ندای انقلاب- در اولین نگاه به میدان رزم، آنچه در ذهن تداعی می شود چیست؟ آیا جز خون و خطر؟ اما دین مبین اسلام در صدد پرورش انسان كامل و ذوابعاد است. انسانهایی در قله شجاعت، هنگام جهاد و در قله رأفت، هنگام زندگی.در این یادداشت، چند نمونه كوتاه از سرداران شهید در خصوص رفتار با همسر نقل می شود:
همسر سردار شهید عباس كریمی: تواضع و فروتنی عباس باور نكردنی بود. همیشه عادت داشت، وقتی من وارد اتاق می شدم، بلند میشد و به قامت میایستاد. یك روز وقتی وارد شدم روی زانوانش ایستاد. ترسیدم، گفتم: عباس چیزی شده، پاهایت چطورند؟ خندید و گفت: «نه شما بد عادت شدهاید؟ من همیشه جلوی تو بلند میشوم. امروز خستهام. به زانو ایستادم». میدانستم اگر سالم بود بلند میشد و میایستاد. اصرار كردم كه بگوید چه ناراحتی دارد. بعد از اصرار زیاد من گفت: چند روزی بود كه پاهایم را از پوتین در نیاورده بودم. انگشتان پاهایم پوسیده است. نمیتوانم روی پاهایم بایستم. عباس با همان حال، صبح روز بعد به منطقه جنگی رفت. این اتفاق به من نشان داد كه حاج عباس كریمی از بندگان خاص خداوند است.
همسر سردار شهید یوسف كلاهدوز: شاید علاقهاش را خیلی به من نمیگفت، ولی در عمل خیلی به من توجه میكرد. با همین كارهایش غصه دوری از خانوادهام یادم میرفت. حقوق كه میگرفت، میآمد خانه و تمام پولش را میگذاشت توی كمد من. میگفت: «هر جور خودت دوست داری خرج كن». خرید خانه با من بود. اگر خودش پول لازم داشت می آمد و از من می گرفت. هر وقت هم كه دلم برای پدر و مادرم تنگ می شد. آزاد بودم یكی دو هفته بروم اصفهان. اصلاً سخت نمی گرفت. از اصفهان هم كه بر می گشتم، می دیدم زندگی خیلی مرتب و تمیز است. لباسهایش را خودش می شست و آشپزخانه را مرتب میكرد.