تبیان، دستیار زندگی

افول شخصیت زنان درسیما

- تصویر ما از یک زن مسلمان ایرانی چگونه است و صدا و سیما آن را چگونه ترسیم می‎کند؟ این سئوال به‎ویژه پس از پخش بعضی ازسریال‎های سیما مثل :مسافران، دلنوازان و شمس‎العماره در ذهن همه علاقه‎مندان به فرهنگ اسلامی – ایرانی نقش بسته و مایه نگرانی شده است. اجازه دهید با هم سری به این سریال‎ها و شخصیت بانوان حاضر در آن‎ها بزنیم؛ 

الف‎- مسافران: دو شخصیت اصلی سریال یعنی فرید و فرخ مجرد هستند که یکی از آن‎ها – فرخ – با افتخار تاکنون مجرد مانده و اسیر هیولایی به نام زن نشده و دیگری اسیر زنی شده که او را درک نمی‎کند و پس از اشتباهاتی که از فرید سر زده، حالا به موجودی بی‎رحم تبدیل شده که شوهر سابق را تحقیر می‎کند و به‎دنبال مردی است که محبوبیت اجتماعی و پنت‎هاوس مجللی دارد و…. زن و شوهرهای قصه هم یا به دروغ زن و شوهرند – مانند آدم فضایی‎ها – یا دایم بگو مگو دارند. در این سریال تقریبا همه زن‎ها از ناهید گرفته تا فرخنده خاله‎زنک هستند و دایم به‎کار غیبت و فضولی مشغولند. در این شرایط تنها راه حل مردان قصه برای فرار از دست زنان بی‎مسئولیت و بی‎اخلاق، پناه آوردن به صفاسیتی و جست‎وجوی مکان است! 

ب- دلنوازان: شخصیت زن در دلنوازان به استثنای خانم دکتر – که آن هم از قضا از همکاران خودمان است! – بیشتر مورد هجوم قرار می‎گیرد و کلکسیون زن‎های ناجور سیما کامل‎تر می‎شود. یلدای کلاهبردار مظلوم نما، رعنای نمک‎نشناس که همه خدمات آقاجهان را در یک لحظه فراموش می‎کند، روشنک بچه کوچولوی بی‎ظرفیت، زن بی‎چاک و دهن و بزن بهادر آقا فریدون، خواهر حسود و بد جنس رامین، همه و همه به لطف بازی‎های خوب، کلکسیون بی‎شخصیتی و بی‎هویتی زنان ساخته و پرداخته سیما را کامل و باور‎پذیر کرده‎اند. 

ج- شمس‎العماره: در این سریال زن به مفهوم سطحی و دستمالی شده جنسی خود بسیار نزدیک‎تر می‎شود و به عنوان موجودی هوسران و مستعد هوس‎بازی مطرح می‎گردد. چشم‎های هیز پری خانم این سریال، دایم به‎دنبال مردان خوش تیپ، دو دو می‎زند و پس از چند ازدواج هنوز هم احساس سیری نمی‎کند. لیلای قصه هم هر روز با پسری خوش‎تیپ در باغ و راغ، دل و قلوه می‎دهند و می‎ستانند و هر لحظه با آرایش ست شده با رنگ شال مدل جدیدش جلوی دوربین ظاهر می‎شود. دریا هم توانسته با فریب و نیرنگ موضوع یک کلیه‎ای بودن خود را از شکور مخفی کند و مانند اغلب الگوهای غربی از بچه‎دار شدن امتناع می‎ورزد. عمه شمسی داستان هم که دل در گرو عشقی دیرینه دارد و هنوز در فکر آن یار شیرین سخنی است که زن گرفته و بچه دارد و البته عیال پیشین را طلاق داده! در این داستان، زن کلفت مانند مرد نوکر، عوام و بی‎سواد فرض شده‎اند که لابد به‎خاطر طبقه پست اجتماعی خویش از ابراز عشق ناتوانند و ناگزیر از فضای اروتیک تهوع‎آور سریال در امان مانده‎اند! 

۲- مسئولان شریف و متعهد سیمای جمهوری اسلامی ایران – بخوانید همان دانشگاه عمومی فرمایش حضرت امام(ره) – بی‎آن‎که خواسته باشند و نیت سویی داشته باشند، عملا ریش و قیچی رسانه را به‎دست کسانی سپرده‎اند که یا از سر غفلت یا با انگیزه و نیتی ناسالم، الگوهای ساخته و پرداخته غرب از زنان را در رسانه ملی ما ترویج می‎کنند و در پاسخ به انتقادهای دلسوزانه و به‎جا، پاسخ تکراری و عاری از منطق خویش را واگویه می‎کنند که آدم‎های قصه ما خاکستری‎اند و سیاه و سفید مطلق در هیچ جامعه‎ای معنا ندارد. قهرا هر تحلیل‎گر عاقلی می‎داند که بسیاری از آدم‎ها در هر جامعه‎ای خاکستری‎اند؛ اما در عین‎حال باید پرسید، آیا واقعا نسبت خاکستری‎ها به کل جامعه زنان ما این قدر بالاست که انبوه شخصیت‎های بی‎هویت تا این حد غلو‎آمیز در رسانه به چشم می‎آیند؟ آیا ما شخصیت ممتاز زن ایرانی در مهربانی و عطوفت و از خود گذشتگی را از یاد برده‎ایم و وضع ما این‎قدر بد است؟

ان شاءالله ادامه دارد.

والسلام.

با سلام
hsamadani گرامی به انجمن خودتون خوش آمدین و ممنون از ثبت این مبحث
بله تو خیلی از فیلمها اصلا شخصیت زن و خوب نشون نمیدن یا خانم زیاده خواهه و یا خانم سالمی نیست و یا چیزهای دیگه ولی خوب نمیشه به تموم فیلمها تعمیم داد خیلی از فیلمها هم هستند که خوبی و صبوری زن باعث پیشرفت مرد میشه مثل فیلمهای طنز رضا عطاران و سعید آقاخانی به نظرم همش بستگی به دید کارگردان وتهیه کننده فیلم داره که دیدشون نسبت به زن چگونه است.
 البته فیلمهایی مثل دلنوازان میخواد واقعیت جامعه ما را نشون بده و نمیشه ازش خورده گرفت راستش فکر میکنم تحلیل این فیلمها بحث کاملا تخصصی هستش .