به گزارش فرهنگ به نقل از فارس، «اسدالله زرین‌مهر» چهل سال پیش برای همکاری در معماری حرم ثامن الحجج(ع) وارد این آستان نورانی شد. بیست سالی که گذشت، روزی دل به دریا زد و به عشق در آغوش گرفتن طلایی‌ترین گنبد ایران اسلامی بالای آن رفت.
22-23 متر ارتفاع گنبد است و از نوک گنبد تا زمین هم تقریبا 70 متر می‌شود. آویزان‌شدن از طناب در آن ارتفاع به خودی خود هراسناک است، چه برسد به اینکه بخواهی فرچه به دست بگیری و کاشی‌های طلا را با مایع مخصوص بشویی!
می‌گوید: قدیم‌ترها هفته‌ای یک بار گنبد را می‌شستیم یا حداقل آب می‌گرفتیم، اما حالا معمولاً هر چهار ماه یک بار این کار دلهره‌آور اما دوست‌داشتنی انجام می‌شود.
عمو اسدالله که 70 بهار را پشت سر می‌گذارد، با مرحوم علامه بهلول گنابادی همشهری است.
حالا خانه‌اش در مشهد به واسطه فیض و پناه ملتمسان دعا تبدیل شده است، خیلی‌ها نزد عمو اسدالله می‌آیند و از او می‌خواهند زمانی که آن بالا گنبد طلای حضرت رضا(ع) را در آغوش گرفته است، برایشان دعا کند.
از راه دور به عمو اسدالله خدا قوت می‌گوییم و از این پیرمرد معنوی حرم آقا التماس دعا داریم.
