• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
انجمن ها > انجمن حوزه علميه > صفحه اول بحث
لطفا در سایت شناسائی شوید!
حوزه علميه (بازدید: 714)
چهارشنبه 18/5/1391 - 10:38 -0 تشکر 497241
(بیانات و خاطرات حضرت امام خمینى (ره ) درباره نماز2) بسیار خواندنی

بسمه تعالى

پیمودن راه آسمانى ((معنویت )) آسان تر از راههاى زمینى نیست . نماز كه پیمودن كرانه هاى وسیع عالم و هم بال شدن با فرشتگان و كروبیان است ، بیش از سفر بر خاك و پیمودن راه زمین نیازمند ((راهنما)) و ((الگو)) است .

بهترین اسوه و سرمشق در این وادى ، گفتار و رفتار اولیاء الهى و سالكان راه معنویت و محبت و عشق به خداست . پویندگان مشتاق این مسیر، چشم دل به شیوه و سیره رهیافتگان و واصلان به حق مى دوزند تا چگونه پیمودن این راه را- كه بى خطر و لغزنده هم نیست - بیاموزد و به اسوه ها تاءسى جویند.

یكى از برجسته ترین ، محبوب ترین الگوهاى رفتارى و سیر و سلوك معنوى در عصر حاضر، امام خمینى ((قدس سره )) است . او كه تمام عمر را یكسره در طریق بندگى و اخلاص گام زد و همه هستى خویش را وقف راه خدا و عبودیت او نمود. عشقى ویژه به نماز و نیایش و دعا و تهجد داشت . واپسین لحظات حیات او نیز آمیخته با عطر نماز و قرآن بود.

نهضت الهى او كه امت ما را به آزادى رساند و اهل قبله را در جهان . شوكتى دوباره بخشید، زمینه ساز حیات دین و احیاى معنویت و توجه به خدا در این عصر مادیت و گریز از مذهب بود.امام راحل ، از مصادیق بارز كسانى بود كه به تعبیر قرآن كریم ((اگر به آنان تمكن و حكومت و قدرت بخشیم ، نماز را بر پاى مى دارند...). رضوان همیشگى خدا بر روح بلند او باد. كه دمى از خدا جدا نبود و هر چه داشت ، از رهگذر همین پیوند و اتصال ، مبدا قدرت و عظمت بود و هر چه جز ذات الهى و جذبه هاى قدسى ، در نظرش ناچیز و بى جلوه مى نمود.

آنچه پیش رو دارید، آینه اى است شفاف و زلال . كه جایگاه نماز را در سخن و عمل امام نشان مى دهد.سطر سطر این مجموعه ، مى تواند سرلوحه و سرمشق خودسازى و تهذیب نفس و آراستن چهره جان به زینت معنویت باشد. امام عاشقان و شهیدان ، درباره نماز چه گفت ؟ نماز در نظر او چه موقعیتى داشت ؟ چگونه نماز مى خواند؟ و از نماز چگونه نیرو مى گرفت و زلال مى شد؟

امید است كه این دفتر نورانى را كه در برابر دیدگانتان گشوده اید. با شما از این رمز و رازها سخن بگوید و لحظات عمر شما را خدایى و با صفا سازد.

چهارشنبه 18/5/1391 - 10:45 - 0 تشکر 497257

احمد خمینى


سه ساعتى بود كه از پاریس پرواز مى كردیم . امام از جاى خود برخاستند كه براى نماز به قسمت بالا بروند. چهره عزیز ایشان عجیب نورانى شده بود. من واقعا هاله نور را در چهره امام دیدم . در آن حالت ، امام با صولت و آرامش كه در اعماق دل انسان اثرى ماندگار مى گذاشت ، برخاسته و طرف راست عبایشان را با دست گرفته بودند. قسم مى خورم كه من آن هاله نور را در اطراف چهره روشن ایشان دیدم . امام با آرامش و اطمینان براى نماز و استراحت به قسمت بالاى هواپیما رفتند. اما همه ما در نهان ، اضطراب داشتیم . خود بنده حتى نتوانستم پلكهایم را روى هم بگذارم .

چهارشنبه 18/5/1391 - 10:46 - 0 تشکر 497260

مصطفى كفاش زاده


ایشان هنگامى كه براى اقامه نماز شب برمى خیزند، مقیدند بى سر و صدا باشند. این خیلى مهم است . مثلا پدرم كه براى نماز برمى خاست ، سر و صدا مى كرد و همه را بیدار مى كرد. اما آقا این طور نبود. چرا كه دیگران شاید نخواهند نماز شب بخوانند. البته افراد خانواده با نماز شب آشنایى دارند، لكن امام قید خاصى دارند كه بدون سر و صدا باشد. یادم است در پاریس ، دو اتاق كوچك بود و من كه آنجا مى خوابیدم ، مى دیدم آقا خیلى آهسته ، واقعا مثل یك سایه برمى خاستند و بدون سر و صدا وضو مى گرفتند و نماز شب را بر پا مى داشتند. در پاریس هم مقید بودند كه نماز شب را بخوانند. بعضى از افراد خانواده و نزدیكان ایشان مى گفتند كه : ((ما در آنجا خواستیم ببینیم ایشان كى براى نماز شب برمى خیزند. لكن نتوانستیم . زیرا بى سر و صدا مشغول نماز مى شدند.)) من میدانم كه ایشان از نوجوانى موفق به این مهم بوده اند. یكى از دوستان مرحوم كه هم سن و سال پدرم بود مى گفت : ((در جایى با امام بودیم . در آن زمان آقاى خمینى خیلى جوان بود. من تعجب مى كردم كه این جوان قبل از اذان صبح ، سر ساعت براى اقامه نماز از جا برمى خاستند. با اینكه خود من مقید به نماز شب بودم ، ولى برخاستن ایشان براى نماز شب ، باعث بیدارى من مى شد.)) البته این توفیقى است كه خداوند به ایشان عطا كرده است . با اینكه شاید سجده كردن زیاد و خم شدن و نشستن به صورت دو زانو در نماز براى ایشان زیاد مناسب نباشد (مى بینید كه معمولا روى صندلى مى نشینند). لكن مقیدند كه این نمازها را برپا دارند.

چهارشنبه 18/5/1391 - 10:47 - 0 تشکر 497262

حسن ثقفى


در نیمه شبى خبر آوردند كه قرار است كودتایى (26) رخ دهد. حضرت حجت الاسلام و المسلمین حاج احمد آقا شتابان خدمت امام رسیدند. امام ، طبق معمول هر شب ، در آن شب مشغول اداى نماز شب بودند. حاج احمد آقا مدتى طولانى به انتظار ایستادند. اما امام غرق در راز و نیاز با خدا بودند. سر انجام پس از پایان یافتن نماز، حاج احمدآقا جریان را به اطلاع امام رساند. ایشان با همان متانت و آرامش همیشگى ، آرام فرمودند: ((مسئله اى نیست . شما بروید و خیالتان آسوده باشد.))

چهارشنبه 18/5/1391 - 10:48 - 0 تشکر 497263

على اكبر آشتیانى


ساعت ده شبى كه صبحش مى خواستند امام را جراحى كنند، به علت ضعف شدید امام ، به ایشان خون تزریق شد. تا ساعت یازده كه استراحت كردند و خوابیدند، خدمتشان بودیم . موقع نماز شب رفتیم امام را بیدار كردیم . تشریف بردند، وضو گرفتند و بعد آن نماز شب مفصل را به جاى آوردند كه مردم ، تنها یك پنجم آن را از تلویزیون مشاهده كردند. اولین شبى بود كه امام نماز شب مى خواندند و چراغ اتاق روشن بود. به دلیل همین روشن بودن چراغ بود كه بحمد الله توانستیم مخفیانه فیلمى از امام تهیه كنیم كه ملت عزیز ما هم لحظاتى از راز و نیاز امام را با خدا مشاهده كنند.

چهارشنبه 18/5/1391 - 10:49 - 0 تشکر 497264

مصطفى كفاش زاده


امام هر شب در هر حالى كه بودند، نماز شب مى خواندند، و هنگامى كه براى نماز شب از خواب برمى خواستند، آن قدر آرام و آهسته قدم برمى داشتند كه هیچ كس از خواب بیدار نشود و به ندرت اتفاق مى افتاد از حركت امام در دل شب ، كسى بیدار شود. آن شب كه امام را از تهران به قم برگرداندند (پس از تمام شدن مدت حصر(27)) تا نیم ساعت بعد از نصفه شب ، در منزل امام رفت و آمد بود و پس از اینكه رفت و آمد مردم تمام شد، افراد خانواده ، پروانه وار دور امام نشسته بودند. تقریبا ساعت یك و نیم بعد از نیمه شب بود كه چراغها را براى استراحت خاموش كردند. پس از آن همه خستگى دیدارها و ملاقاتها، شاید یك ساعت نگذشته بود كه امام دوباره براى نماز شب بلند شدند. با اینكه معلوم بود صبح زود مردم براى دیدار با امام هجوم مى آورند، در آن شب هم امام نماز شب را ترك نكردند.

چهارشنبه 18/5/1391 - 10:50 - 0 تشکر 497266

محمود بروجردى


حضرت امام در اولین شب اقامتشان در پاریس در آپارتمان كوچكى اقامت كردند. هنگام خواب ، ایشان به اتاق خود رفتند. ما هم در اتاق مقابل نشسته بودیم . ساعت دو بعد از نیمه شب كه به وقت نجف چهار و به وقت تهران چهار و نیم بعد از نیمه شب بود، امام از اتاق خود بیرون آمدند، وضو گرفتند و برگشتند. هنوز حدود چهار ساعت به اذان صبح مانده بود. تعجب كردیم كه چرا ایشان این قدر زود بلند شده اند. صبح معما حل شد. زیرا امام سئوال فرمودند: ((اینجا چطور است ؟ دیشب هر چه نشستم كه صبح شود نماز بخوانم ، هوا روشن نشد.)) معلوم شد كه امام به عادت هر شب و مطابق با افق نجف اشرف ، دو ساعت به اذان صبح مانده ، براى نماز شب بلند شده اند. خدمت ایشان عرض كردیم : ((افق اینجا با نجف دو ساعت تفاوت دارد.)) فرمودند: ((بیایید ساعت مرا درست كنید.))

چهارشنبه 18/5/1391 - 10:50 - 0 تشکر 497267

اسماعیل فردوسى پور


حضرت امام بدون استثنا و هر شب نماز شب را اقامه مى كردند. براى این منظور معمولا در ساعات پیش از اذان صبح از خواب برمى خاستند و اگر وقت یارى مى كرد، نماز مستحبى را برپا مى داشتند و چنانچه تا اذان صبح وقتى باقى بود، بولتنهاى خبرى مختلف را مطالعه مى كردند. حضرت امام (ره ) در به دست آوردن خبر منعكس شده از رادیوهاى بیگانه اهتمام داشتند و غالبا اخبار این رادیوها را گوش مى كردند. امت مسلمان ، خود از طریق صدا و سیما مشاهده كردند كه امام عزیز حتى در بستر بیمارى نیز نماز شب را ترك نكردند و از رادیو به منظور كسب خبر استفاده مى كردند. امت عزیز، نماز شب خوانده شده در بیمارستان را در روزهاى آخر حیات پربركت حضرت امام ، از سیماى جمهورى اسلامى مشاهده كردند و وجود ((مفاتیح و قرآن )) را در كنار تخت ایشان حتى در آن حالات همراه با ضعف جسمانى دیدند. شما عزیزان دیدید كه امام بزرگوار چگونه هنگامى كه سرم در دست مباركشان بود، نماز با خلوص و حضور قلب خود را اقامه مى كردند. حضرت امام حتى در بیمارستان نیز عبادت خاص خود را ترك نگفتند. بلكه با شور و حال بیشترى به عبادت مى پرداختند. یكى از نزدیكان امام نقل مى كرد: ((مدتى به اذان صبح مانده بود كه وارد اتاق امام در بیمارستان شدم . ایشان را در حالت عجیبى یافتم . حضرت امام آن قدر گریه كرده بودند كه تمامى چهره منورشان خیس شده بود. هنوز هم اشكهاى مباركشان چون بارانى جارى بود و چنان با خداى خود راز و نیاز مى كردند كه من تحت تاثیر قرار گرفتم . وقتى متوجه من شدند، با حوله اى كه بر شانه داشتند صورت خود را خشك كردند.)) صبح همان روزى كه قرار بود امام تحت عمل جراحى قرار بگیرند، به خدمت ایشان رسیدم . ساعت پنج و نیم صبح بود. گفتند: ((آقاى صانعى در خدمت امامند)) من هم به ایشان ملحق شدم . سلام عرض كردم و حالشان را جویا شدم . ((كلام الله )) و ((مفاتیح )) در كنار تخت حضرت امام توجه مرا جلب كرد. وقتى خوب دقیق شدم ، دیدم حضرت امام تا پیش از آن مشغول خواندن دعاى عهد بوده اند. ناگهان حالم دگرگون شد، ولى با تلاش بسیار بر خودم مسلط شدم . در همان لحظه به امام لباس اتاق عمل پوشاندند و ایشان به راه افتادند. دیگر گریه امانم را برید و از حركت باز ماندم و نتوانستم ایشان را تا اتاق عمل همراهى كنم .

چهارشنبه 18/5/1391 - 10:51 - 0 تشکر 497268

على اكبر آشتیانى


به جرات مى توانم بگویم كه تهجد امام به مدت شصت سال ، یعنى تا آخرین لحظه هاى حیاتشان ، ترك نشد. نمازشان همیشه اول وقت بود. چه در دوران جوانى و چه پس از آن ، دو ساعت مانده به اذان صبح بیدار مى شدند و در این مدت قرآن قرائت مى كردند. خلاصه ؛ به دعا و انجام مستحبات ، به تهجد و... خیلى اهمیت مى دادند. قبل از این كسالت اخیرشان بود كه شبها یكى از برادران پاسدار، پشت در اتاق ایشان مى خوابید. یك وقت من از ایشان سئوال كردم : ((شما كه مدتى شبها مراقب امام بودید، خاطره اى از امام دارید؟)) گفت ((بله ، شبها، معمولا امام دو ساعت مانده به اذان صبح بیدار بودند. یك شب متوجه شدم امام با صداى بلند گریه مى كنند. من هم متاثر شدم و شروع كردم به گریه كردن . امام براى تجدید وضو بیرون آمدند، متوجه من شدند. فرمودند: ((فلانى ! تا جوان هستى قدر بدان و خدا را عبادت كن . لذت عبادت در جوانى است . آدم وقتى پیر مى شود، دلش مى خواهد عبادت كند؛ اما حال و توان برایش نیست .)) سر اینكه امام ملاقات خودشان را در ماه مبارك رمضان تعطیل مى كردند، این بود كه بیشتر به دعا و قرآن و خلاصه به خودشان برسند. مى فرمودند: ((خود ماه رمضان كارى است !)) در هر كار و هر حالى به یاد خدا بودند. ذكر و دعا و مناجات و گریه هاى نیمه شبشان هرگز قطع نشد. از لحظه هاى آخر عمرشان اگر چه فیلم بردارى شده است ، ولى هنوز بخشى از آن را نشان نداده اند. چنانچه این فیلم ها به طور كامل نشان داده شدند، مى بینید كه چگونه ریش مباركشان را روى دست گرفته اند و زار زار گریه مى كنند. آخرین ماه رمضان دوران حیاتشان - به گفته ساكنان بیت - متفاوت از دیگر ماه رمضانها بود. به این صورت كه امام (ره ) همیشه براى خشك كردن اشك چشمشان دستمالى را همراه برمى داشتند تا در هنگام نمازهاى نیمه شبشان از آن هم استفاده كنند.

چهارشنبه 18/5/1391 - 10:52 - 0 تشکر 497269

محمد رضا توسلى


هر شب راس ساعت سه بیدار مى شدند و من صداى خش خش كاغذ یا مناجاتشان را مى شنیدم . حتى یك بار هم به یاد ندارم كه پنج دقیقه از ساعت سه بگذرد یا پنج دقیقه به سه مانده باشد كه ایشان بیدار شوند. امیدوارم همه ما موفق به برقرارى چنین نظمى در زندگى خودمان بشویم .

چهارشنبه 18/5/1391 - 10:52 - 0 تشکر 497270

خانم مرضیه حدیده چى


شبى (28) كه قرار بود فردایش حركت كنیم ، منزلمان دیدنى بود. همگى حالت غیر عادى داشتند، تمام حواس من متوجه امام بود. ایشان همچون شبهاى قبل سر ساعت خوابیدند و چون همیشه یك ساعت و نیم مانده به صبح ، براى نماز شب برخاستند.

برو به انجمن
انجمن فعال در هفته گذشته
مدیر فعال در هفته گذشته
آخرین مطالب
  • آلبوم تصاویر بازدید از کلیسای جلفای...
    آلبوم تصاویر بازدید اعضای انجمن نصف جهان از کلیسای جلفای اصفهان.
  • بازدید از زیباترین کلیسای جلفای اصفهان
    جمعی از کاربران انجمن نصف جهان، در روز 27 مردادماه با همکاری دفتر تبیان اصفهان، بازدیدی را از کلیسای وانک، به عمل آورده‌اند. این کلیسا، یکی از کلیساهای تاریخی اصفهان به شمار می‌رود.
  • اعضای انجمن در خانه شهید بهشتی
    خانه پدری آیت الله دکتر بهشتی در اصفهان، امروزه به نام موزه و خانه فرهنگ شهید نام‌گذاری شده است. اعضای انجمن نصف جهان، در بازدید دیگر خود، قدم به خانه شهید بهشتی گذاشته‌اند.
  • اطلاعیه برندگان جشنواره انجمن‌ها
    پس از دو ماه رقابت فشرده بین کاربران فعال انجمن‌ها، جشنواره تابستان 92 با برگزاری 5 مسابقه متنوع در تاریخ 15 مهرماه به پایان رسید و هم‌اینک، زمان اعلام برندگان نهایی این مسابقات فرارسیده است.
  • نصف جهانی‌ها در مقبره علامه مجلسی
    اعضای انجمن نصف جهان، در یك گردهمایی دیگر، از آرامگاه علامه مجلسی و میدان احیا شده‌ی امام علی (ع) اصفهان، بازدیدی را به عمل آوردند.