¢
¢ این دوره شامل هنر یونانی در سالهای 27 تا 330 قبل از میلاد می باشد. این دوره که علاوه بر هنر و فرهنگ سیاست را نیز شامل می شود با مرگ اسکندر شروع شد. در این سالها سرزمین یونان به قدری گسترش یافته بود که هنر یونان در استانه تعامل با مشرق زمین قرار گرفته بود طوری که هنر این دوره هلنیسم (یونانی مابی) نام گرفت.
¢ فرهنگ هلنی دارای تنوع پیچیدگی و پیشرفت خاص بود و یک معماری بزرگ مقیاس و متنوع را می طلبید. معبد اپولون در شهر (دیدوما) نمونه بارز معماری هلنی می باشد. ابعاد این بنا 51 در 108 متر می باشد و دارای ستون هایی به ارتفاع 19.5 متر می باشد. دیگر بنای این دوره تئاتر سرگشاده اپیداروس می باشد.
¢ البته باید توجه داشت که سبک بنا کلاسیک می باشد. در مرکز این مجموعه محلی به نام (ارکستر) قرار داشت که در انجا عملیات نمایشی انجام می شد. نکته قابل توجه در تئاتر سرگشاده اپیداروس منطبق کردن بنا بر سایت می باشد یعنی نیم دایره ای که تماشاگران بر ان می نشسته اند در سراشیبی یک تپه ساخته شده است. نشستگاههای سنگی که تماشاگران بر ان می نشسته اند در دایره ای به قطر 120 متر قرار داشت.
¢ این بنا در سال 180 قبل از میلاد بر بالای تل مشرف به شهر (پرگاموم) در کناره غربی اسیای صغیر ساخته شد. نمونه بازسازی شده این بنا اکنون در موزه دولتی برلین وجود دارد. این بنای یونیک دارای کتیبه بزرگی می باشد که بر دیواره صفه قرار دارد که دارای 120 متر طول و 2 متر عرض می باشد. مضمون این کتیبه نبرد خدایان و غولان می باشد.
¢ در قرن 5 پیش از میلاد (هیپوداموس) معمار (میلتوسی) نقشه هایی برای شهرها طراحی کرد. این نقشه ها شطرنجی و منظم و دارای خیابانهای شبکه بندی بودند. شهر (پرینه )نمونه بارز این نوع نقشه ها می باشد.
در نقشه های هیپوداموس میدان نقش مهمی در سازمان دهی فضاها داشت و از مهمترین ویژگی های ان در دسترس بودنش برای همه شهروندان می باشد زیرا در اطراف ان فضاهایی برای خدمات شهری (مانند بازار و ادارات) وجود داشت. شهر پرینه دارای خانه هایی بود که این خانه ها توسط دیواری محصور شده بودند. روش خانه سازی در این دوره که ظاهر یک سکونتگاه عادی انسانی را داشت به حق شایستگی ان را دارد که نام خانه را به خود بگیرد. در این خانه ها تمامی اتاق ها به حیاط مرکزی متصل بودند و هرچه بیشتر معماری درونگرای یونان را نشان می دهند.