جابر می‌گوید: 18 سال خدمت امام باقر(ع) بودم. هنگامیکه خواستم از خدمت حضرت مرخص شوم، به ایشان عرض کردم: در آستانه سفر هستم، تحفهای برای سفر به من بدهید.
روی عن الباقر علیهالسلام قال لجابرالجعفی:
«یَا
جَابِرُ مَنْ هَذَا الَّذِی سَأَلَ اللَّهَ فَلَمْ یُعْطِهِ أَوْ
تَوَکَّلَ عَلَیْهِ فَلَمْ یَکْفِهِ أَوْ وَثِقَ بِهِ فَلَمْ یُنْجِه»
(بحار الأنوار، ج95، ص390)
جابر
جعفی از اصحاب امام باقرعلیهالسلام، می‌گوید: 18 سال خدمت امام باقر
علیهالسلام بودم. هنگامیکه خواستم از خدمت حضرت مرخص شوم، به ایشان عرض
کردم: در آستانه سفر هستم، تحفهای برای سفر به من بدهید. جابر می‌گوید:
حضرت بعد از هجده سال خدمت، فرمودند: «یَا جَابِرُ مَنْ هَذَا الَّذِی
سَأَلَ اللَّهَ فَلَمْ یُعْطِهِ»؛ نشان بده به من یک کسی را ببینم کیست آن
کسی که از خدا درخواست کرده باشد و خدا جوابش را ندهد! (زاد المعاد، ص16)
یعنی
محال است کسی از خدا چیزی بخواهد و سؤال کند، امّا خدا از او رویگردان
شود و جوابش را ندهد. «أَوْ تَوَکَّلَ عَلَیْهِ فَلَمْ یَکْفِهِ»؛ توکّل
یعنی وکیل کردن، حضرت میفرمایند: باز این را نشان من بده، کیست که در
امور و کارهایش خدا را وکیل کند، به خدا توکّل کند و کارش را به خدا
واگذار کند که او کارهایش را انجام دهد، امّا خدا کارش را انجام ندهد.
ببینید حضرت به تعبیر من، چه تعبیرات خیلی غلیظی به کار میبرند. «أَوْ
وَثِقَ بِهِ فَلَمْ یُنْجِه»؛ یا اینکه به خدا اعتماد کرده باشد، نه
اینکه خدا را در کارش وکیل کرده باشد، بلکه به خدا اعتماد کرده باشد،
مثلاً در گرفتاری گفته تکیهگاه من خداست. بعد هم خدا نجاتش نداده باشد.
حضرت
به جابر رو می کند و میفرماید: این شخص را هم به من نشان بده. تمام
اینها گویای این است که درخواست رد نمیشود. اگر کارهایت را به خدا
واگذار کنی، خدا انجام میدهد؛ اگر به او اعتماد کنی، از گرفتاری نجاتت
میدهد، حضرت همه این جملات را به جابر میفرماید. البته در موقعیتهای
مختلف، سرعت و بطیء در جواب‌گویی، مختلف میشود؛ برخی موقعیتها در سرعت
اجابت خیلی مؤثّرند.
امّا
در بحث سرعت در جواب، یکی از موقعیتهایی که داریم، عبارت از ماه مبارک
رجب است؛ که اگر کسی در این ماه از خداوند درخواست کند، هیچ رد نمیشود.
ماه رجب از ماههایی است که مربوط به اسلام هم نیست، در زمان جاهلیت عرب
که از اسلام خبری نبود، نه پیغمبری، نه دینی؛ همان موقع مردم انتظار می
کشیدند که ماه رجب بیاید که حاجتهایشان را بگیرند. لذا خیلی بد است که یک
مسلمان از مردم جاهلیت بدتر باشد. لذا اگر دعاهای ماه رجب را کمی
دقت کنید، میبینید که غالباً در آن مسئله حاجت و روا شدن حاجت مطرح است،
«یَا مَنْ أَرْجُوهُ لِکُلِّ خَیْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ کُلِّ شَرٍّ
یَا مَنْ یُعْطِی الْکَثِیرَ بِالْقَلِیلِ یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ سَأَلَهُ
یَا مَنْ یُعْطِی مَنْ لَمْ یَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ یَعْرِفْهُ
تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً» ؛ «یَا مَنْ یَمْلِکُ حَوَائِجَ
السَّائِلِینَ». در متن همه دعاها مسئله درخواست و حاجت در ماه رجب مطرح
است.
لذا
از این فرصتی که بهدست آمده، باید بهترین استفاده را کرد. در روایت
دیگری امام صادق علیهالسلام از پیغمبراکرم نقل میفرماید که حضرت فرمود:
رجب را اصبّ میگویند؛ دلیلش این است که رحمت خدا در این ماه بسیار بر
امّت من ریزش میکند. لذا اوّلین چیزی که سفارش کردهاند این است که در
این ماه زیاد استغفار کنید. بگذارید پاکیزه و تمیز شوید، زیاد بگوئید:
«استغفر الله و اسئله التوبة».
