آه چشمم روشن از دیدار یاران گشته باز
هر طرف مرغی خوش الحان نغمه ای را کرده ساز
این طرف بهروز با طنازی و خوش صحبتی
آن طرف برگشت برزخ، کو از این به نعمتی؟
سمت دیگر شاعر شیرین سخن، مستر مبین
حلقه ای در خاطرم هرگز نمی گنجد چو این
آه، روز وصل یاران، دوستداران، یاد باد
انجمن زین پس رطب خیز و خوش و آباد باد