تبیان، دستیار زندگی

یك‌بار، بلكه چندبار باید این وصیت‎نامه را بخوانیم تا بفهمیم كه چطور جبهه برای بعضی‎ها دانشگاهی

بود كه حتی بدون گذراندن تحصیلات مقدماتی، از آن فارغ التحصیل شدند و مدرك خود را از اباعبدالله

علیه السّلام گرفتند. و به ‏راستی چه تفاوتی بین نوجوانان آن زمان و نوجوانان این عصر وجود دارد.

صفایی ندارد ارسطو شدن

خوشا پرگشودن، پرستو شدن

« شهید رضا پناهی» سال 1349 بود كه در كرج به‌دنیا آمد. در خانواده‌ای مذهبی؛ اما بیشتر از دوازده

سال نتوانست سنگینی تن كوچكش را بر روح بزرگش تحمل كند و به اصرار، پدر و مادر خود را راضی

كرد تا سرانجام در دوازدهمین سال زندگی‌اش ابدی شود. وصیت‎نامه‌اش را قبل از اعزام مخفیانه در

نواری ‌ضبط كرد و در گوشه‌ای پنهان؛ كه بعد از شهادتش به‌دست خانواده‌اش رسید.


                                                     بسم الله الرّحمن الرّحیم

مَن طَلَبَنی وَجَدَنی وَ مَن وَجَدَنی عَرَفَنی وَ مَن عَرَفَنی عَشَقَنی وَ مَن عَشَقَنی عَشَقتُهُ وَ مَن عَشَقتُهُ

قَتَلتُهُ وَ مَن قَتَلتُهُ فَعَلی دِیتُه وَ مَن عَلی دِیتُه وَ اَنَا دِیتُه؛

هركس من را طلب می‌كند می‌یابد مرا، و كسی‌ كه مرا یافت، می‌شناسد مرا، و كسی‌ كه من را

دوست داشت، عاشق من می‌شود و كسی ‌كه عاشق من می‌شود، من عاشق او می‌شوم و

كسی ‌كه من عاشق او بشوم، او را می‌كشم و كسی‌ كه من او را بكشم، خون‌بهایش بر من واجب

است، پس خون‌بهای او من هستم.

هدف من از رفتن به جبهه این است كه، اولاً به ندای «هل من ناصر ینصرنی» لبیك گفته باشم و امام

عزیز و اسلام را یاری كنم و آن وظیفه‌ای را كه امام عزیزمان بارها در پیام‌ها تكرار كرده، كه هركس كه

قدرت دارد واجب است كه به جبهه برود، و من می‌روم كه تا به پیام امام لبیك گفته باشم. آرزوی من

پیروزی اسلام و ترویج آن در تمام جهان است و امیدوارم كه روزی به یاری رزمندگان، تمام ملت‌های زیر

سلطه آزاد شوند و صدام بداند كه اگر هزاران هزار كشور به او كمك كنند او نمی‌تواند در مقابل نیروی

اسلام مقاومت كند. من به جبهه می‌روم و امید آن دارم كه پدر و مادرم ناراحت نباشند، حتی اگر

شهید شدم، چون من هدف خود را و راه خود را تعیین كرده‌ام و امیدوارم كه پیروز هم بشوم.


پدر و مادر مهربان من! از زحمات چندین ساله شما متشكرم. من عاشق خدا و امام زمان گشته‌ام و

این عشق هرگز با هیچ مانعی از قلب من بیرون نمی‌رود، تا اینكه به معشوق خود یعنی «الله» برسم.

و بحق كه ما می‌رویم كه این حسین زمان و خمینی بت‌شكن را یاری كنیم و بحق كه خداوند به

كسانی كه در راه او پیكار می‌كنند، پاداش عظیم می‌بخشد. من برای خدا از مادیات گذشتم و به

معنویات فكر كردم، از مال و اموال و پدر و مادر و برادر و خواهر چشم پوشیدم،

فقط برای هدفم یعنی الله.