با خانواده نسشته بودیم زدن شبکه یک ... به اسمش می اومد که فیلم قشنگی باشه "راستش را بگو!"
خلاصه کنم اینا که راستش رو میگن ما چرا دروغ بگیم نشستیم و فیلم را تماشا کردیم یک سری نکاتی در این فیلم دیده شد که واقعا در بین برخی جوانان خصوصا برخی از هیئات و مساجد و مراکز مذهبی به چشم میخوره و صورت یک معزل در اومده.
البته قبلش لازمه نکته ای را عرض کنم و آن این است در این فیلم به اسم اسلام نکات اشتباهی به تصویر کشیده شده است که از دو حالت خارج نیست یک اینکه این طرز تفکر را نشان می دهند که بعدا به جوانان بگویند مراقب چنین تفکری و عواقب آن باشید که این تفکر اشتباهی است یا اینکه نه اصلا واقعا این نوع طرز تفکر را به صورت یک امر مسلم گرفته اند و فیلمنامه را بر اساس آن تنظیم کرده اند به هر حال ما که علم غیب نداریم که در آینده قراره چه شود ولی اگر منظور آن ها مورد اول بوده که این سیاه نوشته های بنده مؤید آن هاست و اگر مورد دوم بود که .....!
===============================================================
توضیح مختصری راجع به فیلم(البته قسمتی را که دیدم)عرض کنم اینه که یک شخص رزمنده و آدم مذهبی با یک جوان می خواهند مراحل زهد وعرفان و به قول خودشان آئین فتوت را سپری کنند یکی بشود مربی و دیگری متربی!یکی اتاد اخلاق و دیگری شاگرد
الان در مقام نقد این فیلم نیستم فقط قصد دارم تفکرات اشتباهی که در مورد عرفان و زهد هست را عرض کنم حالا از شانس تو این فیلم نمونه های عینیش مشهود شده :
1-در مورد زهد تعاریف اشتباهی در بین عرف رایجه وقتی می خواهیم انسان زاهد را تعریف کنیم می گوییم کسی که غذای خوب نمیخوره لباس خوب نمی پوشه منزلش خرابس و دائما در حال عبادته و حرف اضافه نزنه و در یه جمله اصلا کار به کار دنیا نداشته باشه(بزرگوارانی که فیلم را دیدند مقصود بنده را بهتر متوجه می شوند)
ولی ببینیم آیا اسلام واقعا چنین توصیه هایی دارد که مثلا آدم تحت هر شرایطی در روز بیشتر از 10 کلمه حرف نزنه یا اینکه لباس های کهنه اش را بپوشه یا اینکه کچل کنه تا منیت خودش را زیر پا بذاره تا خودش را از دیگران بالاتر نبینه یا اینکه زندگی روزانه درس و دانشگاه و خانواده خود را رها کنه و برود در تونل با کارگران بیل بزند؟!اسلام چنین توصیه هایی دارد؟
ببینید در اسلام چی هست عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص أَنَّهُ نَهَى عَنِ التَّرَهُّبِ قَالَ لَا رَهْبَانِیَّةَ فِی الْإِسْلَام(دعائم الإسلام، ج2، ص: 194) در اسلام کناره گیری از زندگی برای رسیدن به آخرت اصلا و ابدا وجود ندارد این طور نیست که بعضی ها خیال می کنند که ما دو نوع لذت داریم یک لذت دنیوی و دیگری اخروی و انسان حق انتخاب یکی را فقط دارد آخه کی گفته انسان برای این که بخواهد به مقامات عالیه و معنوی و بهشت برسد باید 10کلمه بیشتر حرف نزنه یا لباس کهنه بپوشه امام علی نامه ای به محمد بی ابی بکر زمانی که والی مصر میشه می فرستد واینگونه می نویسد: ُ وَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ الْمُتَّقِینَ ذَهَبُوا بِعَاجِلِ الدُّنْیَا وَ آجِلِ الْآخِرَةِ فَشَارَکُوا أَهْلَ الدُّنْیَا فِی دُنْیَاهُمْ وَ لَمْ یُشَارِکُوا أَهْلَ الدُّنْیَا فِی آخِرَتِهِمْ سَکَنُوا الدُّنْیَا بِأَفْضَلِ مَا سُکِنَتْ وَ أَکَلُوهَا بِأَفْضَلِ مَا أُکِلَتْ فَحَظُوا مِنَ الدُّنْیَا بِمَا حَظِیَ بِهِ الْمُتْرَفُونَ وَ أَخَذُوا مِنْهَا مَا أَخَذَهُ الْجَبَابِرَةُ الْمُتَکَبِّرُون(نهج البلاغة نامه ی27)
ای بندگان خدا!آگاه باشید که پرهیزکاران هم از دنیای زودگذرو هم از سرای آخرت بهره گرفتند،با اهل دنیا در دنیایشان شرکت جستنددر حالیکه اهل دنیا در آخرت با آنها شرکت نکردند.در دنیا بهترین مسکنرا برگزیدند و بهترین خوراکهاراتناول کردندهمان لذتی را که متنعمان از دنیابردند نصیبشان شد و هم آنچه جباران مستکبر از آن برگرفتند بهره آنها گشت
حالا دیگر مجال آن نیست که بنویسم در قرآن چقدر تاکیید داریم که به دنبال حلال ها و رزق حلال باشید و از کناره گیری از دنیا پرهیز شده است
در کل اگر بخواهیم بین این آیات و روایات جمع کنیم این نتیجه حاصل می شود که اسلام به انسان اجازه نمی دهد به خاطر آخرت از لذت هایی که خدا حلال کرده حلالی و در بین مردم متعارفه دوری کند و چیزی که از آن نهی می کند میل به تجمل گرایی و مصرف گرایی و تنعم از دنیا برای خود دنیاست نه آخرت.
2-نکته دوم طی کردن مقامات عرفانی استاد می خواهد بچه بازی که نیست که حالا یک نفر چون ریش دارد و نماز می خواند و به دیگران کمک می کند و جبهه رفته باشد بشود مربی.بشود استاد اخلاق پیچیدن نسخه سیر و سلوک کار هرکس نیست که حالا باید امروز این کار را انجام بدی فردا آن کار را ... این چیزها علامه قاضی می خواهد آیت الله شاه آبادی می خواهد مرحوم بهجت(ره) می خواهد مسخره بازی که نیست. در کنار این که عارف است باید برای خود عالمی باشد به جرأت می توانم بگویم که کار مرحوم رجبعلی خیاط ها و دولابی ها هم نیست بنده خاک پای این بزرگواران هم نمیشم ولی سیر و سلوک اهلیت و علمیت می خواهد عرفان به تنها کافی نیست خود این بزرگواران هم ادعای مربی و استاد بودن نداشتن و نسخه نمی پیچیدن ولی حالا شخصی که حتی بلد نیست که کسی یک پایش مصنوعی است نمی تواند امام جماعت باسیتد(شاید این گاف از فیلم نامه باشد) بخواهد ادای عرفای عالم را در بیارد و جوانی را به چیزی که در آن تخصص ندارد وادار کند کاملا اشتباه است .
اگر چه نکات خیلی بیشتری برای گفتن وجود داشت ولی به همین مقدار اکتفا می کنم و در آخر دوباره عرض میکنم قصدم نقد این فیلم نبود بلکه انحرافاتی که در بعضی متدینین وجود داشت را خواستم عرض کنم .
طلبه 69
