تبیان، دستیار زندگی

بسم رب المهدی

سلام علیکم
سپاسگذار از بابت بحث عقلانی و علمی که مطرح فرمودید.

مطمئنا وقتی حرف از مدینه فاضله میشه ، یعنی شرایطی که ملت در آن مدینه به بالاترین حد شعور ، استعداد و سواد و تفکر مبتنی بر حقیقت خواهند رسید.
هنگامی که علوم اول تا آخر به اندازه ای که مقتضی جهان ماده است توسط شخص معصوم (عج) بر مبنای کلام الهی بر نفوس مردم جاری بشه ، نتیجه ای جز همدلی ، مهربانی و ایجاد خوشبختی واقعی نخواهد داشت.
مگر معدود کوردلانی که بنا بر فرمایش قرآن بر قلوبشان مهر نادانی خورده باشه که این عده نیز تکلیفشان با قضا و قدر الهی ست.

سلام.
یه سوالی که هستش اینه.
می فرمایند :«مطمئنا وقتی حرف از مدینه فاضله میشه ، یعنی شرایطی که ملت در آن مدینه به بالاترین حد شعور ، استعداد و سواد و تفکر مبتنی بر حقیقت خواهند رسید.»

ایا مدینه ی فاضله رو این انسان های باشعور و با فهم می سازند؟
اگر جوابش مثبت هست، یعنی اگر این مدینه ی فاضله رو این انسانها می سازند، پس باید اون عقل و منطق و شعور و فهم رو قبل ساختن این مدینه ی فاضله داشته باشن.
به عبارت خوب تر این که این «عقل و شعور و درک و فهم و ...» باید حتی قبل تر از ظهور حضرت حجت در این انسانها بوجود امده باشه.
برای تربیت این چنین ادم های لااقل من یکی اعتقادی به نظریه «خلق الساعه» ندارم.

این مقدمه رو چرا نوشتم، برای اینکه سوال بعدی رو راحتتر از خدمت رفقا بپرسم.
شرایطی که باید این انسان ها درش تربیت بشن، رو در دنیای امروز ما بررسی کنید، مگر ادعا این نیست که از دین پوسته ای بیش باقی نمی مونه؟! یعنی قشر دین دار هم آفت می افته به جونشون! خب دین دار که اینه، الباقی چی ان پس؟!
چطور باید تصور کنیم که همچین انسانهایی بتونن تربیت بشن!؟

حرف اینه، تربیت همچین نخبه هایی که قراره پای کار انقلاب اسلامی حضرت حجت عج باشن، چجوریکی تربیت میشن؟!

ایا قبل از ظهور اون بازنگری در همه ی اموخته های دینداران صورت نمیگیره؟!
یعنی نمی شینن دوباره حرفای ایدلوگ اصلی رو بخونن؟!

و ِالا هرچی هم که معصوم ع منطقی و بر اساس ایات و ... علوم اول و اخر رو به بشر عرضه کنه، تا بشر تربیت شده نباشه اثر نداره. چرا؟
چون تا قبل صاحب ما، پدران صاحب ما، علوم رو بر مردم عرضه میکردن، ولی مردم جنبه ی این علوم رو نداشتند.

به نوعی شرایط ماقبل ظهور، با یه سری عواملی که شاید بحث بهش برسه، دست به دست هم میدن که اون نسل اینده ساز تربیت بشن.
منظور از شرایط ماقبل ظهور هم این هست که وقتی همه ی اتاق رو شیاطین سیاه کنند، نور را دیدن و حس کردن اسان تر است و بیشتر قابل فهم و قابل درک میشه.
وقتی در تاریکی محض هستم، نور را بیشتر از وقتی که در نور مطلقم درک میکنم.:)

سلام.
به نظرم حتی اگر دینی نبود، مردم بر فطرت می بودن، یعنی خلاف فطرت شون عمل نمی کردن، از بدی ها دور میشدن و محکوم به خوبی میشدن، و کم کم سوالات و خواسته ها اون ها رو به سمتی می برد که دین رو بپذیرند.
مثل همین تازه مسمانهایی که از مسیحیت به بودایی از بودای به اسلام سنی از اون به شیعه میرسند، تنها راهنما شاید اون فطرتشون بوده و کمی هم ... بگذریم.

جهان بینی معمولا الت دست بشر هست برای توجیه اعمالش.
مثلا من مسلمانم، دلیل خم و راست شدن رو به یه محل خاص رو باهاش توجیه میکنم.
مثلا هیتلر می گفت ما نژاد برتریم، حق داریم بکشیم، همین توجیهی که یه کفتار اسراییلی امروز داره.

جهان بینی مردم اخرالزمان یه جهن بینی خالص هست، برعکس کتابچه ی توجیهات ما مردم ماقبل ظهور.
راجع به کتابچه و طرز تهیه ی این کتابچه به این ادرس تشریف ببرید { برگ برنده ی رفیق خودمون }

اما چرا جهان بینی ما، با وجود اینکه اساس و پایه های اعتقاداتمون محکم و درست درمون هست، بازهم خطا میریم؟ و اشکالات اجتماعی ما هم مثه الباقی هست.

دلیلش بر این هست شاید که ما دشمن داریم، عصبانی نشید نمی خوام بگم که چون امریکا با ما دشمن دسیسه میکنه :دی

انسان، دشمن ان چیزی هست که نمی داند، یا نمی تواند بفهمد، در واقع جهلی که علم تصور میشه گاهی مثل دشمنی عمل میکنه که باعث توجیه میشه، و این ندانستن ها هرروز هم دامن زده میشه.

یعنی چی؟ یعنی توجیه شد گناه، وقتی جهان بینی دینی رو بتونی با یه جهان بینی دیگه توجیه کنی، جهان بینی ناخالصی می گیره. در واقع دیگه اون جهان بینی اولیه نیس.

مثلا حجاب رو کم میکنیم، توجیه : باید با دوران جلو رفت
مثلا ماهواره رو تا بیخ گوش بچه هامون میاریم توجیه : عصر انفجار اطلاعات هست
مثلا به پدر بی احترامی میکنه توجیه : همه ی بدبختیام تقصیر اینه که من به دنیا اومدم بدبخت شدم!!!:دی
مثلا همسرش رو کتک میزنه توجیه : ننه ام این طور گفت ننه اش اون طور  گفت !!!
مثلا ربا میده سیستم بانکی : توجیه : این ها نمونه های تست شده ی اقتصاد جهانی است
مثلا با هم دعوا میکنن توی مجلس توجیه : درد دین و انقلاب داریم :دی
مثلا به عرب میگه ملخ خور توجیه : من ایرانیم تو عرب پرست :دی


و الی ماشالله توجیهات اخرالزمانی :)

پس شاید الان بتونم حرفم رو بزنم که دلیل گل و بلبل شدن اینده ی بشر در سایه ی حکومت الهی این هستش که
1. جهل مردم نسبت عملی که می دونن درسته از بین میره، به واسطه ی تربیتی که شدن؛
مثلا دروغ رو نمیگه غیبت نمی کنه مال حروم کوفت نمی کنه و ... نه صرفا برای اینکه  فقط یه زمینه ی فکر از حرام و گناه بودنش داره، بلکه برای اینکه میدونه که چه از دست میده و چی بدست می اره، معمولا هم انسان تاجر خوبی هست، البته تاجری که جهل نداره :)

2. مردم کتابچه هایی که موازی با جهان بینی شون داشتن رو دور میریزن، چون کاتب اون کتابچه رو گردن زدن :دی

سلام.
من بیشتر بابت این صحبت شما پاسخم رو نوشتم که فرمودید: «جهان بینی مردم چجوری ه که باعث میشه مهربون تر باشند، عاقل تر باشند، مادی فکر نکنند و مطیع امر ولایت باشند و ....؟»

اما راجع به اینکه فرمودید وظیفه چیه.
من قبلانا فک میکردم این سوال خیلی سخته، ولی از تقریبا یه ماه پیش فهمیدم که اصلا جواب این سوال سخت نیست.

خورشید ماه زمین اب هوا ... هرچیزی که فکرش رو بکنید تنها به وظایفشون عمل میکنن.
انسان هم مامور به انجام وظایفش هست.
این وظیفه ها هم گاهی مثه امروز ما برای ما روشن هست، که میدونیم، گاهی هم نمی دونیم و عقل و گرایشات فطری راهنمایی مون میکنه.

ما مامور به چرخوندن زمین شدیم؟! یا سوخت رسانی به خورشید؟! معلومه که نه
نه فقط چون از ما برنمیاد، بلکه به این خاطر که اصلا برای اینکار ساخته نشدیم!

مثلا میگن وظایف منتظر!!! برخی فک میکنن که حتما باید کاری در سطح بزرگ و یه جامعه انجام بدن و معمولا هم خلق الساعه باید باشه.

ولی اول باید زمینی برای کاشت وجود داشته باشه تا بعدا ازش انتظار رویش داشته باشیم.

وظیفه ی منتظر اینه که: « بدونه؛ با دونستن جهالتش رو به ضعف ببره؛ با عمله به دونسته هاش؛ اماده برای رویش بشه.»
مثلا شخصیت امام خمینی ره رو نگاه بکنید، امام که یهویی تبدیل به رهبر یه جماعت شیعه نشد! ثمره ی اون انسان مقاومی امریکا رو زیرپا گذاشت، تنها کاری که انجام داد عمل به تکلیفش بود.
البته تکلیفا!!! نه مثه من :))
چون غیر اینکار کار دیگه ای از انسان بر نمیاد!
برمیاد ؟ :-؟
نمیاد.

پس وظیفه ی منتظر کارهای بسیار دشواری نیست؛ اینکه باید چکار کرد اسونه، اما انجامش سخته، توجیهاتش سخته، شرایطش سخته و ...

 که دست روی دست گذاشتن و صرفا دعا کردن هم شاید همیشه و تنها وظیفه نباشه.

همین :)

وظیفه هایی که برعهده ی انسان هست، مثه فیدبکی هست که مدام جهان بینی اصیل ما رو اصلاح میکنه.

فیدبک منفی برای سیستم های خودپایدار لازمه، مثلا یه مدار الکترونیکی یا حتی بدن خودمون.
مثلا وقتی محیط گرم میشه، ورودی اعمال شده به ما گرمایی هست که داره سیستم بدن ما رو از پایداری حررارتیش خارج میکنه، بدن این تغییر حررارت رو درک میکنه، و با یه سازوکاری سعی میکنه که بدن رو پایدار کنه، یا مجبورت میکنه بری تو سایه یا با تعریق و یا با ایجاد تشنگی و ...

اگر اعتقادات ما و فکر ما با هم رو یه سیستم پایدار فرض کنیم

تکالیفی که باید انجام بدیم، همون سیستم اصلاحگری هستن     که انحرافات یا زائده های فکری بیگانه ای که در طول یه روز به ذهن و فکرمون اضافه میشه رو مقایسه و اصلاح میکنه تا این سیستم همیشه پایدار بمونه.

از بعد نماز صبح که بیرون میریم، هر اتفاقی رو بی اختیار شروع به تحلیل میکنیم، گاهی درست و گاهی غلط و اینها رو به اون اعتقادات اصیل و اساسی مون اضافه میکنیم، اگر این اضافات رو در یجا تصحیح نکنیم، کم کم شکل اون اعتقاداتی که جهان بینی ما رو میسازن تغییر میکنه و ابزار توجیه اشتباهات دیگه فراهم میشه.

نظر حقیر بر این هست که تکالیف برخاسته ی از دین ماست، و دین ما جهان بینی ما، برای سالم نگه داشتن این جهان بینی اصیل باید این تکالیف مدام تکرار بشن چون اینها اصلاحگر این اعتقادات و محافظ اینها هستن.
ظاهر دین محافظ باطن دین هستن مثل این مطلب که قبلا هم گفتم « ظاهر و باطن   »

مثالش رو نمی دونم چه جوری بزنم طولانی نشه، مثلا در مجلس غیبت حضور داریم، تکلیف ترک اونجاست، ترک کنیم، اعتقادات ما جهان بینی ما حفظ میشه، چرا؟
 چون حرفهایی که اونجا میشنویم، باعث بدبینی نسبت ادمها میشه، سوظن ایجاد میکنه توی ذهنت، درصورتی که تکلیفت بر برادر دینیت حسن ظن هست، و باعث میشه یه سلسله نظمهایی بهم بخوره و دوباره ناپایدار بشه ذهن و عملت و باقی کارها.
درصورتی که اگه به تشخیص تکلیفتپ؛ عمل میکردی اینا پیش نمیامد.
یا مثلا روزش از بس اسمان خراش های بلند دیدی خدا رو تقریبا از یاد بردی، این برخلاف اعتقادات و بینش دینی شماست، لذا لازمه تا یه بار سرظهر بری داخل یه مسجد سر به مهر بذاری تا به خودت ثابت کنی که خدا من از این اسمان خراش هم بزرگتر و بلندمرتبه تر است.
یا مثلا هرروز از امامت یادگرفتی که 50 ایه قران بخونی و هر وعده 10 ایه، و ...

طولانی شد و پراکنده من رو ببخشید.