برخی منابع معتقدند، چهار میلیون نفر گیلانی در منطقه زندگی میكنند كه مذهب اصلی ایشان، شیعه علوی است. ت
اگرتوصیف اصیلالدین زوزنی را كه درسال ۶۵۲ هجری از گیلان به دست داده مبنای تحلیل خود قراردهیم، باید بگوییم كه به طور كلی تقسیمات جغرافیایی در گیلان عموماً بر پایهٔ واحد «ده» و«روستا» بنا شده بود و شهر به مفهوم واقعی در واژهشناسی گیلكان در این دوره نه فقط جایگاه اندكی داشت بلكه حتا آن را بیشتر با واژهٔ «بازار» میشناختند كه در فرهنگ گیلان بیشتر یك اتفاق موقتی بود كه در هر هفته در برخی از سكونتگاهها عموماً یك یا دو بار در هفته اتفاق میافتاد. او در مورد تقسیمات محلی گیلان مینویسد كه: «هر ده عدد خانه را دیه گویند و هر ده دیه را صده و هر ده صده را خانی و بافواه شفاهاً گویند فلان ناحیت چندین خانی است» . چنان كه پیداست دراین تقسیمبندی، مبنای تقسیمات محلی-جغرافیایی از واحد تعداد خانه و سپس ده ساخته شدهاست. در همین نوشته گفته میشود كه: «بازاریان را شهری و برزیگران را گیل گویند» .پیداست كه دراین زمان بازار و گوراب كه تنها به صورت موقت در یك روز هفته اتفاق میافتاد به واژهٔ شهر مفهوم واقعی میداد. این بدان معنی بود كه شهر به مفهوم دائمی وجود نداشت بلكه با جمع شدن مردم به طور موقت در یك روز و تشكیل بازار یا «گوراب» كه از همان انبوهه و گروه گرفته شده بود شكل میگرفت.