تبیان، دستیار زندگی

این تاپیک را به اخلاق حرفه ای پزشکان اختصاص می دهیم. همان طور که می دانید بحث اخلاق حرفه ای و تدوین منشور اخلاقی یکی از برنامه های اصلی بسیاری از سازمان هاست. اما با هم مروری داشته باشیم بر اخلاق یک پزشک در مواجهه با بیماران، همکاران، خانواده، ....

شاید تعجب کنید که چرا برای این تاپیک عنوان "روزی که خدا بیمار بود" را برگزیدم. در این مورد می توانید اولین پاسخ را مشاهده بفرمایید. از شما دعوت می کنم به عنوان پزشک، خانواده پزشک، همکار پزشک، و از همه مهم تر بیماری که به پزشک مراجعه کرده، نظر خود را در مورد این تاپیک ثبت نمایید. به شخصه معتقدم روابط بین پزشک و بیمار در بهبود بیمار حتی بیماران صعب العلاج بسیار موثر است.

با سلام
ازم سوال فرمودید که قرض دادن به خدا یعنی چه؟

قرض دادن به دیگران یعنی اینکه به خدا پول قرض دادی

regnant2020 گرامی امیدوارم سوالتون برطرف شده باشد.

اما موضوع بحث گم نشود گفتیم قرار است در مورد وظایف متقابل پزشک و بیمار صحبت کنیم. اولین پاسخ را در این مورد کدام دوست عزیز ثبت می کند؟

سلام
پزشک باید با حوصله به حرف های بیمار گوش کند و عجولانه راجع به بیماری تصمیم نگیرد و بیمار هم باید به حرف پزشک گوش دهد تا هر چه سریعتر بهبود یابد البته بماند که من هر موقع دکتر می روم تجویز دکتر را فقط تا 2 روز بیشتر عمل نمی کنم

خیلی جالب بود
این نشون میده که اجابت دعا بیشتر در مکانهایی صورت میگیرد که دردمندی هست و باید به کمکش رفت.
پس خدا هم به ما کمک خواهد کرد

ممنون از yasekaboud63 عزیز بله همین طور است حوصله پزشک در گوش دادن به حرف های بیمار نوعی اطمینان قلبی و آرامش برای بیمار به همراه دارد البته بیمار هم باید ارزش زمان زشک را درک کند و شروع به داستان سرایی و بیان جزئیات غیرضروری نکند.

سخنی از حضرت مسیح (ع) در مورد وظایف پزشک دیدم که واقعا تکان دهنده است.

مسیح (علیه السلام ) مى گفت : ان التارك شفاء المجروح من جرحه شریك لجارحه لا محالة ...؛
آن كه درمان كردن زخم زخمدیده اى را واگذارد، ناگزیر، شریك كسى است كه زخم را بر بدن وى نشانده است .

این سخن ، متكى بر منطق روشنى است كه نه تنها پیروان اسلام و مسیحیت ، بلكه هیچ پزشك با وجدانى نمى تواند آن را انكار كند. بر اساس این منطق ، كوتاهى پزشك در درمان بیمار، به معناى سهیم بودن او در بیمارى و گاه ، هلاكت بیمار است . لذا پزشك ، مسئول است با همه توان براى درمان بیمار، تلاش كند و با هیچ بهانه اى نمى تواند از زیر بار مسئولیت ، شانه خالى نماید.
شاید مهم ترین وظیفه دانشگاههاى علوم پزشكى ، برنامه ریزى براى پرورش حس مسئولیت شناسى در دانش پژوهان این دانش است .

اما متاسفانه گاهی در مراکز درمانی کوتاهی برخی پزشکان غیرمتعهد تیتر روزنامه ها و اخبار می شود.

یاهاتون موافقم..اوووج عزیز........عزیزان پزشک باید بیشتر مراعات حال بیماران رو انجام بدن و متقابلا حقوقشون توسط بیماران رعایت بشه.

تقوای پزشکی:

در تقواى پزشكى، دو نكته اهمیت فوق العاده اى برخوردار است :

* یكى خیرخواهى براى بیمار
*دیگرى تلاش براى درمان او

از این رو، امام على (علیه السلام )، پس از توصیه پزشكان به تقوا، بلافاصله به این دو مصداق بارز تقواى پزشكى اشاره مى فرماید:
من تطبب فلیتق الله ولینصح ولیجتهد.
هر كس طبابت پیشه كند، باید كه از خدا پروا بدارد و خیرخواهى و جدیت به خرج دهد.

((نصح )) كه در این سخن بدان اشاره شد، به معناى خیر خواهى و ((اجتهاد))، به معناى به كارگیرى همه توان است . بنابراین ، تقواى پزشكى بدین معناست كه پزشك براى حسن انجام وظیفه:

اولا باید سود بیمار را در نظر بگیرد نه سود خود را.

ثانیا باید از همه توان فكرى و عملى خود براى درمان وى استفاده كند و پزشك با تقوا، كسى است كه در صرف وقت براى تشخیص بیمارى ، در تجویز دارو، در چگونگى درمان و طول آن ، به چیزى جز سود بیمار نیندیشد.

محض همراهی این پاسخ رو ثبت می کنم.....مطالب بسیار زیبا و مهمی است. تذکر چندین هزارباره اون هم خالی از لطف نیست. ادامه لطفا.

پاك دامنى
یكى از مصادیق مهم تقواى پزشكى ، عفت جنسى و پاك دامنى است . پزشك با تقوا، به خود اجازه نمى دهد از بیمار، سوء استفاده جنسى كند و حتى در نگاه كردن براى معاینه ، حدود اسلامى را رعایت مى نماید، بدین معنا كه اگر از طریقى بجز نگاه كردن به مواضعى كه نگاه كردن به آن در اسلام ممنوع است ، بتواند بیمارى را تشخیص دهد، مبادرت به نگاه نامشروع نمى ورزد و در صورت نیاز به این كار نیز، به اندازه ضرورت ، اكتفا مى كند.