تبیان، دستیار زندگی

تحریف شناسی مدارک سنی

با کمال تاسف باید گفت:
دستان خیانتگر حدیث نگاران و تاریخ نویسان مکتب خلفا، به تبعیت از عایشه، جهت تقلیل موارد و میزان مطالبات مالی و نیز کاهش جدیت اختلاف میان حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و خلیفه ی وقت، تنها به ثبت نقل های فشرده شده ی این دادخواست ها اقدام نموده اند.

در این نوع از تحریف، حوادث مربوط به این دادخواست های مالی، به گونه ای توسط عایشه و اتباع او در هم تنیده شده اند که خواننده تصور می کند:
همه ی مطالبات مالی با عناوین مختلفی که دارند [ میراث ( خمس، فی ء )، سهم ذی القربا، هبه (: فدک ) ] در یک مجلس و تنها تحت عنوان مطالبه ی « ارث » به وقوع پیوسته است!
در این نقل ها، « عایشه » به گونه ای سخنانش را جمله بندی نموده است که خواننده تصور کند:
تمام خواسته های مالی صدیقه طاهره (سلام الله علیها) از جنس « طلب ارث و میراث » است!
در نتیجه، پاسخ ابوبکر مبنی بر اینکه « از انبیاء ارثی برده نمی شود » پاسخی کامل و جامع به همه ی مطالبات مالی صدیقه ی طاهره (سلام الله علیها) ( میراث ، سهم ذی القربا، فدک و... ) محسوب می شود؟!(5)

به همین دلیل باید گفت:
عایشه و به تبع او، حدیث نگاران و تاریخ نویسان سنی، از نقل و ثبت « غضب حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) بر ابوبکر»، در انتهای این دسته از « نقل های تحریف شده »، پرهیز ننموده اند.
زیرا در خیال آنها، با چنین تحریفی، نقل « غضب بر ابوبکر»، مذمت حضرت زهرای مرضیه (سلام الله علیها) را به خوانندگان سنی مذهب این کتاب ها القاء می کند. (6)
همین تحلیل، درباره ی علت تصریح عایشه و این گروه از نویسندگان به « عدم استرداد این اموال توسط ابوبکر » نیز صادق است.

البته « صدقه » در لغت به معنای « هبه ی غیر معوض فقهی » نیز می باشد که در برخی احادیث اهل بیت (علیه السلام)، « صدقه » به همین معنا یعنی « بخشش و هدیه » به کار رفته است.
بدین ترتیب « ثدقه » در اسناد و شواهد تاریخی مربوط به اموال صدیقه طاهره (سلام الله علیها)ا دو کاربرد برخوردار می باشد:

الف ـ کاربرد لغوی: به معنای « هبه و نحله »
که از سوی اهل بیت (علیه السلام) درباره ی « فدک »، « حوائط سبعه » و « محصول آن دو » به کار رفته است.

ب ـ کاربرد سنی (خلافتی ): به جای « میراث »
که این جا به جایی درباره ی همه ی اموالی که از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به حضرت فاطمه (سلام الله علیها)ارث می رسید، به کار رفته است.
از سوی دیگر، تلاش شد تا در عین مشهور بودن بخشش فدک از سوی رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها)در اغلب موارد، وقتی ماجرای ضبط و مصادره ی سرزمین فدک بازگو می شود ،
قبل یا بعد از اشاره به فدک و این قسم از مطالبات مالی حضرت فاطمه ی زهرا (سلام الله علیها) از واژه هایی همچون « ارث » یا « میراث » استفاده گردد. (9)


در پایان خاطر نشان می گردد:
از سوی پیروان مکتب خلفا، احادیث متعددی جعل شده است که همگی حاکی از آن می باشند که «رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) اموال بسیار ناچیز و کم ارزشی از خود به ارث گذاشتند» این تلاش ها تا آنجا پیش رفته است که حتی آن حضرت (صلی الله علیه و آله و سلم) را «بدهکار» و «مقروض»جلوه داده اند. (10)

مطالبه ی « میراث » توسط صدیقه طاهره (سلام الله علیها)و پاسح خلیفه

«1»
بخشی از « خمس زمین های خیبر » ( از دژ القموص در الکتیبه ) که پس از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) تعلق گرفت.

« 2»
زمین و محصول دژهای « وطیح » و « سلالم » ( از دژهای خیبر ) که به صورت « فیء » به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) تعلق داشت و پس از ایشان بهص ورت « ارث » به صدیقه طاهره (سلام الله علیها)رسید.
به این مورد می توان زمین ها و آبادی های « وادی القری » و سرزمین « تیماء » را نیز اضافه کرد.

« 3 » (11)
«زمین های بنی نضیر » در مدینه که به صورت « فیء » به رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) تعلق گرفته بود و باقی مانده ی آن ( همانند دژهای خیبر )، میراث نبوی برای صدیقه ی طاهره (ع)بود.
بازار « مهزور » نیز از جمله اموال موجود در شهر مدینه بود که به حضرت فاطمه ی زهرا (سلام الله علیها) ارث رسید.
جدول بندی بخش عمده «میراث» صدیقه طاهره(ع) که توسط نظام خلافت غصب شد.

نام اموال ـــــــــ نحوه تملک صدیقه طاهره(ع) ـــــــــ ارزش تقریبی ــــــ محل استقرار
1- وادی القری ـــــــ ارث ــــــــ بسیار زیاد ــــــــــ بین خیبروشام

2- دژسلالم ـــــــــ ارث ـــــــــ بسیار زیاد ــــــــــ خیبر

3- دژ وطیح ـــــــ ارث ــــــــ زیاد ــــــــــــ خیبر

4- بخشی از دژ القموص ـــــــــ ارث ـــــــ زیاد ـــــــــ خیبر

5- تیماء ــــــــ ارث ــــــــ زیاد ــــــــ بین خیبر وشام

6- باقی مانده زمین های بنی نضیرـــــــ ارث ــــــ متوسط ــــــ مدینه

7- بازار مهزور ـــــــــــ ارث ـــــــــــ متوسط ــــــــــــ مدینه

جدول بندی سایر «اموال غصب شده»
نام اموال ــــــــ نحوه تملک صدیقه طاهره(ع) ـــــــــــ ارزش تقریبی ــــــــــــــ محل استقرار
1- بخش دیگری از دژ القموس ــــــــــ سهم ذی القربا ازخمس ـــــــــــ زیاد ـــــــــــــ خیبر
2- فدک ــــــــــــــ هبه ـــــــــــــــ زیاد ـــــــــــــــ هم جوارخیبر

خطبه ی آتشین در مسجد النبی (صلی الله علیه و آله و سلم)، حلقه ی واسطه ی مطالبه « ارث » و « فدک »
ابوبکر که خود را در میدان مبارزه برای مصادره « میراث » ـ که بخش عمده ای از دارایی های حضرت صدیقه طاهره (سلام الله علیها)را تشکیل می داد ـ پیروز و توانمند یافت؛ تصمیم به آغاز حمله اقتصادی دیگری علیه اهل بیت (علیه السلام)، یعنی مصادره ی « فدک » که « هبه » بود-، گرفت.

چون « خبر این تصمیم گیری » به حضرت فاطمه ی زهرا (سلام الله علیها)رسید. (12)
آن حضرت جهت رسوا سازی دستگاه حاکم و تبیین مواضع غیر شرعی آنان در مواجهه با مطالبات مالی دختر سول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) به ویژه ادعای شگفت انگیز خلیفه در خصوص « ارث »، به مسجد رفت و خطبه ای طولانی در حضور خلیفه، مهاجرین و انصار حاضر درآنجا ایراد فرمود. (13)
این خطبه، بعدها به « خطبه ی فدکیه » شهرت یافت ؛ چرا که در مراحل پایانی مطالبه ی « میراث » (14) و آستانه ی تحقق « غصب فدک » (15) ( یعنی بلافاصله پس از آگاهی حضرت صدقیه طاهره (سلام الله علیها) از تصمیم خلیفه مبنی بر مصادره آن (16) ایراد گردید.

حضرت صدیقه طاهره در فرازهایی از این خطبه، با صراحت به ماجرای « ارث » اشاره نموده و افشاگرانه می فرماید:
افعلی عمد ترکتم کتاب الله و نبذتموه وراء ظهورکم، اذ یقول الله تبارک و تعالی: ( و ورث سلیمان داود ) (17) و قال الله عزوجل فیما قص من خبر یحیی بن زکریا : ( فهب لی من لدنک ولیا * یرثنی و یرث من آل یعقوب ) (18)

و قال عز ذکره: ( و اولوا الارحام بعضهم اولی ببعض
فی کتاب الله ). (19)

و قال: ( یوصکم الله فی اولادکم للذکر مثل حظ الانثیین ) (20)

و قال: ( ان ترک خیراً الوصیه للوالدین و الاقربین بالمعروف حقا علی المتقین ) (21)

و زعمتم ان لا حق و لا ارث لی من ابی و لا رحم (22) بیننا، افخصکم الله بایه اخرج نبیه (صلی الله علیه و آله و سلم) منها، ام تقولون اهل ملتین لا یتوارثون، او لست انا و ابی من اهل مله واحده ؟
لعلکم اعلم بخصوص القرآن و عمومه من النبی (صلی الله علیه و آله و سلم) ؟
( افحکم الجاهلیه یبعون و من احسن من الله حکما لقوم یوقنون ) (23)

ااغلب علی ارثی جورا و ظلما ( و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون ) (24)(25)

اهی [ و از روی عناد ] کتاب خداوند را رها کردید و آن را در پشت سرتان نهادید [ و به احکام آن عمل نمی کنید و مرا از ارث محروم می سازید، مگر نشنیده اید ] که خداوند تبارک و تعالی می فرماید:
« و سلیمان از [ پدرش ] داود ارث برد» .
و [ باز در آن هنگام که ] خداوند حکایت یحیی ـ فرزند زکریا ـ را بازگو می نماید ، می فرماید: « پس خدایا مرا از لطف خاص خویش، فرزند و جانشینی صالح فرما تا وارث من و خاندان یعقوب باشد » .
و نیزمی فرماید:
« و به حکم کتاب خدا، خویشاوندان [ در ارث بردن از یکدیگر نسبت به غریبه ها ] اولویت دارند ».

و می فرماید:
« خداوند شما را در مورد فرزندانتان سفارش می کند که سهم پسر برابر سهم دو دختر است ».
همچنین می فرماید:
« هر گاه [ یکی از شما را مرگ فرا رسد و ] مالی بر جای نهد، درباره ی پدر و مادر و خویشان، به نیکی وصیت کند ؛ که این شایسته ی پرهیزگاران است ».
شما به خیال باطل خویش پنداشته اید که من هیچ بهره و ارثی از پدرم ندارم و هیچ قرابت و خویشاوندی بین ما برقرار نیست !

آیا خداوند آیه ای را به شما اختصاص داده که پدرم را از آن خارج نموده است ؟
یا [ در مورد من و پدرم می گویید ] که [ آن دو ] پیروان دو کیش و دو مذهب هستند و از یکدیگر ارث نمی برند ؟ آیا من و پدرم اهل یک آیین نیستیم ؟یا اینکه [ ادعا می کنید ] شما از [ پدرم ] رسول خدا به خاص و عام قرآن آگاه ترید ؟


« آیا حکم جاهلیت را می جویند ؟ برای مردم دارای یقین چه کسی حکمش بهتر از حکم خداوند است ؟ » آیا رواست که میراث من به جور و ستم از من ستانده شود ؟
« و ستمگران به زودی در می یابند که چگونه بازگشتی خواهند داشت ؟! »
در تاریخ آمده است که مخاطبان این سخنرانی علنی، سخت تحت تاثیر قرار گرفتند:
و لم یر الناس اکثر باک و لا باکیه منهم یومئذ. (26)
مردم، گریان تر از آن روز، دیده نشدند.

کار به حدی سخت گردید که خلیفه که ـ به اقتضای سیاست های خویش ـ همواره تا آن لحظه به نرمی و محترمانه سخن می گفت و ـ زیرکانه ـ خشونت های لفظی و فیزیکی را بر عهده ی دیگران ( مانند عمر بن خطاب ) می گذاشت (27)، این بار دست به تهدیدی علنی و جدی زد ؛ چنانچه نوشته اند:


فلما سمع ابوبکر خطبتها شق علیه مقالتها فصعد المنبر و قال: ایها الناس ما هذه الرعه الی کل قاله ! این کانت هذه الامانی فی عهد رسول الله صلی الله علیه [ و آله ] و سلم الا من سمع فلیقل و من شهد فلیتکلم . انما هو ثعاله شهیده ذنبه، مرب لکل فتنه، هو الذی یقول:
کروها جذعه، بعد ما هرمت. یستعینون بالضعفه و یستنصرون بالنساء کام طحال احب اهلها الیها البغی.
الا انی لو اشاء ان اقول لقلت و لو قلت لبحت، انی ساکت ما ترکت. ثم التفت الی الانصار فقال:
قد بلغنی یا معشر الانصار مقاله سفهائکم و احق من لزم عهد رسول الله صلی الله علیه [ و آله ] و سلم انتم.
قد جاء کم فاویتم و نصرتم.
الا انی لست باسطا یدا و لا لسانا علی من لم یستحق ذلک منا.
ثم نزل، فانصرفت فاطمه الی منزلها. (28)