تبیان، دستیار زندگی

از زمانی که ما می شناسیمش خیلی نمی گذرد، ولی آنقدر سرعت تغییر و نفوذش زیاد است که به سختی دنیای بدون آن را به یاد می آوریم. آنقدر در همه عرصه ها به تار و پود زندگیمان دوخته شده که همه ابعاد زندگیمان را تحت تاثیر قرار داده . بله منظورم همان دیجیتالی شدن و اینترنت و آی تی خلاصه هر چیز با این مفهوم است. روزی که خیلی هم دور نیست، حرف از اینترنت غریب بود برایمان، بیگانه بود. الان از کار و تحصیل و ارتباطات دوستی و خلاصه همه چیز به نوعی تحت تاثیر این جریان است. و البته به عنوان یک کشور در حال توسعه توقع تغییرات بیش از پیش  تا رسیدن به جریان فعلی دنیا هم می رود.


در این بستر نوعی از کسب و کار چند سالی است که شکل گرفته و موارد موفق زیادی از آن در دنیا و کمتر از یک دهه هست که در ایران دیده می شود. تجارت های الکترونیک و کسب و کار های الکترونیک برای ما نام های آشنایی هستند و شکلی خاصی از آن هم به این شکا است که یک گروه مثل پلی فقط واسطه میان تولید کننده و مصرف کننده هستند و از بستر اینترنت برای پیدا کردن مشتری و معرفی آن به تولید کننده استفاده می کنند و طبیعتا گوی سبقت در دست آنهاست که پیشگام در ایده ها هستند.
***

شنیدن بعضی از این ایده ها که وارد مرحله عمل شده، موفقیت کسب کرده و یا به دنبال راه اندازی است خالی از لطف نیست. شاید شما نفر بعدی باشید که ایده خود را به یک کسب و کار تبدیل می کنید و یا از این ایده های ساده در شهر خود استفاده می کنید.
***
سایت مامان پز ، استارت‌آپ* نو‌پایی است با ایده‌ای بسیار ناب که به تازگی توجهات زیادی را به خودش جلب کرده است. ایده اصلی این استارت آپ ایجاد کردن پلی بین مامان‌هایی است که مهارت خوبی در آشپزی دارند و افرادی که در خارج از خانه دلشان غذای خانگی می‌خواهد و از فست‌فود خسته شده‌اند. مامان‌پز کیفیت غذا‌هایش را با اصل تضمین می‌کند که مامان‌ها غذا‌ها را در محیط کاملا بهداشتی تهیه ‌می‌کنند و خوانواده خودشان هم همان غذا را مصرف می‌کنند. در ضمن همه مامان‌ها کارت بهداشت دارند و همه غذاهای روی سایت قبلا توسط تیم مامان پز تست شده اند و کیفیتشان تایید شده است.

این وب سایت در معرفی خود می گوید مشتریان ما افرادی هستند که دیگر از فست فود خسته شندند و به دلایل مختلف مثل کار بیرون و یا فرصت کم امکان تهیه غذای خانگی ندارند. از طرف دیگر مامان های زیادی هستند که خانه دار بوده و وقت زیادی دارند و از اینکه آشپزی کرده و یک کسب درآمد داشته باشند لذت می برند.مامان پز پلی است میان این دو گروه.

* استارت آپ: استارتاپ ها عموما به شرکت های نوپایی گفته می شوند که در فاز تحقیق و توسعه بازار هستند و  این شرکت ها با فناوری رشد و توسعه پیدا می کنند. اگر شرکتی مبتنی بر فناوری باشد، صاحبان آن به دنبال مالکیت معنوی ایده خود هستند. این استارتاپ به زبان ساده است.

سلام ترنم جان
متنی که قرار دادی عالیه و اینکه این کسب و کار اینترنتی تبدیل شده به یک حقیقت بزرگ توی زندگی ما .لینک سایت انگار مشکل داشت ارور میده ولی با توصیفاتی که هست نشون میده تو جلب اعتماد مشتری خیلی موفق بوده چون توی دنیای مجازی مشکلترین قسمت برای کسب و کار جلب توجه و مهمتر از اون جلب اعتماد مشتری هاست . البته همیشه هم میشنویم اخباری رو که میگن فلان سایت مجوز نداشته یا رسمی نیست و بعد از مدتها که سود کلانی به جیب میزنه تازه صداش درمیاد ولی با این حال توی این دنیا باید پیشرفت کرد و اگه دست روی دست بذاری دیگران جای تورو میگیرن . پس باید به نظرم اول از همه برای جلب اعتماد توی کسب و کار مجازی تلاش کرد و این خودش مستلزم یه سری چیزاست .
به نظرت اون چیزایی که مقدمه ای بر کسب اعتماد مشتری هستن چیه؟
دوستان لطفا نظرات خوبتون رو بگید ما منتظریم :)

سلام
منتظر معرفی سایتهای دیگه هستیم ولی خب این موضوع نیازی به ایده داشتن هم نداره
قرار نیست یه ایده مثل اپارات بشیم یا یکی مثل مامان پز یا chibepazam بشیم.یا هرچیز دیگه ای!!
شما کافیه هر شغلی که دارید در موردش یه سایت بزنید.کم کم...خورد خوردی پیش برید محصولاتتون و خدماتتونو توش ارائه بدید.با کیفیت و بی کیفیت.کم و زیاد...شروع کنید فقط.چرا که از 5 سال دیگه کسی تو خیابون دنبال وسیله و خدماتش نمیره
چه بهتر زودتر شروع کنید تا اون موقع هم سایت پربار و دقیقی داشته باشید هم اینکه تو صفحات جست و جو گرهایی مثل گوگل اولین ها باشید
البته یکم از بحث منحرف شد ولی منظورم این بود حتما یه ایده نو هم نمیخواد!

به به 
سلام بر مدیر گرام  
لینکش رو درست کردم فک کنم به خاطر مشکل دیروز سایت بود. البته با زبون روزه وارد سایت نشو عکساش یه جوریه :) یه چیزی هم از همین الان بگم که من هیچ کدوم اینا رو نمی شناسم هااا با هیش کی هم فامیل نیستیم.   

اما در مورد نظرت، به نظرم کسی که می خواد کسب و کار درست و حسابی راه بندازه بعد از اینکه ایده رو ثبت

می کنه وارد مراحل بازایابی می شه که از اول هم باید به شکل اساسی روی اون فکر بشه از کانال های معتبر استفاده می کنه که نام سایت خودش رو به یک برند تبدیل کنه .این کار هم برای معرفی و هم برای جلب اعتماد خیلی مهمه. توی برخی از نشریات معتبر مصاحبه می کنه و بعد اگر کارش خوب باشه دهان به دهان می چرخه. 
شبکه های اجتماعی هم خیلی در توسعه این سایت ها تاثیر می گذاره. البته موضوع فرهنگ بومی هم در جلب اعتماد موثره مثلا الان دیگه توی تهران تا حد خوبی دریافت خدمات اینترنتی جا افتاده ولی من از سایر شهر ها خبر ندارم.
بعد من از این میون، سایت هایی که مثل نشریات زرد هستن رو حذف می کنم. منظورم اون سایت هایی است که تا وارد می شی هزار تا تبلیغ باز می شه و خرید کالاهای مسخره رو پیشنهاد می ده.

سلام  
خوش تشریف آوردید به این تاپیک.
عاقا چرا محصول بی کیفیت؟ چرا کم ؟ قبول دارم که توی هر کاری می شه رفته رفته وارد فروش اینترنتی هم شد .ولی مدل کسب و کارها یه تفاوت هایی با هم دارن. یعنی یه وقت هست که فرد الان توی فضای حقیقی کار
می کنه و بعد وارد فضای وب هم می شه . یا یک وب سایت اطلاع رسانی در هر زمینه ای داره و از تبلیغات کسب درآمد می کنه اما در مورد مامان پز فرد نه آشپزی بلده و نه مشتری داره فقط می دونه که یه سری بلدن غذا درست کنن و یه سری تقاضای یه همچین خدماتی رو دارن مثل یه پلی اینها رو به هم وصل می کنه. حالا چقدر موفق بشه باید در فاز اجرا دید.

ممنون از این تاپیک خیلی مفید.
کسب و کارهای مبتنی بر اینترنت خیلی جذابن. چون سرمایه کمی لازم دارن و از طرفی خیلی هم میتونن بازدهی داشته باشن. فقط ایده میخواد و پی گیری برای پیاده سازی و توسعه هر چه سریع تر اون ایده. چون خیلی راحت و سریع قابل الگوبرداری هستن. مدتیه که یکی از درگیری های ذهنی خودم همین بوده و دنبال ایده ای برای یک همچین کسب و کاری هستم. ولی خب سخته و اکثر چیزایی که به ذهنم میرسه یا فعلا خیلی کم طرفدار هستن و استقبالی ازشون نمیشه و یا اینکه نمونه خیلی قوی و کاملتر از اون چیزی که تو ذهنم بوده قبلا راه افتاده!
فکر میکنم سایتای خارجی رو هم بیارید خیلی خوبه. چون الگوبرداری از خارجی ها از خلق ایده خیلی راحت تره و بعضیاشون با اینکه ممکنه سنخیتی با جامعه ما نداشته باشن، دید رو خیلی باز می کنن.

سلام
خواهش می کنم. بنده هم جا داره یه خسته نباشید به شما بگم بالاخره بعد از چند هفته از بحث پر سرو صدای ماکیاولی فراغت پیدا کردید :)))
درسته همین طوره
مهمترین بخش همین ایده ها هستند به ویژه اونهایی که با شرایط بومی یک جامعه همخوانی داشته باشند.
اتفاقن من هم به خاطر جذابیتی که کسب و کار های اینترنتی دارند گاهی به ایده ها فکر می کنم ولی اصلن تصوری از اینکه چقدر  ضمانت اجرایی دارند ندارم. خب خوشحال می شدم که ایده های شما رو هم اینجا داشتیم هر چند که اجرایی نباشن.
در مورد سایت های خارجی هم فک می کنم پشت اکثر قریب به اتفاق نمونه های موفق ایرانی نمونه های مشابه خارجی وجود داره ولی الزاما همه اونها در ایران قابل اجرا نیست.
همانطور که می دونید و اشاره کردید ایده ها تاریخ انقضای زیاد ندارند راحت قابل الگو برداری هستند. اخیرا  فاصله ایران تا کشورهای پیشرفته در این زمینه خیلی کم شده. یعنی حداقل در بحث کسب و کار های اینترنتی اونهایی که بستر فنی ش هست و نیاز هم وجود داره فوری اینجا هم مشاهده می شه. یکی از دلایلش هم  می تونه جمعیت جوان باشه.
حالا همین موضوع در مورد تهران و سایر شهر ها هم مصداق پیدا می کنه. بسیاری از ایده هایی که در تهران دارن  اجرا می شن به راحتی و با هزینه کمتر می شه در سایر شهر هایی که امکانش هست راه بیفته .
مثالش همین مامان پز ه.  به دلیل محدودیت شبکه توزیع نمی شه از یک حد جغرافیایی فراتر بره. بنابراین توی شهرهای بزرگ دیگه در صورتی که درصد خاونمهای شاغل زیاد باشه ، همین طور افرادی که دوره لذت فست فودی رو گذروندن و دنبال غذای سالم هستند و وقت کافی ندارند، راحت می تونه اجرا و موفق بشه.

ممنون از توضیحات خوبتون. فاصله ایران نسبت به کشورهای پیشرفته در میزان نفوذ اینترنت خیلی کمتر شده نسبت به سابق. ولی هنوز هم قابل توجهه این فاصله .
مثلا شنیدم سایتایی هستن تو بعضی کشور ها که  کارگر به جای اینکه بره سرگذر منتظر متقاضی بشینه ، میره مشخصات و توانایی هاش رو توی سایتی مشابه مامانپز میزنه و متقاضی از اونجا کارگر مورد نظرش رو انتخاب میکنه و تماس میگیره. این سیستم تو ایران فعلا اجرایی نیست و به نظر میرسه راه اندازی همچین سایتی بازدهی نداشته باشه. چون خیلی از کارگرای سرگذر ما تا حالا کامپیوتر کار نکردن،چه برسه به اینکه دسترسی دائمی به اینترنت داشته باشن. ولی خوب همین میتونه به شکل گیری ایده های مشابه توی ذهنمون کمک کنه.
جسارتا یه سوال هم داشتم! رشتتون چیه شما؟

سلام مجدد جناب هیستوگرام (!) خواهش می کنم.
اوومممممم
کارگر ها ؟ این اصن تو ایران که جواب نمی ده تا چن سال حداقل. کارگر های ایران که بندگان خدا یا افغان ها هستند یا ایرانی ها که سواد درست درمون ندارن.
ایده اولتون پر
=)
منتها شرکت های خدماتی که الان هستند و کارگرها رو مدیریت می کنند ، اونها می تونن وارد فضای وب بشن و با یه تبلیغات عالی کار رو شروع کنن. ا حالا باید روش بیشتر فکر کرد و پروروندش.
البته این به ذهن من رسید.

مشابه این سایت ها که الان هم خیلی مشتری داره فراتر از کارگر هاست و برای کارگران دانشیه (یعنی تحصیل کرده ها) رزومه ثبت می کنند و کارفرما هم می یان و موارد نیازشون رو ثبت می کنن. اینطوری افرادی که دنبال کار هستند یا اونهایی که دنبال یه موقعیت بهتر هستند به انتخاب های خوب می رسند. البته نمی دونم تو این مدل چه طور سود کسب می کنند؟
یه نمونه خوبش که سطح بالا کار می کنه شاید شنیده باشید ایران تلنت.

امیدوارم که توضیحاتم به دردتون بخوره.

در مورد رشته هم نگفته بودم؟ رشته م مدیریته ، کارشناسی ارشد.

سلام حضور ترنم گرامی
اون مثال کارگرای سر گذر رو به عنوان یک ایده که نگفتم! همیطوری به عنوان مثالی از تفاوت هایی که بین کشور ما و بعضی کشورهای پیشرفته وجود داره مطرح کردم.
ولی خوب همینطور که خودتون هم اشاره کردین الان شرایط جوری شده که در اکثر حوزه ها سایت های خیلی قوی به وجود اومده و برای ایجاد یک کسب و کار درآمدزا باید دنبال نقاطی که مورد غفلت واقع شده، باشیم که البته سخته. مثلا همین حوزه بازار کار  وجود سایت هایی مثل ایران تلنت با سابقه زیاد و شناخته شده بودنشون، ورود یک سایت مشابه با همون جهت گیری رو خیلی سخت میکنه. یعنی برای راه اندازی یک کسب و کار اینترنتی با محوریت بازار کار ذهنمون باید دنبال همین نقاط دست نخورده مثل کارگران سرگذر! باشه. یا اینکه بازار کار یک شغل خاص دیگه در یک صنعت خاص و حتی در یک محدوده جغرافیایی خاص رو هدف قرار بدیم و متمرکز بشیم.
در ضمن تحصیلاتتون خیلی امید بخشه برا انجمن مدیریت. خیلی خوشحال شدم و امیدوارم که همیشه باشین! :)