آیا شما از جمله کسانی هستید که از اعتماد به نفس برخوردارید؟ اگر
پاسختان منفی است، به دلیل این است که همواره خود را با اطرافیانتان
مقایسه میکنید. وقتی شما فضایل و کمالات، تواناییها یا حتی اموال دیگران
را میبینید و آنها را با عیوب و محدودیتهای خویش مقایسه میکنید، باعث
میشود که احساس نقصان و کاستی کنید. بدین ترتیب حس "خود محترم شمردن" در
شما آسیب میبیند و احساس بدبختی و تیره روزی میکنید.
به عنوان مثال، فرض کنید شما تصمیم میگیرید داستان بنویسید. اگر شما
کارتان را با نویسندههای مطرح و بنام مقایسه کنید، قطعا ناامید خواهید شد و
شاید انگیزه خود برای ادامه را نیز از دست بدهید.
اگر میخواهید دست از مقایسه کردن بردارید، باید ابتدا به این موضوع یقین
کنید و اعتراف کنید که مقایسه کردن کردن اساسا کار درستی نیست. مقایسه کردن
غلط است چون همیشه کسانی بهتر از شما یا در موقعیت و شرایط بهتر از شما
وجود دارند. بنا بر این شما تا دست از مقایسه کردن بر ندارید و نپذیرید که
موقعیت شما در زندگی به شرایط و موقعیت هیچ کس دیگر ربط ندارد، از زندگی
راضی نمیشوید.
وقتی پیوسته در حال مقایسه کردن باشید،باعث میشود نسبت به کسانی که از
شما موفقترند یا شرایط بهتری دارند،خصمانه برخورد کنید. وقتی در مورد
دیگران پیش داوری میکنید و بر اساس برداشتهای خود آنها را از خود موفقتر
میبینید، در واقع این موقعیت را فراهم میکنید که آنها از شما موفقتر
باشند.
و اگر شما از آن دسته افرادی هستید که بر اساس عادت خود را با دیگران
مقایسه میکنید، بدانید که این عادت مقایسه، احساس ناامنی با خود به همراه
دارد. چون شما احساس ناامنی میکنید گاهی فکر میکنید باید درارتباط با
دیگران فضایل و کمالات خود را به رخ آنها بکشید. کسانی که هر آنچه را که
انجام دادهاند، هر کجا که رفتهاند، هر چه که دارند را به رخ دیگران
میکشند چندان شخصیتهای دوست داشتنی ندارند و نمیتوانند کسان زیادی را
جذب کنند.