تبیان، دستیار زندگی

در آستانه بیست و دومین سالگرد بزرگداشت امام خمینی (‌ره) انجمن حوزه علمیه تبیان ویژه نامه ای را برگرفته از تاپیکهای زده شده سایر انجمن ها

و به صورت تخصصی در این تاپیک جهت حفظ شعائر الله از متن زندگی آن بزرگوار تا رحلت جانسوز ایشان می آورد

اينها عفو بشوند.)51 امـام بـارها به گروهكهاى محارب اندرز داد كه در راه خود تجديد نـظـر كـنـند و ميان رفتار اسلام با عملكرد قدرتهايى كه از آنها دسـتـور مـى گيرند، به مقايسه بپردازند و كوركورانه جان خود را از دست ندهند. امام در بيانى روشنگرانه، كسانى را كه شعار حمايت از خلق سر مى دادنـد، راه هـا را نـاامـن مـى سـاخـتند، خرمنها را به آتش مى كـشيـدند، و فرزندان مردم را به قتل رسانيدند، منافق خواند كه ميان رفتار و گفتارشان تفاوت است و از آزادى استفاده نابجا مى كـنـنـد. آنـان بـه جـاى ايـن كه از آزادى درست استفاده كرده و انـديـشه و قلم را در راه بهروزى و از ميان بردن مشكلات و ايجاد تـفـاهـم به كارگيرند، به مقدسات اسلام توهين مى كنند52 و آب به اسياب بيگانگان مى ريزند. گـروهكهاى قانون شكن، به اندرزهاى امام گوش نكردند و هر روز بر دامـنـه آشـوبـهـا، شـايعه پراكنيها، توهين مقدسات افزودند. در مـطـبوعات آشكارا تاريخ تحريف مى شد، احكام اسلام زير سوال برده مـى شـد و به تعبير شهيد بهشتى، متخصصان جنگ روانى دركار آشفته كردن بازار انقلاب بودند.

در سـخـنـرانـى 58/5/17 خـود، بر خروشيد و گفت: همه اين خـرابـكاريها و آتش افروزيهايى كه در گوشه و كنار كشور ديده مى شـود، بـر اثـر آن بـود كـه ما سهل انگارى كرده و به قانون عمل نـكـرديم و دست گروهكها و بدخواهان را براى هر كار بازگذاشتيم: (اگـر مـا از اول... مـجـلات فاسد و مطبوعات فاسد را تعطيل كرده بـوديم و روساى و روساى آنها را به سزاى خودشان رسانده بوديم و چـوبـه هاى دار را در ميدانهاى بزرگ بر پا كرده بوديم و مفسدين و فاسدين را درو كرده بوديم، اين پيش نمى آمد.)53 گـاه، عـفـو و بخشش، شمارى از فساد انگيزان، بويژه وابستگان به قـدرتـهـاى بـزرگ را جـرى و گـسـتـاخ مى كند; زيرا آنان از روى نـاآگاهى دست به كار نمى شوند. آنان براى ويرانگرى، آشوب، فتنه انـگيزى، براندازى، خون ريزى و... مامور شده اند و عفو و بخشش و سياست سهله سمحه، ميدان را براى آنان باز مى كند و زمينه را مهيا مى سازد.

امـام، هجوم عراق به ايران را مصداق بارز تجاوز آشكار باغيان و محاربان به نظام اسلامى خواند. صـدام بـه هدف براندازى نظام و تجزيه ايران با لشكريان انبوه و سـاز و بـرگـى مدرن از غرب و جنوب به كشور ما وارد شد، شهرها و روسـتا ها را اشغال كرد، مليونها نفر را آواره ساخت و خسارتهاى جانى و مالى جبران ناپذيرى به ما وارد آورد.54 امام، در گرماگرم جنگ گفت: ما هيچ گاه جنگ را شروع نكرده و نمى كـنيم و اكنون از كشته شدن جوانان ايران و عراق ناراحتيم. اين يـك اصـل مـسلم و خدشه ناپذير است در اسلام كه جبهه حق، هيچ گاه آغـاز بـه جـنگ نمى كند، امام روى اين اصل، هميشه و همه گاه مى گفت: (مـا هيـچ روزى بـه عـراق حـمـله نكرديم و الان هم در حال دفاع هستيم.)55 امـام بـا استوارى به ملت ايران يادآور مى شد كه اكنون كه نبرد بـر مـا تـحـميل شده، به دشمن باج نمى دهيم و براى بيرون كردن دشـمـن از بـذل مـال و جـان دريـغ نداشته و حرمت و عزت و كرامت انـسانى و اسلامى خود را به چند روز زندگى بيش تر در دنياى دون، نمى فروشيم و چون امام حسين تا آخر ايستاده ايم.

امـام حـزب بعث را جنگ افروز مى دانست و مى گفت: بايد تا سر حد نـابـود كـردن ايـن غده سرطانى با اوجنگيد و ريشه هاى او را از سرزمين عراق بيرون كشيد. وى، در پاسخ فرستادگان برخى از كشورهاى جهان گفت: ايـن كـسـانـى كه ما را به سازش فرا مى خوانند به جاى اين كار، مـتـجـاوز را سركوب كنند. رژيم عراق مزورانه، بدون اين كه قدمى واپس نشيند و شهرهاى اشغالى را ترك كند، دم از صلح مى زند: (ما حكم را قرآن قرار مى دهيم، قرآن كتاب آسمانى مسلمانان است. مـا يـك آيـه اى از قـرآن را حكم قرار مى دهيم... آيه اين است: اگـر دو طـايفه اى از مومنين با هم جنگ كردند شما صلحشان بدهيد و اگـر يـك طايفه اى از اينها به طايفه ديگر تجاوز كرد همه تان مـكـلفيد كه با او قتال كنيد، جنگ كنيد تا اين كه به اطاعت خدا بـرگردد. وقتى به اطاعت خدا برگشت صلح كنيد به عدالت و قسط.)56

عـراق در سال سوم جنگ، به حمله هاى خود شدت بخشيد. شهرها را به مـوشـك مـى بـست و هواپيماهاى عراق هر روز شهرها را بمباران مى كـردنـد و در هـمـان حـال، دم از صـلح و سازش مى زد و راديوهاى بيـگـانه، گفته هاى او را در همه جا مى پراكندند امام امت، در سـخـنـرانيـهاى روشنگرانه خود، مردم را روشن ساخت كه صلح طلبى صـدام، بـسان صلح طلبى اسرائيل است. اسرائيل به لبنان، يورش مى بـرد، آن گاه كه توانش كاهش مى يابد، سازمان ملل را وارد ماجرا مـى سـازد و آتـش بست بر قرار مى كند و با تجديد قوا دوباره از زمين و هوا، به لبنان يورش مى آورد. امـام، هـوشيارانه از هدفهاى شوم صدام، پرده بر مى داشت و گفت: صـدام تـا خوزستان را به او ندهيم خرسند نمى شود و ما مى بايست بـه نـبرد ادامه دهيم تا دشمن را از تجاوز دوباره نااميد كنيم. اگـر صـدام نيـمـه جان بماند و نيروى رزمى اش در هم نشكند، با تجديد نيرو دوباره به سرزمين ما حمله ور مى شود. وقـتـى صـدام خيلى از صلح دم مى زد، امام گفت: صدام بسيارى از شـهـرهـا و روسـتاهاى غرب و جنوب را به تل خاكى تبديل كرده، او بايد غرامت بدهد57 و در دادگاه صالحه محاكمه شود و...

امـام، هـجـوم به عراق را نه تهاجم، بلكه دفاع از اسلام و ايران خـوانـد و با بيانى بسيار روشن از كمكها و پاداشهاى بين المللى به عراق متجاوز پرده برداشت: اكـنون كه استكبار جهانى به جاى تنبيه تجاوزگر، به او پاداش مى دهـد و مـوشـك و هـواپيما و كشتى و مهمات و تانگ و سلاح شيميايى بـراى كـوبيدن شهرهاى بى دفاع در اختيار او گذاشته است، ما خود بـا ضـربـه زدن بـه بـنيه نظامى عراق، بعثيان را به مجازات مى رسـانيم و تا برآوردن خسارتهاى مالى و محاكمه تجاوزگر تا آن جا كه توان داشته و شرايط به ما اجازه مى دهد، مقاومت مى كنيم: (شـهرهاى مرزى ما هر روز در زير توپهاى دور برد و موشكهاى دشمن اسـت... و بـر هـمه ما واجب است كه دفاع كنيم از كشور خودمان و دفـاع ايـن اسـت كـه مـا دشمن را تا آن جا برسانيم و برانيم كه نـتـوانـد بـا مـوشـكهاى خودش شهرهاى ما را بكوبد. رفتن در خاك عـراق، نـه هـجمه به عراق است، دفاع از اسلام و كشور اسلامى است. نـظيـر ايـن كـه اگر يك كسى در خارج منزل شما بايستد، از داخل خـانـه خـودش سنگ پرانى كند و موجب خسارت مالى و جانى شود، اگر شـمـا وارد بـشـويـد درمنزل او، شما هجمه نكرديد به او، شما مى خواهيد دفاع كنيد.)58

در دفـاع مقدس، همه شرايط انسانى و اسلامى نگاهداشته مى شد و به فـرمـان امام، جز در هنگامهاى ضرورى، از حمله به شهرها خوددارى شد. امـام، هـمـواره بـه رزمندگان، ارتشيان، سپاهيان و... سفارش مى كرد: با اسرا با ترازهاى شرعى و قانونى رفتار كنند.59 مـجازات مرتد: از ديگر مواردى كه اسلام، با شدت برخورد مى كند و از قـوه قـهريه استفاده مى برد. به كيفر رساندن مرتدان است. آن كـه از اسـلام رو بـگـردانـد60، يا يكى از ضروريات دين را انكار كـند، مرتد است. اسلام دين آزادى است. به هر سرزمينى كه چيره مى شـود و آن را در زيـر نـگين خود در مى آورد، همگان را آزاد مى گـذارد كـه هـر مـرام و آييـنى كه مى خواهند، برگزينند كسى را وادار بـر پـذيـرش ديـن اسلام نمى كند ولى اگر كسى آگاهانه و با كـنـدوكـاو و تـحـقيق و پژوهش كه مورد سفارش اسلام است و به آن تـاكيد مى ورزد، وارد حوزه اسلام شد، نمى تواند آن را ترك كند. بيـرون رفتن از جرگه مسلمانان و يا اهانت به مقدسات و دستورات آن، بـه مـنزله خنجر زدن از پشت به جبهه اسلام به شمار مى رود و از دين برگشته در مواردى، به سختى كيفر مى بيند.

قـرآن، از كـسـانـى نـامـبـرده كه به انگيزه ترس از كافران، يا دنيـاطـلبى و رسيدن به دنياى بهتر و يا به قصد توطئه و خيانت، پـس از گرويدن به اسلام، به اردوگاه كافران پيوسته اند. عبدالله بـن ابـى سرح، نويسنده پيامبر، براى رسيدن به دنيا به اسلام پشت كـرد و آيه هاى قرآن را به سخره گرفت. پيامبر(ص) دستور داد: وى را بكشند، گرچه به پرده هاى كعبه بياويزد!؟61 قـرآن از يـهـوديان نام مى برد كه براى ضعيف كردن اسلام و ايجاد اخـتلاف و نگرانى بين مسلمانان تبانى كردند تظاهر به اسلام بكنند و بـه اردوگـاه درآيند و پس از چندى آن را ترك گويند;62 از اين روى اسـلام بـراى نـگـهـدارى كيان دين و حراست از حوزه مسلمانى، هشدار داده: افراد پس از پذيرش اسلام در ترك آن آزاد نيستند. امـام خـمينى، به پيروى از اسلام راستين، انگيزه هاى كسان را در بـازگـشـت از اسلام و يا انكار پاره اى از مسائل از نظر دور نمى دارد. اگـر كـسانى از روى ناآگاهى به اسلام و قانونها و آيينهاى آن، بـه انـكـار مـسـائـلى از آن بپردازند، يا شرايط اجتماعى و فـرهـنـگـى ويـژه اى آنان را به دين بد بين بسازد و به دشمنى و سـتيـز بـرنـخيزند، نمى توان قانون كيفر مرتد را درباره اينان جـارى سـاخـت. از اين روى، امام، افزون بركافران كه مسلمان شده انـد[ مـرتـد ملى] براى مسلمان زادگانى كه از روى ناآگاهى و بى بـصيـرتى به گروهها و مكتبهاى الحادى پيوسته اند،

راه توبه را بـاز مـى دانـد. بـى گـمـان، بيش تر افرادى كه در ايران پيش از انـقلاب و چه پس از آن، كمونيست شده بودند، مسلمان زاده بودند و بـرابر اصول فقهى، مرتد و سزاوار كيفر; اما امام راحل، با آنان از جـايـگـاه هـدايت گرانه و ارشاد روبه رو شد و بارها آنان را اندرز داد و به برگشت به اسلام فرا خواند: (... وصيت من، به چپ گرايان مثل كمونيستها و چريكهاى فدايى خلق و ديـگـر گـروهـهاى متمايل به چپ، آن است كه: شماها بدون بررسى صـحيـح از مكتبها و مكتب اسلام، نزد كسانى كه از مكتبها و خصوص اسـلام اطـلاع صحيح دارند، با چه انگيزه اى خودتان را راضى كرديد بـه مكتبى كه امروز در دنيا شكست خورده رو آورديد... من به ... احـزاب و گـروهـكـهـا... وصيت مى كنم كه: به ملت بپيوندند... و مـطـمئن باشند كه اسلام، براى آنان هم از قطب جنايتكار غرب و هم از قـطـب ديـكتاتور شرق بهتر است و آرزوهاى انسانى خلق را بهتر انجام مى دهد.)63 ولى برخورد امام، با جبهه ملى شديد بود; زيرا اين جبهه، از روى آگـاهى و براى سست كردن بنيادهاى اسلام و دور كردن مردم از جبهه حـق و روى گـردانـدن آنـان از اسـلام در برابر احكام جزايى اسلام مـوضـع گـرفـتـه بود. قصاص از احكام مسلم اسلام به شمار مى رود.

وهيـچ كـس از مـسـلمانان در آن شبهه و ترديد، ولى پس از تنظيم لايـحـه قـصـاص در سال 1360 جبهه ملى با علم به موضوع به مخالفت بـرخـاسـت و بـه حـكـم خدا اهانت كرد. اين گروه با اثرپذيرى از قـانونهاى كشورهاى غربى و اعلاميه حقوق بشر، كه مجازات اعدام در آن وجـود نـدارد، حـكم قرآنى قصاص را خشونت و وحشى گرى خواند و در اعـلاميه اى آن را محكوم كرد و مردم را به راهپيمايى عليه آن فرا خواند!64 امـام در بـرابـر ايـن گـستاخى و حركت ستيزه جويانه عليه قانون حياتى قصاص، كه اسلام در سرزمين خود آشكارا مورد بى حرمتى قرار مى گرفت، برآشفت و گفت: (جبهه ملى از امروز محكوم به ارتداد است. بله جبهه ملى هم ممكن اسـت بـگـويـنـد كـه ما اين اعلاميه را نداده ايم. اگر آمدند در راديـو، امروز بعد ازظهر آمدند، در راديو اعلام كردند به اين كه ايـن اطلاعيه اى كه حكم ضرورى مسلمين... را غيرانسانى خوانده... از مـا نـبـوده... از آنها هم مى پذيريم، اسلام هم در رحمتش باز است به همه مردم.)65