تبیان، دستیار زندگی

سلام

میدونم اینجا شاید مناسب نباشه برای این مبحث

اما گفتم تقریبن تو انجمن عمومی بیشتر اعضا میان

خیلی دوست دارم بدونم چرا ما ایرانی ها،یعنی ما مسلمون های ایران

با اینکه میدونیم غیبت چقدر گناه داره و جزو گناه های نابخشودنی هست تا وقتی طرف مقابل نبخشه

چرا باز هم به این گناه اصرار داریم.یجورایی برای بعضیا عادت شده که درباره مردم حرف بزنن و تصمیم بگیرن و حکم صادر کنن

خیلی دوست دارم نظر شما رو بدونم که چرا ما مسلمون های ایران انقدر غیبت میکنیم 

مسلمون و غیبت؟؟؟؟؟؟؟؟ 

خانوما تو رو خدا اینقدر غیبت نکنین!!!

و اونایی که یوقت خدای ناکرده کسی پشت سرتون غیبت میکنه تو روخدا به دل نگیرین. چون اگه این کار رو بکنین بعدا موجب کینه و نفرت میشه.

وااااااااا
آقای سبحان چرا حالا گیر دادین به خانمها شما خودتون مواظب رفتار خودتون باشین ما میدونیم و اعمالمون...
کاش ما مردم مسلمان یاد میگرفتیم که اول سر تویه یقه خودمون کنیم بعد از دیگران ایراد بگیریم واقعا براتون متاسفم:((

من که خودم بشخصه تا بشه غیبت نمیکنم وقتی هم چیزی بگم اینقدر جراتش و دارم تا برم به طرف بگم.

ببخشین منظورم همه ی خانوما نبود. ولی خدایی خانوما بیشتر از آقایون غیبت میکنن. اینی هم که من گفتم جریان داره و گرنه قصد جسارت نداشتم.

اصلنم اینجوری نیست من این و قبول ندارم

سلام

من خیلی از غیبت میترسم.....خدا شاهده اینو بدون هیچ اغراقی میگم

چون اگر خدای نکرده آدم بره زنا کنه بعد توبه کنه خدا میبخشه اما غیبت کنی نه نمیبخشه....چون باید بری حلالیت بطلبی!

فکر میکنم کمتر انسانی وجود داشته که تو عمرش یه بارم عمدا یا سهوا غیبت نکرده باشه.....ولی خیلی خوبه که اگر فریب شیطان رو خوردیم و غیبت کردیم بریم از اون شخص حلالیت بطلبیم

عیب نداره حتی اگر پیشش خجالت بکشیم آبرومون بره وجهه مون خراب بشه خیلی بهتره که بمونه واسه اون دنیا

چون رضایت تو اون دنیا خیلی سخته

ممکنه اون شخصی که پشت سرش غیبت کردیم نصف اعمال خیری که انجام دادیم و توشه آوردیم رو بگیره و ببخشه


خدایا به همه ما توفیق کنترل این زبونمون رو عنایت بفرما

با سلام
جواب سوالت معلومه آذر عزیز.
چون بهمون خوش میگذره دور هم هستیم از بدی های کسی دیگه تعریف کنیم.
چون کلا توی ذاتمون ترور شخصیتی بقیه خیلی لذت بخشه.
در یه کلام دیگه چون خیلی هامون فقط اسم مسلمونی رو یدک میکشیم.

موفق باشید.

سلام
توی یه جمعی بودیم که هم آقا بود و هم خانوم
آقاهه می خواست در مورد یه نفر بگه یکی گفت اگه غیبته نگو و نگفت یکی از خانما سوال در اون مورد کرد شخص ثالث به اون خانم هم تذکر داد و گفت این آقا راضی شد غیبت نکنه شما هم اصرار نکن
اون خانم یه سوال در مورد یه موضوع پرسید و سوال دوم رو باز به موضوع اول ربط داد با یه روش دیگه و باز تذکر
حدود هفت هشت بار تکرار شد
حالا حق میدید به اعمال خانوما آقای سبحان گیر بده:)
حالا معنای این حدیث معلوم می شه که عذاب شنونده غیبت از گوینده آن بیشتره چون باعث ترغیب و تهییج غیبت کننده میشه
موفق باشید