تخیل در كودكان
نخستین چالش دانشمندان ارائه تعریف دقیق «نیروی تخیل» است.
«سینگر»، از دانشمندان پیشرو در مطالعات كودكان و بازی، به همراه شوهرش «جرمی» به سادگی آن را «قدرت تفكر نمادین» می خواند.
خلق تصویر چیزی كه مستقیماً در برابر آدمی نیست -برای نمونه، انسان می تواند در حالی كه پشت میز كارش نشسته خود را در ساحل دریا مجسم كند.
نیروی تخیل آدمی در ایجاد و توسعه فرایند تفكر پیچیده، از حل مشكلات عملی همچون چگونگی رها شدن از گره ترافیكی گرفته تا تفكرات پیچیده مانند اندیشیدن به ابعاد جهان هستی، نقش محوری دارد.
نیروی تخیل ما اوایل زندگی پدید می آید و با ارتباط دادن سلول های مغز به یكدیگر بستر لازم برای فانتزی را در سراسر حیات فراهم می آورد.
«مارجوری تیلور» روانشناسی از دانشگاه ارگون و نویسنده «همدردی خیالی و كودكانی كه آن را پدید می آورند» می گوید: «تخیل برای ذهن آدمی، حیاتی است.»
وقتی كودكان بازی تخیلی می كنند، در واقع تخیل خود را پرورش می دهند. شاید آجرهای بازی خانه سازی یا خانه های عروسكی، ازمد افتاده و قدیمی به نظر بیایند اما به واسطه طبیعت بی ساختار و باز خود اجازه می دهند تخیل كودك آنها را به هرسو كه مایل است به پرواز درآورد.
«مایكل مندیزا» از بنیانگذاران مركز غیرانتفاعی آموزشی و مرجع در زمینه كودك و بازی می گوید: «یك كارتن خالی ماشین لباسشویی می تواند سفینه فضایی، زیردریایی یا قطار باشد