این در حالیست كه امروزه, برخی از مسئولین كشور, پولهایی را به عنوان كمك از دیگران دریافت می كنند كه كمترین مبلغ آنها 100 میلیون تومان است , ولی با اینحال طوری رفتار می كنند كه گویی پول خردی را جابجا كرده اند و هیچ اتفاقی نیافتاده است. در واقع هر كدام از این مبالغ كه هیچگاه هم حساب و كتاب آن به جایی نرسیده است, می تواند زندگی صدها خانواده كم درآمد و بی سرپرست و فقیر و گرسنه این مملكت را از این رو به آن رو كند. حتی بسیاری از خانواده هایی كه امروز سرپرستشان بیكار است با داشتن 500 هزار تومان از این پولها و سرمایه گذاری آن بر روی كارهای تولیدی , می توانند تا آخر عمر خود و خانواده شان را از لحاظ معاش روزمره بیمه نمایند, ولی نه تنها به آن دسترسی ندارند, بلكه شاهد برخی بذل و بخششهای بی حساب و كتاب اینچنینی نیز هستند و این مشاهده آنها از عدم وجود عدالت اجتماعی در توزیع ثروتها نارضایتی ها را مضاعف می كند. امام خمینی « ره » به معنای واقعی كلمه, ساده زیست بودند و براستی گفتار و كردار و رفتار و احوالش, تجسم افعال و اعمال اسلامی در جامعه امروز بود. ایشان به پیروی از ائمه دین, ساده می پوشید, ساده می خورد, ساده سخن می گفت ,ساده معاشرت می كرد و از همه مهمتر آنچه می گفت و آنچه عمل می كرد, با هم یكی بود.
از این رو بود كه مقام معظم رهبری در پیامی به مناسبت سالگرد ارتحال ایشان فرمودند: « افتخار نظام اسلامی آن است كه امام عظیم الشانش تا پایان عمر در زی طلبگی زندگی كرد. » حضرت امام (ره) نه تنها در زندگی شخصی خود مقید به « ساده زیستن » بودند, بلكه در زندگی اجتماعی خود نیز اصل سادگی و بی آلایشی را رعایت می كردند و از هرگونه تشریفات زائد و خوی اشرافی گری ناراحت می شوند. ساده زیستی در بینش امام, مختص به یك قشر نبود, بلكه در نگرش آن عزیز دوران , همه اقشار جامعه اسلامی باید خود را به آن مقید كنند.
