طرز تهیه شیره خرمالوِ وحشی( دِشو - دوشاب)
مازندران را می توان جزء غنی ترین مناطق در حوزه فرهنگ غذایی دانست. وجود دریا و دشت و جنگل و کوه باعث تنوع مواد اولیه غذایی شده است. هنر مردم این دیار به ویژه زنان مزید بر علت است. استفاده از توان محصولات باغی و میوه های وحشی و علف های گیاهی علاوه بر صرفه اقتصادی باعث رنگین شدن سفره و تامین نیازهاست.تهیه انواع شیره ها , مربا و ترشی از میوه های جنگلی در نوع خود جالب توجه است. در این میان تهیه شیره خرمالوی وحشی از فعالیتهای همه ساله زنان روستایی سوادکوهی است. به شیره خرمالو "دِشو" گفته می شود که علاوه بر دسر , به عنوان صبحانه و مکمل شیرینیجات خانگی نیز مصرف می شود. به درخت خرمالوی وحشی در سوادکوه "کهلو" , "خرمندی دار" یا "خرویندی دار" گویند. "خرویندی" نوعی دعای بومی است که معنای عامیانه اش "خیرمی بینی" می باشد. فصل برداشت میوه خرمالوی وحشی اواخر مهر ماه و اوایل آبان است.به این منظور یک نفر بالای درخت رفته , شاخ ها را با داس می بُرد. به این عمل "کَل کردن" درخت می گویند. خرمالوها را از شاخه جدا می کنند و در کیسه می ریزند تا عمل تخمیر صورت گیرد. بعد از چند روز خرمالوها را در دیگ ریخته , مقداری آب ولرم به آن اضافه می کنند تا هسته اش جدا شود بعد خرمالو را با هم مخلوط کرده , سپس در داخل کیسه می ریزند و از صافی چوبی عبور می دهند و شیره آن را در ظرفی جمع کرده به مدت 10 الی 12 ساعت روی آتش قرار می دهند تا تبدیل به دِشو شود.
