دکتر جلیلی خود گفته است که انتخابات برای ما فقط طریقیت ندارد -یعنی فقط به دنبال نتیجه و رای آوردن نیستیم- بلکه موضوعیت نیز دارد -یعنی باید یک مدل انتخاباتی نیز ارائه دهیم- لذا تمام تلاش خود را کرده است که این را در مشی خود رعایت کند. از همین رو در این نوشته تلاش شده است تا مجموعه‌ای از تمایزات و ویژگی‌های مشی تبلیغاتی دکتر جلیلی که موید این مشی است ارایه گردد.
۱٫ جلیلی وعده نمی دهد
به خلاف اکثر کاندیداهای محترم که وعده می دهند که ۱۰۰ روزه یا دوساله اقتصاد را اصلاح می کنند و یا فلان یارانه را می دهند و … جلیلی تا کنون چنین وعده ای نداده است و مشکل اصلی را گفته است. شاید اینگونه برداشت شود که جلیلی برنامه ندارد اما اینگونه نیست نگاه جلیلی در این حوزه نیز متفاوت است او اعتقاد دارد که برنامه نیز حدودی دارد. نمی شود چندصد و یا چند هزار صفحه بنویسیم و بگوییم این برنامه ماست پس اسناد بالادستی، قوانین برنامه و … چه می شود؟! لذا برنامه باید حاوی سازوکارهای اجرایی اسناد و برنامه های مصوب کشور باشد.
۲٫ جلیلی از گذشته خود نان نمی خورد
جلیلی یک جانباز است و یک پای خود را در دفاع مقدس از دست داده است اما تقریبا جایی یافت نمی شود که از این موضوع استفاده کرده و یا آنرا طرح کرده باشد. حتی در سایت دکتر جلیلی این شایعه که ایشان در مذاکرات پای مصنوعی خود را روی میز گذاشته است را نیز تکذیب می‌کنند.
به خلاف برخی نامزدهای محترم که نسبت های خود را با امام و رهبری و یا جنگ تحمیلی به رخ مردم می‌کشند او بر هیچ کدام از اینها تاکید نمی‌کند. شاید از امام و رهبری دستخط هم نداشته باشد اما نشان داده اهل این کارها نیز نیست.
۳٫ جلیلی دولت گذشته را تخریب نمی کند.
نقد های جلیلی کلی است و مربوط به این دولت وآن دولت نمی شود البته اگر نظرش را بخواهند، بدون هیچ حب و بغض نسبت به دولت نظرش را می گوید. از تخریب دولت برای اثبات خود استفاده نمی کند و آنرا ابزاری برای رای آوردن استفاده نمی کند. البته این داستان تا حدی نیز برای او گران تمام شده است که او را منتسب به دولت می کنند چرا که دولت را نقد نمی کند؟!
۴٫ جلیلی در مواضعش صریح است
اکثر کاندیداهای محترم موافق تز سازش و نرمش و تنش زدایی در مقابل غرب هستند اما جرات نمی کنند اینرا به صراحت مطرح کنند، اما جلیلی علیرغم آنکه می داند رای یک عده را از دست می دهد به صراحت بر مقاومت تاکید می کند و تنش زدایی را از اصل نادرست و مطرح کردن لفظ تنش را نیز غلط می داند. او معتقد است ما تنش ایجاد نکرده ایم و نباید این مسئله باعث آن شود که از ابزار تنش بخواهند غربی ها از آن امتیاز بگیرند.
۵٫ جلیلی حتی از عملکردش هم نان نمی خورد
همه از عملکرد شورای عالی امنیت ملی تنها، مسئله هسته ای را در ذهن دارند اما تقریبا در سال های گذشته نزدیک به ۷۵ درصد کار شورا در غیر هسته ای و خصوصا در مسائل اقتصادی بوده است اما جلیلی به چند دلیلی راضی به گفتن این حرف ها و نوشتن آن به پای خود نیست. یک دلیل مسئله امنیتی بودن برخی از این امور است که جلیلی راضی نیست که امنیت کشور را هزینه خودش کند و نباید بکند. دومین دلیل آن است که جلیلی اعتقاد دارد که این کارها کار همه است و دیگران هم درگیر بوده اند و به صراحت گفته است که “اگر می خواهید بگویید که این کارها شده است نگویید که فقط شورا دخیل بوده است” بلکه بقیه هم بوده اند. نمونه این امر در پورتال ارزی، دستگیری ریگی و … دیده شده است. از دیگر سو جلیلی معتقد است که دستگاه های اجرایی بار اجرایی کار را به دوش می کشند و مایلند که کار به نام آنها تمام شود و اگر این گونه نشود همراهی نکرده و کار شکست می خورد و صرف به دلیل اینکه کار پیش رود راضی به آن است که دستگاه های اجرایی کار را به نام خود بنویسند اگرچه کار با راهبری و مدیریت شورا و شخص ایشان انجام شود.
۶٫ جلیلی در تبلیغات نیز به دنبال آزادسازی ظرفیت ها است
جلیلی اعتقاد دارد که در تبلیغات نیز هر کس خودش مایل است بیاید و کار کند و کسی را نباید مجبور به کار کرد و لذا تقریبا تنها کاندیدایی است که جریانات خوجوش مردمی و جوانان برای او وارد عمل شده اند و حاضرند برای او هزینه کنند. جلیلی از همین دوره تبلیغات نشان داد که به ظرفیت های مردمی معتقد است. شاید تعداد ستادهای خودجوش او تاکنون از چند صد ستاد و وبلاگ ها و سایت های خودجوش حامی او از عدد ۱۵۰۰ نیز گذشته است و به اذعان رسانه های غربی تنها کاندیدای معتقد به نظام است که برای او کمپین دعوت شکل گرفته است. حتی مستند تلویزیونی دکتر جلیلی هم علی رغم درخواست بزرگترین چهره‌های انقلاب در سینما با فراخوان از گروه‌های متفاوتی از مستندسازان جوان و در نهایت انتخاب یکی از مستندهای ساخته شده صورت گرفت.
۷٫ جلیلی به بهای رای آوردن خود را وامدار کسی نکرده است
جلیلی تا کنون خود را نماینده هیچ کس اعلام نکرده است، البته جلوی کسی را نیز برای حمایت نگرفته است. هیچ وقت به سراغ کسی و یا تیمی و یا حزبی نرفته است که شما بیایید از ما حمایت کنید و یا اینکه بخواهد چشم داشتی به ظرفیت های آنها داشته باشد. اگرچه دولت و حریاناتی مانند جبهه پایداری هنوز ظرفیت های جدی دارند اما نمایندگی آنها را نیز تکذیب کرده و نگران از دست رفتن پایگاه آنها به نفع خود نبوده است.
از سوی دیگر به لحاظ مالی نیز به شدت تاکید دارد که هر کس کمکی می کند نباید توقعی داشته باشد و حتی به او رسید هم ندهید که فردا مدعی نشود. معتقد است از کسی توقع کمک نداریم و اگر کمک کرد توقع بعدی نداشته باشد همه اینها به این دلیل است که نمی خواهد وامدار آنها باشد.
۸٫ جلیلی اهل ریخت و پاش در تبلیغات نیست
تا این لحظه جلیلی نشان داده است که اهل ریخت و پاش در تبلیغات هم نیست به خلاف برخی نامزدهای دیگر که در دوره ای گذشته هزینه های میلیاردی انجام داده اند
۹٫ جلیلی عوام فریبی نمی کند
اصولا جلیلی نه بلد است و نه می خواهد که عوام فریبی کند یعنی نه شعارهای تند علیه فساد و مشکلات اقتصادی می دهد که مردم را تحریک کند و نه به کاندیدهای دیگر حمله می کند که بخواهد قدرت نمایی کند. در داستان مفاسد اقتصادی نگفته است که اسم فلان کس را اعلام می کنم و یا از کسی اسم نبرده است و یا داستان را سیاسی نیز نکرده است که مثلا اطرفیان فلان کس این کار را کرده و یا باندهای قدرت و ثروت و مافیا این کار را کرده اند بلکه می گوید عدم شفافیت باعث می شود که این گونه شود و باید فرآیندها را شفاف کرد.
از سوی دیگر جلیلی تمام تلاش خود را کرده است که از عنصر حرکات احساسی برای جلب نظر مردم استفاده نکرده است حتی در مستند تبلیغاتی خود نیز تمام تلاش خود را کرده بود که این کار را نکند و در مستند نیز یک مسئله جدی مانند مسئله هسته ای را مطرح کرده است. اگر چه برخی موارد مانند حمل کیف توسط شخص خود و یا دادن چفیه به مردم را نیز می توانستند حذف کنند. اما شخص خودش این تلاش را نکرده است و اصرار دارد که شفاف و غیر احساسی صحبت کند.
۱۰٫ جلیلی بر گفتمان تاکید می کند و نه شخص خود
جلیلی در صحبت های خود همواره بر گفتمان تاکید می کند و می گوید که این گفتمان انقلاب اسلامی و گفتمان مقاومت است که این ظرفیت ها را دارد که کشور را نجات دهد و پیش ببرد و نمی گوید که شخص خودش می تواند کشور را نجات دهد و ظرفیت ها را آزاد کند. نمی گوید که من این کار را می کنم بلکه می گوید باید اینگونه بشود. جلیلی با این کار انتخابات را بازی برد و باخت ترسیم نکرده است بلکه او همواره که قبلا هم نیز گفته است که باید گفتمان سازی کرد و از دل این گفتمان است که رئیس جمهور در می آید، لذا همه همان ابتدا به او اعتراض می کنند که با گفتمان که نمی شود رای آورد بلکه باید شعار و وعده داد! اما او اصرار دارد که ابتدا مواضع و ارزش های انقلابی اش را بیان کند زیرا انتخابات را فرصتی می داند که این ارزش ها مطرح شود و این ارزش ها ملاک قرار نگیرد و نه شخص افراد.
