تبیان، دستیار زندگی

آیا شما از جمله کسانی هستید که از اعتماد به نفس برخوردارید؟ اگر پاسخ‌تان منفی است، به دلیل این است که همواره خود را با اطرافیان‌تان مقایسه می‌کنید. وقتی شما فضایل و کمالات، توانایی‌ها یا حتی اموال دیگران را می‌بینید و آنها را با عیوب و محدودیت‌های خویش مقایسه می‌کنید، باعث می‌شود که احساس نقصان و کاستی ‌کنید. بدین ترتیب حس "خود محترم شمردن" در شما آسیب می‌بیند و احساس بدبختی و تیره روزی می‌کنید.

به عنوان مثال، فرض کنید شما تصمیم می‌گیرید داستان بنویسید. اگر شما کارتان را با نویسنده‌های مطرح و بنام مقایسه کنید، قطعا ناامید خواهید شد و شاید انگیزه خود برای ادامه را نیز از دست بدهید.

اگر می‌خواهید دست از مقایسه کردن بردارید، باید ابتدا به این موضوع یقین کنید و اعتراف کنید که مقایسه کردن کردن اساسا کار درستی نیست. مقایسه کردن غلط است چون همیشه کسانی بهتر از شما یا در موقعیت و شرایط بهتر از شما وجود دارند. بنا بر این شما تا دست از مقایسه کردن بر ندارید و نپذیرید که موقعیت شما در زندگی به شرایط و موقعیت هیچ کس دیگر ربط ندارد، از زندگی راضی نمی‌شوید.

وقتی پیوسته در حال مقایسه کردن باشید،‌باعث می‌شود نسبت به کسانی که از شما موفق‌ترند یا شرایط بهتری دارند،‌خصمانه برخورد کنید. وقتی در مورد دیگران پیش داوری می‌کنید و بر اساس برداشت‌های خود آنها را از خود موفق‌تر می‌بینید، در واقع این موقعیت را فراهم می‌کنید که آنها از شما موفق‌تر باشند.

و اگر شما از آن دسته افرادی هستید که بر اساس عادت خود را با دیگران مقایسه می‌کنید، بدانید که این عادت مقایسه، احساس ناامنی با خود به همراه دارد. چون شما احساس ناامنی می‌کنید گاهی فکر می‌کنید باید درارتباط با دیگران فضایل و کمالات خود را به رخ آنها بکشید. کسانی که هر آنچه را که انجام داده‌اند، هر کجا که رفته‌اند، هر چه که دارند را به رخ دیگران می‌کشند چندان شخصیت‌های دوست داشتنی ندارند و نمی‌توانند کسان زیادی را جذب کنند.

چطور مقایسه خود با دیگران را ترک کنیم؟
نمی‌توانیم انکار کنیم که مقایسه کردن جزئی از طبیعت بشر است و گاهی هم مقایسه بدون آگاهی صورت می‌پذیرد. اما ترک عادت مقایسه نیاز به تمرین و ممارست بسیار دارد و باید با آگاهی انجام شود.

بر روی شایستگی‌ها و ویژگی‌های مثبت خود متمرکز شوید.

تنها در سایه اعتماد به نفس، می‌توانید شاد باشید و پرداختن به نقاط ضعف، تنها غصه به همراه دارد. کسی که اقدام به نوشتن یک داستان می‌کند، نباید در همان گام نخست بتواند مانند نویسنده‌های بنام بنویسد، بلکه چیزی که مهم و باارزش است تصمیم و اقدام او برای نوشتن است و لزوما هم همه نباید کار او را بپسندند.

زمانی که به این آگاهی برسید که "بدون اینکه بهترین باشید هم می‌توانید خوب باشید" شانس موفقیت شما افزایش می‌یابد. باید توانایی و استعداد خود را بشناسید و چیزهایی که واقعا ارزش دارند که زیربنای زندگی قرار گیرند را درک کنید.

اگر نتوانید توانایی‌های خود را تشخیص دهید،‌ هرگز نمی‌توانید در راه خواسته‌های خود ثابت قدم و محکم باشید.

قدرشناس و شکرگذار باشید.

وقتی صبح از خواب بیدار می‌شوید،‌لحظاتی وقت بگذارید و تمام نعمت‌هایی را که در اختیار دارید، مرور کرده و بابت آنها شکرگذار باشید. وقتی عادت کردید که نعمت‌هایی را که در اختیار دارید ببینید و برای آنها شکرگذاری کنید،‌ درمی‌یابید که مقایسه کردن چه کار بیهوده‌ای است. بنا بر این تکریم توانایی‌ها، دارایی‌ها و پیشرفت‌ها یک تمرین خوب و مفید است و می‌توان با به کار گرفتن آنها مهیای موفقیت‌های بزرگ‌تر شد.

قدردان نقیصه‌های خود باشید.

منطقا هم همه می‌دانند که مطلق بودن و کامل بودن غیرممکن است. برای اینکه احساس رضایتمندی و شادی داشته باشید، باید یاد بگیرید که این حقیقت را بپذیرید که شما موجودی کامل، مطلق و بی عیب نیستید. پذیرش این مطلب بدان معنا نیست که شما نمی‌توانید آرزوهای بزرگ داشته باشید یا برای موفقیت‌های بزرگ نباید تلاش کنید. بلکه در کلام ساده یعنی اگر شما توقع مطلق بودن داشته باشید، همواره ناامید می‌شوید.

قدردان نقیصه‌های خود باشید.

منطقا هم همه می‌دانند که مطلق بودن و کامل بودن غیرممکن است. برای اینکه احساس رضایتمندی و شادی داشته باشید، باید یاد بگیرید که این حقیقت را بپذیرید که شما موجودی کامل، مطلق و بی عیب نیستید. پذیرش این مطلب بدان معنا نیست که شما نمی‌توانید آرزوهای بزرگ داشته باشید یا برای موفقیت‌های بزرگ نباید تلاش کنید. بلکه در کلام ساده یعنی اگر شما توقع مطلق بودن داشته باشید، همواره ناامید می‌شوید.

با نام خدا و سلام
مطلب جالبی بود
اگر ما به نیمه پرلیوان استعدادها و ویژگیهامون توجه کنیم قطعا و قطعا دید مثبت تری نسبت به خود پیدا می کنیم و در می یابیم که چیزی از دیگران کم نداریم