تبیان، دستیار زندگی

تریکوتیلومانیا نوعی بیماری عصبی است که شخص ناراحتی های خودرا با کندن موهای خود تخلیه می کند. تریکوتیلومانیا  عمل برداشتن مو با دستکاری بطور آگاهانه و یا ناآگاهانه است...

وقتی عصبانی و نگران می شوید چه می کنید؟ خیلی ها از ما عادت های خاصی داریم که ناخودآگاه در شرایطی که تحت فشار و استرس قرار می گیریم به آنها پناه می بریم. بعضی ها ناخن هایشان را می جوند...

تریکوتیلومانیا (Trichotillomania) یا کندن موی وسواسی (جنون کندن مو) عبارت است از کندن مکرر موها که می‌تواند منجر به از دست دادن مقدار قابل توجهی از مو شود.

نام بیماری ریشه یونانی دارد (Thrix به معنای مو ، Tillein به معنای کندن و Mania به معنای دیوانگی ) .به نظر می رسد ۱ تا ۲ درصد جمعیت به این اختلال دچار باشند به طوری که در حال حاضر۴ تا ۱۱ میلیون نفر در آمریکا به اختلال مبتلا هستند .

تریکوتیلومانیا یا جنون کندن مو عبارت است از برداشتن یا کندن مو به وسیله دستکاری های مکرر در اثر یک عادت یا تیک آگاهانه و غیر آگاهانه.

متاسفانه این بیماری درایران به خوبی شناخته نشده ودلیل آن خجالت افراد از عنوان کردن این بیماری است  . افراد مبتلا به این بیماری شبیه به افراد معتادی هستند که از اشتباه خود آگاهند ولی بی اختیار به کندن مو روی می آورند .

تریکوتیلومانیا، یک بیماری روانی است که در آن فرد به طور عادتی و بی اختیار، موهای خود را می کند.

در این اختلال روانی، فرد بر اثر یک عامل برنگیزاننده به طور ناخودآگاه به سمت کندن مو سوق پیدا می کند و با انجام آن، از تنش فرد کاسته می شود. سپس حالتی از رضایت و آرامش موقت را تجربه می‌کند.

پس از مدت کوتاهی این چرخه بار دیگر آغاز می‌شود و بدین ترتیب شخص مکررا موهای خود را می‌کند. در بسیاری از موارد، قبل از کندن، فرد دسته‌ای از موهای خود را دور انگشت می‌پیچد.

همه‌گیری شناسی :

این بیماری بیشتر در کودکان کم سن، افراد در سنین بلوغ و خانمها دیده می شود. این بیماری در زنان 3 برابر بیشتر از مردان دیده می شود. در این بیماری مو دور انگشت پیچیده شده یا مالش داده می شود تا بیرون بیاید یا بشکند. محل مورد علاقه کندن مو بیشتر نواحی پیشانی و شقیقه است که به راحتی در دسترس است. گاهی مواقع افراد ابرو و یا حتی مژه خود را نیز می کنند. ناحیه مبتلا حاشیه نامنظم داشته  و تراکم موها بسیار کم شده است اما هیچگاه مانند سایر انواع ریزش مو، محل درگیر هرگز فاقد مو نخواهد بود. موهای شکسته و کوتاه متعددی با طول های نابرابر در معاینه مشهود است.  شکایات ممکن است در ابتدا در طی دوره های غیر فعال در کلاس درس، در حین مشاهده تلویزیون یا در بستر هنگامی که هنوز خواب آغاز نشده است بروز کند. والدین به ندرت این رفتار را می بینند.

چه افرادی مبتلا می شوند؟

این اختلال بیشتر، افراد در سنین قبل یا اوایل نوجوانی را گرفتار می کند . ولی می تواند بچه های یک ساله و سالمندان هفتاد ساله را نیر دچار کند . در مطالعات حدود ۹۰ درصد مبتلایان را خانمها تشکیل می دهند ولی به نظر می رسد مردان بخاطر عدم مراجعه برای درمان در مطالعات حضور نداشته اند .

یک بیماری روانی است که درآن فرد به طور عادتی موهای خود را می کند. این بیماری در پسربچه‌ها شایعتر از دختر بچه‌ها است، حال آنکه در افراد بالغ خانمها بیش از آقایان مبتلا می‌شوند. حداکثر شیوع در دختر خانمهای نوجوان ۱۲ تا ۱۷ سال است. عادت کندن مو به طور تدریجی و ناآگاهانه دربیمار شروع می‌شودو ممکن است تا جایی که منجر به کندن تمام موهای سر شود ادامه یابد.این بیماران غالبا” کندن مو را انکار نمی‌کنند ولی قادر به کنترل عمل خود نیستند. درمعاینه‌ی موهای قطع شده به فواصل متفاوتی از پوست سر دیده می‌شود و پوست سراز سلامت کامل برخوردار است. حاشیه‌‌ی موها معمولا” دست نخورده است و در مرکز به شکل کاسه‌یی موها قطع‌شده‌اند. این بیماران باید تحت درمان‌های روان‌پزشکی قرارگیرند.

در بسیاری از موارد کودکان تریکوتیلومانیا با بستری شدن در بیمارستان یا مداخلات طبی، مشکلات خانه یا مشکلات مدرسه شروع می شود. مواردی نیز با حسادت شدید بین خواهر و برادرها، یک رابطه مختل بین والدین کودک و عقب ماندگی ذهنی کودک رخ می دهد.

در مواردی که در سنین بلوغ یا بزرگسالی آغاز می شود، بیشتر این بیماری با یک بیماری روانپزشکی واضح همراه است و بعضی از روانپزشکان آنرا نوعی اختلال وسواسی-جبری طبقه بندی می نمایند. این بیماری در افرادی که سطوح اضطراب یا اختلال خلقی دارند بیشتر دیده می شود.