راکو تکنیکی در سفالگری
راکو، تکنیکی است که در هنر سفالگری به کار می‌رود.
کلمه راکو به معنای لذت و شادی از زبان ژاپنی گرفته شده است. این تکنیک بی نهایت هیجان انگیز و تماشایی است؛ اما آثار بیشتر تزئینی هستند.
معمولا گل رس‌های گراج که دارای خواص خوبی در زمینه شک حرارتی هستند برای راکو استفاده می‌شوند.
قبل از اینکه ظروف لعاب شوند و در کوره راکو قرار بگیرند، در دمای معمول 1000 C 1823 F پخته می‌شوند که اغلب با گاز پروپان صورت می‌گیرد.
پخت به دلیل گازها، معمولا بیرون صورت می‌گیرد. لعاب راکو در دمای بین 800 تا 1000 فارنهایت 1823 تا 1482 c در مدت زمان 20-30 دقیقه ذوب می‌شوند.
وقتی که ظروف داغ و سوزان می‌شوند آنها را با انبر بلند کرده و درظرف استوانه‌ای شکل از خاک اره قرار داده می‌شوند.
به دلیل فرایند سریع سرد شدن، ظروف تحت تاثیر شدید شوک حرارتی قرار می‌گیرند که باعث می‌شود لعاب ترک بردارد.
این عمل اجازه می‌دهد دود از طریق بدنه گل نفوذ کند.
منبع سایت تبیان زنجان
