مستجاب الدعوه بودن مقام بلند و رفیعی است که به هر کس نمی دهند. خیلی ها دلشان می خواهد به مقامی برسند که هر دعایی که می کنند، دعایشان مستجاب و حاجاتشان برآورده شود. اما چگونه می توان به این موقعیت رسید؟ چه کارهایی باید انجام داد که خداوند اینگونه کسی را تحویل بگیرد؟ راه رسیدن به این مقام را باید از کسی آموخت که خود راه را رفته و کاملا به پیچ و خم آن آشنا باشد. کریم اهل بیت علیه السلام راه رسیدن به این جایگاه گرانقدر را روشن نموده است و خود هم ضمانت فرموده که اگر کسی این راه را بپیماید حتما به مقصد می رسد. امام مجتبی علیه السلام فرمود:
أَنـَا الضّامِنُ لِمَنْ لَمْ یهْجِسْ فى قَلْبِهِ إِلاَّ الرِّضا أَنْ یدْعُوَ اللّهَ فَیسْتَجابُ لَهُ
كسى كه در قلبش جز رضا و خشنودى خدا خطور نكند، چون خدا را بخواند، من ضامن اجابت دعاى او هستم.
اگر کسی قلبش را خانه خدا کند، اگر کسی در قلب خود کعبه ای بنا کند، اگر کسی فرماندهی قلب خود را به خدایش بسپارد، دعایش حتما مستجاب می شود. هرکس محور و ملاک رفتار، کردار و گفتارش خشنودی خدا باشد، و در تمام امور و لحظات زندگی اش رضایت الهی را بر خواهش نفس خود و رضایت اغیار ترجبح دهد، در نزد خدا آنچنان عزیز می شود که ملائک خدا منتظر دعای چنین بنده ای می نشینند تا با اشتیاق اجابتش کنند. چرا که وقتی کسی رضای حق را بر رضای خود ترجیح دهد، قلب ،فکر و دعای او خدایی می شود و وقتی هم که اینگونه شود دعایش همانند امر خدا می شود که به هر چیز تعلق گیرد بی درنگ واقع می شود.
