وول بخورید.
وقتى كه علایم این سندرم آشكار مى شود، مى توانید حركت جلو و عقب پاها را امتحان كنید.
وضعیت تان را تغییر دهید.
بعضى از مردم در خواب حالت خود را بیشتر از دیگران تغییر مى دهند. این تغییرات بدون ضرر است و ثابت شده كه مى تواند ارزشمند نیز باشد.
پاها را در آب سرد قرار دهید.
در مورد بعضى ها مؤثر است، اما یك اخطار: از تئورى »هر چه بیشتر، بهتر« پیروى نكنید. اگر پاى خود را در آب یخ قرار دهید، ممكن است به اعصاب خود آسیب وارد كنید.
گرم كنید.
در حالى كه سرما در مورد بعضى ها مؤثر است، بعضى از افراد دیگر در اثر استفاده از گرما احساس آسایش و تسكین بیشترى مى كنند.
هر روز یك مولتى ویتامین بخورید.
كمبود آهن مى تواند منجر به ایجاد این سندرم شود؛ كمبود فولات هم با این سندرم در ارتباط است؛ اگر به كمبود مواد معدنى بدن خود مظنون هستید، با پزشك خود مشورت كنید.
خوردن مولتى ویتامین مى تواند شما را در برابر كمبود هر دو ماده ى فوق محافظت كند.
قبل از ساعت خواب، دو آسسپیرین بخورید.
پزشكان نمى توانند بگویند كه چرا آسپیرین مؤثر است، اما به طور آشكارى این قرص علایم را در بعضى از افراد كاهش مى دهد.
دیر وقت، غذاى مفصل و زیاد نخورید.
خوردن غذاى زیاد در آخر شب ممكن است باعث پرش پاها شود. شاید فعالیت لازم براى هضم غذا، باعث تحریك پاها و بروز علایم مى شود.
استرس خود را كاهش دهید.