تبیان، دستیار زندگی

سلام  دوستان

در رفتار و برخورد با کودکان  مرزهای باید رعاییت شود که در اینجا بیان میشود

مرزها دو نوع اساسی دارند: نرم و محكم. مرزهای محكم پیام‌های روشن هستند. واژه ها  با عملی مناسب پشتیبانی می‌شوند. و اطاعت هم یك انتظار و هم یك اجبار است. كودكانی‌كه با مرزهای محكم تربیت می‌شوند یاد می‌گیرند كه به سخنان والدین توجه كنند و هنگامی كه از آنها درخواست می‌شود، همكاری كنند.
از طرف دیگر، مرزهای نرم پیام‌هایی‌درهم و برهم و مبهم درباره قوانین و انتظارات است. واژه‌ها با عمل پشتیبانی نمی‌شوند. اطاعت اختیاری است، نه اجباری. كودكانی كه با مرزهای‌نرم تربیت می‌شوند سخنان ما را نادیده می‌گیرند و اغلب ما را به عمل وامی‌دارند.

مرزهای‌نرم: هنگامی كه نه یعنی آری، ممكن است، شاید
مرزهای‌نرم ظاهرا قانون هستند،‌نه در عمل. آن‌ها آزمایش كردن را ایجاب می‌كنند. مرزهای‌نرم اشكال مختلف دارند. می‌توانند بصورت پیام‌های گفتاری‌بی‌اثر یا كارهای بی‌اثر باشند.

امید‌ها، آرزوها و بایدها
امید‌ها، آرزوها و بایدها راه دیگری برای گفتن این است كه توقف كار خوبی است، اما اجباری به توقف نداری. هنگامی كه كودكان كله‌شق این پیام‌ها را می‌شنوند، اغلب دست به آزمایش می‌زنند تا روشن‌ـر شوند.

مرزهای ‌محكم: هنگامی كه «نه» واقعا یعنی نه
مرزهای محكم، پیامی روشن در مورد قوانین و انتظارات ما به كودكان ارسال می‌كنند. بچه‌ها می‌فهمند كه منظور ما همان چیزی است كه بر زبان می‌آوریم، زیرا آن را تجربه می‌كنند. واژه‌ها برابر عمل هستند. آن‌ها یاد می‌گیرند كه بطور جدی به سخنان ما توجه كنند، كمتر آزمایش كنند و بیشتر آنچه را از آن‌ها خواسته شده اجرا كنند. مرزهای محكم تضمین كننده زندگی خوب با بچه‌های كله‌شق است.

اگر در مورد فرزند كله‌شق خود از مرزهایی مبهم استفاده كنید، بدون شك نمایش ویژه‌ای برای‌خود ایجاد كرده‌اید كه در یك محیط پر كشمكش بارها و بارها تكرار خواهد شد. نمایش خانوادگی انواع مختلفی‌دارد: آسان‌گیر، تنبیهی، تركیبی. مهم نیست كدام را به كار می‌گیرید، همه اینها كوشش‌هایی غیرموثر برای تعیین مرزها و وادار كردن كودكان به همكاری‌ است.
این الگوهای شناخته شده به بدتر شدن رفتار نادرست، كشمكش و جنگ قدرت می‌انجامد.
اگر مرتب به ساز بچه‌ها برقصید، احتمالا در دایره معیوب پاداش دادن به رفتار نادرست آنها- كه سعی دارید متوقف كنید- درگیر می‌شوید.

در میان همه نمایش‌هایی كه والدین اجرا می‌كنند،‌نمایش تركیبی طولانی‌ترین، پر سر و صداترین،‌ناراحت‌كننده‌ترین و مخرب‌ترین نوع نمایش است. این نوع، بدترین ویژگی‌ها و رویكرد افراطی را تركیب كرده و منجر به بروز بدترین رفتار در كودك كله‌شق می‌شود.
نمایش تركیبی انواع مختلف دارد: برخی از والدین در شرایط راهنمایی و تربیت با شیوه تنبیهی آغاز می‌كنند اما در صورت برخورد با مقاومت كافی از طرف بچه‌ةا به روش آسان‌گیری عقب‌نشینی می‌كنند.
رایج‌ترین نوع نمایش تركیبی  روشی‌است كه والدین یك روش آسان‌گیرانه را با تكرارها، یادآوری‌ها، اخطارها، گول زدن‌ها، استدلال‌ها و داستان‌های زیاد بكار می‌گیرند؛ اما خسته می‌شوند و به روشی تنبیهی با سرزنش‌ها، فریاد كشیدن‌ها،‌كتك زدن‌ها، زندانی كردن‌ها یا گرفتن امتیازات از بچه‌ها برای‌مدت طولانی برمی‌گردند.

خلاصه
بهترین راه نمایش شروع نكردن آن است. باید با پیامی روشن آغاز كنیم و اجازه ندهیم كودكان ما را به دام انداخته و به جنگ قدرت بكشانند.

یك پیام روشن با واژه‌ها آغاز می‌شود و اغلب ارتباط در این نقطه شكسته می‌شود زیرا والدین بیشتر حرف می‌زنند و لازم نمی‌دانند كار دیگری بكنند. خشم، ناراحتی و احساسات تند می‌تواند به آسانی روشنی پیام شما را تخریب كرده و احتمال همكاری را به شدت كاهش دهد. تنها چیزی كه می‌گویید مهم نیست؛ بلكه طرز گفتن آن نیز مهم است. واژه‌هایی كه بكار می‌برید ابزار مهم تربیتی هستند.

كلید پیام دادن روشن با واژه‌ها این است كه تنها چیزهای لازم را بگوییم و آن‌ها را به صورتی روشن، محكم و احترام‌آمیز بگوییم.

تمركز را روی رفتار نگه دارید

باید پیام را به طرزی آغاز كنیم كه تمركز آن روی مطلب درست باشد- رفتار، و كاری به نگرش، احساسات، یا ارزش شخص نداریم. پیام‌هایی كه حاوی طعنه و سرزنش،‌انتقاد و تحقیر است، كار را به درازا می‌كشانند. این پیام‌ها رد كننده شخص به همراه رفتار نادرست است و روشنی پیآم در ابهام می‌ماند. تمركز پیام در جهتی‌نادرست است.

مستقیم و ویژه صحبت كنید

یك پیام روشن باید به طرزی ویژه و مستقیم آنچه را كه می‌خواهید به او انتقال دهد. در صورت لزوم، به او بگویید كه چه وقت و چگونه كار را انجام دهد. هرچه تعداد واژه‌ها كمتر باشد بهتر است.

از صدای طبیعی خود استفاده كنید

لحن گفتار شما خیلی مهم است. صدای‌بلند و تحریك شده یا صدای  خشمگین پیامی اشتباه صادر می‌كند- از دست دادن كنترل. احتمالا این زمانی‌است كه كودك آزمایش كردن‌های خود را افزایش می‌دهد زیرا احساس می‌كند گیر افتاده‌اید و نمایش را شروع می‌كنید. لحن شما باید نشان دهد محكم هستید، بر همه چیز كنترل دارید و انتظاری كه از آن‌ها دارید بخوبی برایتان مشخص است.

جریمه عدم اطلاعت را مشخص كنید.

به یاد داشته باشید كه كودكان كله‌شق محققین مهاجم و گستاخ هستند. آن‌ها می‌خواهند بدانند كه هنگام مقاومت در برابر قوانین شما یا آزمایش آن‌ها، تا چه حد می‌توانند پیش بروند. اگر انتظار دارید كودك شما آزمایش كند، با همان صدای طبیعی به كودكتان بگویید كه اگر همكاری‌ نكند چه اتفاقی می‌افتد. شما با دادن این اطلاعات به كودك خود برای انتخاب گزینه‌ای قابل قبول، شفاف و روشن عمل می‌كنید.

بهترین راه توقف نمایش شروع نكردن آن است. باید با پیامی روشن آغاز كنیم، در مقابل تحریكاتی كه از سوی بچه‌ها برای كشاندن ما به جنگ قدرت انجام می‌شود مقاومت كنیم باید همچنان مجكم بر مواضع خود بایستیم. در حالی‌كه استفاده از ابزارهای جدید را شروع می‌كنید، احتمالا كودك شما حتی روشن‌ترین درخواست‌های شما را به چالش می‌كشد و هر كاری بتواند می‌كند تا صحنه نمایش را برقرار كند.

وقتی‌كودك گوش نمی‌كند، بررسی كنید

یكی از بهترین راه‌های به چالش كشاندن بزرگسالان نادیده گرفتن درخواست های آنهاست. در اینصورت شخص بزرگسال شك می كند كه آیا شنید چه گفتم؟ آیا مرا نادیده گرفت؟
روش بررسی راهی ساده برای پاسخگویی به این پرسش‌هاست. همچنین روند بررسی هنگامی‌مفید است كه كودك واژه‌ها را درست شنیده اما رفتاری‌نادرست دارد.

وقتی‌كودك بحث می‌كند، بحث را قطع كنید

هنگامیكه قوانین شما مورد آزمایش و تعرض قرار گرفت، وقت بحث نیست بلكه وقت عمل است. اگر برای هر یك از قوانین با كودك جر و بحث كنید، آنچه در واقع می‌گویید این است كه قوانین شما قابل مذاكره است. برای‌كودك كله‌شق قابل مذاكره بودن یعنی اختیاری بودن و اختیاری‌ بودن قوانین، آزمایش می‌طلبد. روش قطع كردن بحث روشی توام با احترام برای‌خاتمه دادن به بحث و مشاجره قبل از تبدیل شدن به جنگ قدرت است. هنگامی كه كودك شما می‌كوشد شما را به دام بحث و مشاجره بكشاند با گفتن عبارت زیر بحث را قطع كنید:
«ما در این مورد بحث كرده‌ایم، اگر باز هم اینكار را بكنی باید 5 دقیقه دیگر در اتاقت بمانی»
وقتی بچه‌ها چالش می‌كنند، گزینه‌های محدودی به آن‌ها بدهید
استفاده از مرزهای محدود هنگامیكه بچه‌ ها می‌خواهند قوانین ما را مورد آزمایش قرار داده یا به چالش بكشند، روشی بسیار موثر برای‌كمك به بچه‌هاست تا از انتخاب‌های خود آگاه شوند.

وقتی‌كودكی از خط قرمز عبور می‌كند  محكم بمانید
آیا كودك با درخواست یك فرصت دیگر به مرزهای شما تهاجم می‌كند؟ والدینی كه چنین می‌كنند خود را در معرض آزمایش یا جنگ قرار می‌دهند. هنگامیكه كودك حرف درست ولی‌رفتاری نادرست تحویل می‌دهد، محكم بمانید و بر روی رفتار تمركز كنید.

وقتی كودك عصبی است، او را آرام كنید
آرام شدن هنگامی به خوبی انجام می‌شود كه والد و كودك در دو اتاق جداگانه باشند. سرعت آرام شدن افراد متفاوت است. قبل از حل مشكل فرصت بدهید كه همه كنترل خود را به دست بیاورند.

وقتی والدین از خط قرمز عبور می‌كنند،‌عذرخواهی‌كنند
یك عذرخواهی بهترین راه شروع است. این حركت پیام‌های زیادی همراه دارد. این كار به كودكان نشان می‌دهد چگونه به احساسات دیگران احترام بگذارند. به آن‌ها می‌آموزد ناراحتی‌های كوچك را كه اغلب موجب رنجش و جنگ قدرت می‌شود، چگونه درمان كنند. برخی‌از بزرگسالان معتقدند عذرخواهی از كودكان نشانه ضعف است اما از نظر بچه‌ها عذرخواهی نشانه ضعف نیست. این نشانه قدرت است و شجاعت را به آن‌ها یاد می‌دهد.

ممكن است فرزندتان تصمیم بگیرد حتی روشن‌ترین پیام شما را مورد آزمایش قرار دهد و در اینصورت زمان صحبت كردن به آخر رسیده است. حالا وقت عمل است و كمك به آنهاست تا از راه سخت درسی بیاموزند.