بسم الله الرحمن الرحیم
پاسخ به بعضی شبهات در مورد حرمت قمه زنی :
1) : تعیین موضوع ، شأن فقیه نیست
مدعیان قمه زنی می گویند آنچه بر عهده مجتهد است بیان حکم است و موضوع را باید خود
مکلف تشخیص بدهد و ما تشخیص میدهیم که قمه زنی موجب وهن مذهب نمی باشد .
در جواب به این مدعیان باید گفت :
که مسائل فقهی به دو دسته تقسیم می شوند :
الف)- یک دسته از آنها احتیاج به اجتهاد ندارد مانند تشخیص آب از شراب .
ب)- دسته دوم موضوعاتی هستند که احتیاج به اجتهاد داشته و مکلف به تنهایی
قادر به تشخیص آنها نیست و باید علم و آگاهی کافی داشته و به مسائل زمان و مکان آشنایی کامل داشته باشد .
پس تشخیص آن موضوعاتی بر عهده مکلف است که اولاً:
در تشخیص آن احتیاج به اجتهاد نباشد و ثانیاً آن موضوع از
موضوعات شخصیه بوده و از موضوعات عامه که سود و زیان آن به تمام جامعه اسلامی می رسد ، نباشد .
2): جایز بودن قمه زنی در گذشته
موافقان قمه زنی بر این باورند که بسیاری از فقهاء در زمان گذشته حکم ب
ر جواز قمه زنی نموده اند و حال اگر ما قمه زنی را جایز ندانیم باید اعتقاد داشته باشیم
که آنها از این موضوع مهم غافل بوده و در اجتهاد خویش خطا نموده اند .
در جواب باید گفت :
موضوع حکمی که در گذشته وجود داشته تغییر نموده و موضوعی که در این زمان مطرح می باشد
در گذشته مطرح نبوده است . ما تأثیر زمان و مکان را در احکام قبول نداریم ولی در موضوعات قبول داریم
که زمان و مکان باعث تغییر موضوع میشوند . زیرا این عده از فقهاء در بررسی حکم قمه زنی بر مبنای
حکم اولی که وارد نشدن ضرر به بدن است حکم به جواز قمه زنی تا زمانی که موجب ضرر جدی بر
بدن نشود می نمودند . چون در آن زمان وسائل ارتباط جمعی به این شکل نبود بحث وهن
مذهب که حکم ثانوی می باشد نیز مطرح نبوده ، ولی در این زمان بحث وهن مذهب بودن
قمه زنی تشدید شده و موضوع جدیدی به وجود آمده است .
3): مسخره نمودن موجب حرمت اعمال نمی شود
از دیگر ایرادات قمه زنان این است که ملاک در حرمت یک فعل نباید مسخره
و استهزاء غیر مسلمانان باشد زیرا آنها دیگر احکام اسلامی مانند حجاب را نیز مسخره می کنند .
در جواب به این شبهه باید گفت :
اولاً : قمه زنی ذاتاً با مفاهیم اسلامی مغایر است و عملی است که به خودی خود مباح است .
ثانیاً : میان مسخره نمودن ذات اسلام یعنی واجبات و محرمات با مسخره نمودن امور مباح متفاوت است .
در واجبات و محرمات ضرورت ایجاب می کند که بر موضع خود تأکید کنیم و اصرار ورزیم ولی در
امور مباح وضع فرق می کند ، گاهی که یک امر مباح مایع دستاویز دشمنان برای تمسخر اسلام و
مسلمین می شود وظیفه هر فرد مسلمانی است که از اینگونه اعمال کناره گیری نماید .
قرآن با صراحت برای جلوگیری از سوء استفاده دشمنان و مخالفان به مومنان توصیه می کند
که حتی از گفتن یک کلمه مشترک که ممکن است دشمن از آن معنی دیگری برداشت کند ، پرهیز کنند(تفسیر نمونه ، ج 1 ، ص 385) .
ثالثاً : موضوع وهن قمه زنی تنها به تمسخر کفار ختم نمی شود بلکه تأثیرات سوئی که بر افکار
و عقاید مسلمانان و غیر مسلمانان می گذارد نیز شامل می شود . این عمل موجب پیدایش دیدی
خرافی نسبت به اسلام از سوی غیر مسلمانان و همچنین شک در تعالیم اسلامی برای برخی مسلمانان خواهد شد .
رابعاً : وظیفه ماست که از اسلام دفاع کنیم ، معیار سلامت و قداست هر عملی همین است .
التزامی نیست که در زندگی خود با امور زائد و تحریف شده هماهنگ شویم چه رسد به اینکه بخواهیم از آنها دفاع کنیم
. اگر بخواهیم دین ، تبدیل به تقالید و عادات بی ارزش نشود و ارزش فکری و عقلی خود را حفظ کند ،
راه همین است (گامهای در راه تبلیغ ، ص 274 ).
4): خوابها و مکاشفات
برخی از علمای بزرگ در مورد قمه زنی نقل می کنند که در عالم خواب یا شهود می بینند
که معصوم ( ع ) به آنها می گوید وقتی قمه می زنید ما از آب کوثر بر سر شما می ریزیم تا زخم سرتان خوب شود و ...
در پاسخ باید گفت :
الف)- غالب این نقل قولها غیر مستند هستند و از انتساب آنها به اسماء بزرگ توسط
جاعلان به منظور منحرف کردن اذهان عامه صورت می پذیرد .
ب)- خواب و مکاشفه برای خود بیننده حجت نیست تا چه رسد به دیگران .
مرحوم میرزای قمی در کتاب قوانین مسئله را طرح و حجیت آن را مردود دانسته است .
ممکن است رویا صادقه باشد ولی حجت شرعی ندارد (چکامه هایی در شیوه های عزاداری ، سید احمد خاتمی ، ص 23).
ج)- از آنجا که غالباً برای مهر تأیید زدن به صحت این خوابها به این موضوع تکیه می شود که خواب یکی از معصومین ( ع ) را دیده اند و چون در روایات نیز آمده که شیطان به شکل معصوم ظاهر نخواهد شد ، پس این خوابها صحیح است . ولی باید گفت که این افراد که چهره معصوم را ندیده اند که در خواب بشناسند و چه بسا که شیطان بشکل فرد دیگری به خواب شخص بیاید و همانگونه که ادعای ربوبیت کرد ادعای نبوت و امامت نیز بکند . آیت اله جوادی آملی نیز به همین مطلب اشاره ای داشته است (توصیه ها پرسش ها و پاسخ ها در محضر آیت اله آملی ، ج 2 ، ص 69).
د)- کشف و شهود هم در بسیاری از موارد از وهم و خیال شیطانی سرچشمه می گیرد . گاهی اوقات اشتغال فراوان فکر به یک موضوع و تکرار آن در مغز کم کم صورت خارجی و خیال شیطانی بخود می گیرد . به این معنی که در برابر دیدگان فکر کننده مجسم میشود که این موضوع گاهی در خواب ، گاهی بین خواب وبیداری و گاهی در بیداری اتفاق می افتد . مانند دیدن جن های سم دار که مردم در حمام ها و یا غولهای خیالی که به هنگام شب در بیابانها دیده شده اند . با توجه به آیات مکرر قرآن شکی در وجود جن و اینکه از نظرها پنهان است نداریم ، اما آیا او همان است که مردم دیده اند(جلوه های حق ، آیت اله مکارم شیرازی ، ص 146) .
ه)- در نقل نمودن یک خواب هرچند که فرد خواب دیده عادل و راستگو باشد نباید خواب او با اصلی از اصول شناخته شده در روایات معصومان ناسازگار باشد در غیر اینصورت بی گمان نقل آن حرام و دروغ بستن بر معصوم است که متأسفانه این روزها نقل اینگونه خوابها در محافل و مجالس دیده می شود .
5): قمه زنی نوعی حجامت سر است
یکی از شبهات قمه زنان اینست که قمه زنی نوعی حجامت سر است و چون حجامت حرام نیست ، قمه زنی نیز نباید حرام باشد .
الف)- اگر کسی حجامت سر را دیده باشد متوجه می شود که بین حجامت سر و قمه زنی تفاوت فاحشی وجود دارد ، در حجامت سر پس از انجام مراحل اولیه با مکش پوست با تیغ جراحی خراشهای سطحی در سر ایجاد کرده و خون را خارج می کنند ولی در قمه زنی ضربه آنقدر شدید است که به جمجمه هم آسیب می رساند .
ب)- آنچه موجب عدم حرمت حجامت گردیده اثری است که در حجامت است و آن دفع امراض و بیماریهایی است که در بدن است که با رعایت نکات ایمنی و بهداشتی مخصوص حجامت صورت می گیرد که اگر این نکات رعایت نشود بدلیل آنکه حجامت هم ایذاء نفس و آسیب رساندن به بدن است ، حرام است . در مورد قمه زنی هم حتی اگر آن را حجامت هم بدانیم از نوعی است که نکات ایمنی و بهداشتی مخصوص حجامت در آن رعایت نمی شود و حرام است .
ج)- اگر هدف قمه زن از قمه زدن حجامت است چرا آنرا در انظار مردم انجام میدهد . مگر وقتی می خواهند یک عمل جراحی روی بدن خود انجام دهند ، در کوچه و خیابان اینکار را می کنند . به هر صورت ، وهن مذهب بودن عمل قمه زنی به قوت خود باقی است زیرا قمه زن ، با انجام این عمل در دید عموم و نسبت دادن آن به دین ، موجب می شود تا چهره ای خشن از دین بوجود آید .
6) : قمه زنی از شعائر الهی است
امری را می توان از شعائر الهی دانست که حتماً از سوی شارع جزو شعائر تصریح شده باشد . در کتاب " المسائل الشرعیه " آیت اله العظمی خویی در پاسخ به سئوالی درباره خونین ساختن سر و یا عملی مشابه آن آمده است : " نصی در شعار بودن این امر نیامده ، بنابراین امکان حکم استحباب آن وجود ندارد . " (المسائل الشرعیه ، دارالزهراء ، بیروت ، ج 2 ، ص 327) بنابراین تقوی و احتیاط اقتضا می نماید که از انجـام این امور خودداری نمائیم . چنانچه پیامبر بزرگوار ( ص ) می فرمایند : " عمل اندکی که با سنت همراه باشد بهتر است از عمل بسیار که با بدعت . "( میزان الحکمه ، ج 1 ، ص 453)
اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم
