لغوی:
واژه «قرض» در ریشه لغوی به معنی بریدن است.( از این رو عرب به قیچی كه برّنده است، مقراض می گویند.)
اصطلاحی:
قرض عبارت است از تملیك كردن مالى به دیگرى به این شكل كه پرداختن عین آن مال، یا مثل آن و یا قیمت آن بر عهده او باشد. (لازم به تذكر است كه قرض دادن به قرض پول، منحصر نیست. بلكه شامل قرض كالاهای مختلف نیز می شود. مثلاً همسایه ای می خواهد عروسی كند و نیاز به فرش و ظرف دارد، شما به مدّت یك هفته یا یك ماه، مقداری ظرف و فرش به او قرض می دهید. این كار نیز قرض الحسنه است)
