به نام خدایی که در همین نزدیکی هاست
ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس شد دل رمیده ی ما را رفیق و مونس شد
به بوی او دل بیمار عاشقان چون صبا فدای عارض نسرین و چشم نرگس شد
«و نرید ان نمن على الذین استضعفوا فى الارض و نجعلهم ائمة و نجعلهم الوارثین و نمكن لهم فى الارض و نرى فرعون و هامان و جنود هما منهم ما كانوا یحذرون؛ اراده ما بر این قرار گرفته است كه به مستضعفین، نعمت بخشیم و آنها را پیشوایان و وارثین روى زمین قرار دهیم، حكومتشان را پا بر جا سازیم و به فرعون و هامان و لشكریان آنها آنچه را بیم داشتند از این گروه نشان دهیم»
آیه 5 و 6 سوره قصص شرح بیشتر این مطلب در كشف الغمه، ج 3، ص 405 و 406 آمده است و اضافه شده كه: امام قائم وقتى متولد شد، پاك بود و هیچ گونه آلودگى نداشت و در بازوى راستش این آیه نوشته شده بود: «جاء الحق و زهق الباطل كان زهوقا؛ حق آمد و باطل نابود شد، حتما باطل نابود شدنى است.»
شیخ حر عاملى رحمه اللّه از بزرگان اصحاب نقل مى كند كه امام صادق علیه السلام فرمود:
«شبى كه حضرت قائم (عج) در آن متولد شد، هیچ نوزادى در آن شب متولد نمى شود مگر اینكه مؤمن خواهد شد، و اگر در سرزمین كفر متولد گردد، خداوند او را به بركت امام مهدى (عج) به سوى ایمان منتقل مى سازد»
میلاد حضرت مهدی(عج) را به تمامی مسلمانان جهان و به خصوص محبان آن حضرت تبریک عرض می کنم.
اماما، عاشق توییم و دوستدار دوستاران تو و خاك پاى منتظران تو، اما فسوسا كه خود، خانه دل را براى انتظار تو مهیا نساخته ایم .
اماما، با مژگان نروبیده ایم گرد راه را، با اشك ، نشسته ایم غبار دل را.
اماما، نروبیده ایم غبار گناه از دل ، اما عاشقیم ، نمى دانیم این عشق سوزان ، در كجاى جانمان جاى گرفته كه بى تابمان كرده .
اماما، شرمنده ایم كه خانه دل را براى حكمرانى تو، پاك نساخته ایم .
اماما، از كاروان عاشقان تو، عقب مانده ایم. مركب راهوار نداریم كه به این كاروان شورانگیز، دست یابیم.
اماما، راه ، پیچاپیچ است و پر از گردنه هاى هراس انگیز، ما، بى پا افزار و توشه ، سرگردان .
اماما، بیم آن را داریم در عمق شب ، گم شویم و گرفتار رهزنان .
اماما، مى دانیم كه خود، خود را به وادى هول انگیز بلا افكنده ایم ، اما هنوز، كورسویى از چراغ عشق ، در جانمان سو سو مى زند.
اماما، دریا آشنایان ، به عمق دریاى عشق فرو رفتند و ما در ساحل مانده ایم ، نه چشمى كه آن همه زیبایى را ببینیم و نه انسى با امواج كه با آنها در آمیزیم و نه پرتوى از عشق كه به جان حقیقت راه یابیم.
اماما، عشق ، رخى نمود و جلوه اى كرد، ولى ما سرگرم بودیم و از شربت گواراى عشق ، ما را بهره اى نرسد.
اماما، نسیم عشق وزید و ما در غفلت بودیم ، اینكه بى نصیبى از نسیم عشق ، چگونه از این بیابان آتشناك رهایى یابیم و جانهاى پژمرده خود را با نسیم دل انگیز صبح ، شاداب كنیم .
اماما، راه دشوار است و رهزن ، بسیار و عجبا همه در لباس مهر و محبت و راهنما و دل مى سوزانند و به نرمى و گرمى ، راه مى بندند كه ما راه مى نمایانیم .
اماما،«بولهب» ها نیز بسیار شده اند. لهیب كینه هاشان ، سركش است و سوزنده . توان دیدن هیچ زیبایى را ندارند، دوست دارند، همه چیز را خاكستر ببینند.
اماما،«حمالة الحطب» ها، روزان و شبان ، هیزم كشى مى كنند، تا آتشهاى كینه ها را بگیرانند و همیشه آنها را سوزنده و سركش نگهدارند.
اماما، رسوایان و ناخالصان رانده شده ، ناصافان تصفیه شده ، دوچهرگان نقاب افكنده شده ، مرتجعان زمین گیر شده ، كژاندیشان تارانده شده و... در بیغوله ها و تاریك خانه ها پناه گرفته اند و در كار غیبت مردان حاضر در صحنه هاى كارند و جهاد و به سخره گرفتن مردان راسخ در دین .
اماما، فسونگران ، گروه گروه در ویرانه ها گردهم آمده اند و بر گرهها مى دمند، تا گره در كار زمینه سازان انقلاب جهانى تو اندازند و سرعت این حركت مقدس را كند كنند.
اماما، خدعه ها و ترفندها بسیار به كار بستند و مى بندند تا عاشقان تو را از راهى كه برگزیده اند، باز دارند و نگذارند نور حق ، جلوه كند.
اماما، با این همه ، عشق به تو، چنان سوزان است و حركت آفرین كه در جلو راه مردان و زنانى كه به عشق تو مى زیند، هیچ مانعى و هیچ بازدارنده اى ، تاب مقاومت ندارد، همه ، مى سوزند و بر باد مى روند.
«کجاست بقیه الله که بیرون از خاندان رهبری نیست؟
کجاست آماده برای ریشه کن کردن ستمکاران؟
کجاست منتظر برای راست کردن کجی و نادرستی؟
کجاست مرکز امید برای برانداختن بیداد و ستم؟
کجاست ذخیره برای تازه کردن فرایض و سنن دین؟
کجاست انتخاب شده برای بازگرداندن کیش و آئین؟
کجاست آرزو شده برای زنده کردن قرآن و حدودش؟
کجاست زنده کننده ی آثار دین و اهل دین؟
کجاست شکننده ی شوکت تعدی کنان؟
کجاست ویران کننده ی بنیادهای شرک و نفاق؟
کجاست نابود کننده ی اهل فسق و گناه و سرکشی؟
کجاست درو کننده ی شاخه های گمراهی و اختلاف؟
کجاست محوکننده ی آثار کج دلی و هواپرستی؟
کجاست برنده ی رشته های دروغ و افتراء؟
کجاست نابود کننده ی سرکشان؟
کجاست از بن بر اهل عناد و گمراه کنندگی و بی دینی؟
کجاست عزیز کننده ی دوستان و خوار کننده ی دشمنان؟
کجاست جمع کننده ی سخن بر تقوی؟
کجاست باب خدا که از آن وارد شوند؟
کجاست وجه خدا که به سوی او رو کنند اولیاء؟
کجاست وسیله ی پیوست میان زمین و آسمان؟
کجاست صاحب روز پیروزی و بر افراز کننده ی پرچم هدایت؟
کجاست جمع آوری کننده ی جامعه صلاح و رضایت؟
کجاست جوینده ی خون پیغمبران و زاده ی پیغمبران؟
کجاست جوینده ی خون شهید کربلاء(ع)؟
کجاست پیروزمند بر هر متعدی و مفتری؟
کجاست مضطری که چون دعا کند اجابت شود؟
کجاست صدر مخلوقات که تقوی دارد؟
کجاست زاده ی پیغمبر مصطفی و زاده ی علی مرتصی(ع) و زاده ی خدیجه ی غراء و زاده ی فاطمه ی کبری(س)؟»
« خدایا شاد کن پیغمبرت حضرت محمد(ص) و آله را به دیدارش و هر که پیرو اوست بر دعوتش و رحم کن بیچارگی ما را پس از او، خدایا برطرف کن این گرفتاری را از این امت به حضور او و تعجیل کن برای ما در ظهورش زیرا آنرا (دشمنان) دور دانند و ما آنرا نزدیک می بینیم - دعای عهد»
«برای سلامتی و تعجیل در فرج حضرت امام مهدی(عج) صلوات»
