تبیان، دستیار زندگی

السلام علیک یا اباعبدالله الحسین (ع)

اربعین سالار شهیدان کربلا تسلیت باد

((اربعین))

زینب خونین دل غمگین زار

آمد اینک با اسیران بلا

رنج ره بر جان خریده تا رسد

بر سر خاک شهید کربلا

تا که آمد با اسیران ستم

تازه شد شور عزای نینوا

ناله طفلان و زنها از عطش

می رسد از سوی خیمه بر سما

پیش چشمش در میان قتلگه

زنده شد قتل شهیدان خدا

آه حسین افتاده از زین بر زمین

دست و پا می زد به زیر نیزه ها

اکبرش از ضرب شمشیر ستم

با نوا گفتا که ادرک یا ابا

بهر آب سوی فرات گشته روان

آن ابوالفضل رشید با وفا

زنده شد در ذهن زینب ناگهان

یاد آن دستی که شد از تن جدا

قاسم لب تشنه گفتا عمه جان

من عمویم را نمی سازم رها

گشته پرپر روی دستان پدر

اصغر ششماهه از کید دغا

همره مولا حسین شاه شهید

جعفر و عونش به راه دین فدا

یاد تیر و نیزه و شمشیر و سنگ

یاد خون و کشته های سرجدا

اربعین شاه مظلومان رسید

گشته زینب شکوه گر با صد نوا

گفته زینب یا حسین مولای من

درد دل دارم برایت یا اخا

گویم از شلاق و زنجیر و ستم

سیلی و مشت و لگد در کوچه ها

مانده زخم تازیانه یا حسین

بر تنم از حیله قوم جفا

از رقیه من نمی گویم سخن

آن سه ساله دختر شیرین ادا

یا حسین بی تو نخواهم زندگی

روی خاکت من بمیرم بی صدا

ای برادر من دگر بی طاقتم

رنج یاران می کشد آخر مرا

من چه سازم بعد تو ای جان من

بر سرم ریزد فلک خاک عزا

از غمت پیرم خمیده قامتم

زینبم من دختر شیر خدا

یا حسین برخیز آب آورده ام

بهر تو ای وارث خون خدا

زینب آمد عقده دل وا نمود

آن یگانه مظهر عشق و صفا

شیعیان در اربعین شاه دین

همچو زینب در غم و رنج و عزا

شد «رها» مداح شاه تشنه لب

تا شفیع او شود روز جزا

بهروز رها

اربعین روضه خواهر چه قدر می چسبد

روضه ی نیزه و یک سر چه قدر می چسبد

به سوی مقتل ارباب بدو ای نوکر

گریه با ناله ی مادر چه قدر می چسبد

و حرامی به خودش گفت ته آن گودال

بزنم نیزه به پیکرچه قدر می چسبد

بعد از آن خنجر شیطان به رگ گردن گفت :

 نفس پاره حنجر چه قدر می چسبد

ز روی نیزه قاتل  تو بگو ای خوبم

دیدن ناله ی خواهر چه قَدَر می چسبد؟

به روی نیزه ی قاتل به سوی یک دختر

نگه پر غم اکبر چه قدر می چسبد

یک حرامی به رفیق بد خود گفت ببین

زدن چنگ به معجر چه قَدَر می چسبد

دیگری گفت ببین که زدن این شلاق

روی این پیکر لاغر چه قّدَر می چسبد

سر پر نور حسین با ضربات چکمه

بشود یک شبه اختر چه قَدَر می چسبد

به روی نیزه بخواند کمی از سوره کهف

سرت ای سید و سرور چه قَدَر می چسبد

نوکر بی سر و پای تو به وقت موتش

بشود ناظر حیدر چه قدر می چسبد

سروده جعفر ابوالفتحی

دلم به وسعت یک اربعین پر از غم شد

دوباره کرب و بلا خیمه گاه ماتم شد

زِ ناله های غم انگیز زینب کبری

دوباره چشم فلک توتیای شبنم شد

شاعر:محمدمهدی عبدالهی