تبیان، دستیار زندگی

ماری نمی توانم برای ساعت خوابم، ساعت کارم و ساعت تمرینم برنامه ریزی کنم. همیشه می شنویم که می گویند همه قادرند هر روز در ساعت معینی بیدار شوند، چای بنوشند، و به بستر می روند - و از این انضباط خشنودند.

از نظر من، این مردم همیشه فقط همان یک روز را زندگی می کنند.
اگر بتوانم در قلب یک انسان، گوشه ای تازه را به او بنمایانم، بیهوده نزیسته ام. موضوع خود زندگی است، نه شعف یا درد یا شادی یا ناشادی. نفرت به همان اندازه ی دوست داشتن خوب است - یک دشمن می تواند به خوبی یک دوست باشد. برای خود زندگی کن - زندگی ات را بزی. سپس به راستی دوست انسان خواهی شد.

من نیازمند آنم که بگذارم چیزهایی که باید رخ بدهند،پس باید برای حوادث غیر مترقبه آماده بود. برای من، هر روزی که می گذارد تفاوت دارد،و وقتی هشتاد سالم بشود، همچنان منتظر تجربه هایی خواهم بود که درون و بیرونم را دگرگون می کند. وقتی پیری فرا می رسدف دیگر به کارهایی که کرده ام نخواهم اندیشید، دیگر گذشته است. می خواهم از هر لحظه زندگی که هنوز برایم باقی مانده، استفاده کنم.

نه برای مسائل مهم، که تنها می توان برای کارهای خرد برنامه داد. آن که برای کارهای مهم برنامه می ریزد، همه چیز را به مسائل کوچک تبدیل می کند.

25 دسامبر 1912

لورا لیئل تون به همسرش آلفرد. وی اندكی بعد هنگام زایمان در گذشت.

وصیت نامه من، لورا مری اكتاویا لیئل تون
اگر ماه آینده بمیرم؛ چندان چیزی از مال دنیا بر جای نخواهم گذاشت، چرا كه گنجینه ام را در ژرفای سینه پنهان كرده ام و هیچ كس را بدان دسترس نیست و حتی مرگ را ورود به آن میسر نیست.

قبل از هر چیز می خواهم به آلفرد بگویم كه هر چه در این دنیا دارم و همه آنچه هستم و خواهم بود بیش از هر كس دیگر متعلق به اوست.

كمتر زنی را سراغ دارم كه همچون من در تمام لحظات زندگی زناشویی خوشبخت بوده باشد. و كمتر زنی چنان آسمان درخشانی از عشق در افق زندگی خود داشته است. پس شاید عجیب باشد اگر بگویم غم مرگ و درد فراق بر من آسان است چرا كه می دانم پیوند من و آلفرد ابدی و ناگسستنی است.

احساس می كنم تا او زنده است من نیز در این دنیا خواهم بود. اگرچه روح من در دنیای دیگر خواهد بود. مثل همه عصرها آرام و پنهان در كنار او می نشینم. هنگامی كه آلفرد هم از دنیا برود دوباره مانند روی زمین با هم خواهیم بود و مثل امسال عاشق یكدیگر خواهیم بود اما با عشقی بیشتر از همیشه و با شوقی خالص تر و ستایشی عاشقانه تر از آنچه روی زمین می توان یافت.

در ضمن، تا زمانی كه جسم من از او پنهان است و چشمانم او را نمی بیند، بازیچه های ناقابل من از آن او خواهد بود تا طلوع آن سپیده ای كه در آن هیچ چیز دنیوی اهمیتی نخواهد داشت چرا كه همه چیز روح خواهد بود.

فوریه 1886

قبل از هر چیز برایت آرزو می‌كنم كه عاشق شوی، و اگر هستی، كسی هم به تو عشق بورزد، و اگر اینگونه نیست، تنهاییت كوتاه باشد و پس از تنهاییت، نفرت از كسی نیابی. آرزومندم كه اینگونه پیش نیاید، اما اگر پیش آمد، بدانی چگونه به دور از ناامیدی زندگی كنی.

برایت همچنان آرزو دارم دوستانی داشته باشی، از جمله دوستان بد و ناپایدار، برخی نادوست و برخی دوستداركه دست كم یكی در میانشان بی تردید مورد اعتمادت باشد و چون زندگی بدین گونه است، برایت آرزومندم كه دشمن نیز داشته باشی، نه كم و نه زیاد. درست به اندازه، تا گاهی باورهایت را مورد پرسش قراردهند، كه دست كم یكی از آن‌ها اعتراضش به حق باشد تا كه زیاده به خود غره نشوی.

و نیز آرزومندم مفید فایده باشی، نه خیلی غیر ضروری تا در لحظات سخت،.وقتی دیگر چیزی باقی نمانده است، همین مفید بودن كافی باشد تا تو را سرپا نگاه دارد.

همچنین برایت آرزومندم صبور باشی، نه با كسانی كه اشتباهات كوچك می‌كنند، چون این كار ساده ای است، بلكه با كسانی كه اشتباهات بزرگ و جبران ناپذیر می‌كنند و با كاربرد درست صبوریت برای دیگران نمونه شوی.
و امیدوارم اگر جوان هستی، خیلی به تعجیل، رسیده نشوی و اگر رسیده‌ای، به جوان نمایی اصرار نورزی، و اگر پیری، تسلیم نا امیدی نشوی، چرا كه هر سنی خوشی و ناخوشی خودش را دارد و لازم است بگذاریم در ما جریان یابد.

امیدوارم كه دانه ای هم بر خاك بفشانی .....هر چند خرد بوده باشد...... و با روییدنش همراه شوی، تا دریابی چقدر زندگی در یك درخت وجود دارد.

به علاوه امیدوارم پول داشته باشی، زیرا در عمل به آن نیازمندی و سالی یك بار پولت را جلو رویت بگذاری و بگویی: " این مال من است" فقط برای اینكه روشن كنی كدامتان ارباب دیگری است!

اگر همه این‌ها كه گفتم برایت فراهم شد، دیگر چیزی ندارم برایت آرزو كنم ...