تبیان، دستیار زندگی

به نام حضرت دوست، که هرچه داریم از اوست. به نام او  که با رأفت بیدریغ و رحمت بی حساب به بندگانش قدرت سخن گفتن عطا فرمود.



..............................................سروده هایم تقدیم حضور شما بزرگواران............................................

((نسیم))
بیتاب آمدنت هستم
بیقرار دیدنت 
چگونه طاقت بیاورم  ندیدنت را
حالا که نسیم می آورد بوی آمدنت را
حس می کنم عبور خون را در رگهایم
مورمور می شود تنم
بهروز رها

((بیقرار))
زیر نور نقره ای مهتاب
ایستاده ای کنار برکه ی احساسم
نسیم که می آید
پریشان می شود گیسوانت
دلم هری می ریزد
بیقرار می شوم دوباره
بهروز رها

ای ماه شب های انتظارم
بیرون بیا از پشت ابر هجران
با شراره عشق آلود نگاهت
روشن کن سرای دلم را امشب   
از پنجره ی نیاز
التماس می کنم بودنت را
حس امکان نداشتنت
پنجه می کشد بر زخم دلم
بی تو بوی بغض می دهد تنهایی
و می فشارد حنجره ام را
طناب نبودنت
بهروز رها

((ناسور))
معنا می گیرد با تو
رویای شیرینم
می خوانم ترا هر لحظه
که هستی تمام حجم نیازم
افسوس
دور از دسترسی همیشه
رسیدن به تو
آرزویی است محال
ندیدنت زجر آور
هوای دلم بی تو سرد
دست روی دلم مگذار
زخم دلم ناسور است
بهروز رها

وقتی قدم می گذاری میان خاطره هایم
شاپرک های خوشبختی
می پرند در فضای احساسم
هر شب تا سحر
می نشینی کنار برکه ی یادم
قدم می زنی با من
در کوچه ی تمنایم هر روز
برگرد نازنینم
بهروز رها

قول داده ای که می آیی
چند روزی تا افق
چشم به راهت هستم
فرش خاطره را
پهن کرده ام زیر سیب انتظار
بهروز رها

تویی مولا تمام هست و بودم
تویی مولا همـه بـود و نبودم

برایت منتـظر بـر در نشینم
فدای تو تمام هست و بـودم

بیا تا جان خود سـازم فدایت
بیـا تا بشـنوم مولا صـدایت

اگر آیی اباصــالح بـه پیشم
نمی سـازم دگر مولا رهـایت

بیا ای یوسف گمگشته مـا
بیا ای منتـقم مهـر دل آرا

بپوش پیراهن رزم حسین را
نشـان عاشـقان ده قبـر زهرا

ز هجران تو مـولا غمگـسارم
ز دوریت همیشه اشــکبارم

بیا جان حسینت جان زهـرا
بـرای دیدنت در انتـــظارم
بهروز رها