« مرد » از مُردن است زیرا زایندگی ندارد لذا مرگ نیز با مرد هم ریشه است .« زن » از زادن است و زِندگی نیز از زن است .« دختر » از ریشه « دوغ » است که در میان مردمان آریایی به معنی« شیر » بوده و ریشه واژه دختر « دوغ دَر » بوده به معنی « شیر دوش » زیرا در جامعه کهن ایران باستان کار اصلی او شیر دوشیدن بود . به daughter در انگلیسی توجه کنید . واژه daughter نیز همین دختر است . gh در انگلیس کهن تلفظی مانند تلفظ آلمانی آن داشته و « خ » گفته می شده است . در اوستا این واژه به صورت دوغْــذَر « doogh thar » و در پهلوی دوخت . دوغ در اثر فرسایش کلمه به دختر تبدیل شده است.« پسر » ، « پوسْتْ دَر » بوده است . کار کندن پوست جانوران بر عهده پسران بود و آنان چنین نامیده شدند. پوست در ، به پسر تبدیل شده است . در پارسی باستان puthra پوثرَ و در پهلوی پوسَـر و پوهر و در هند باستان پسورَ است . در بسیاری از گویشهای کردی از جمله کردی فهلوی (فَیلی) هنوز پسوند « دَر » به کار می رود . مانند « نان دَر » که به معنی « کسی است که وظیفه ی غذا دادن به خانواده و اطرافیانش را بر عهده دارد .» حرف « پـ » در « پدر » از پاییدن است . پدر یعنی پاینده ، کسی که می پاید . کسی که مراقب خانواده اش است و آنان را می پاید . پدر در اصل پایدر یا پادر بوده است . جالب است که تلفظ « فادر » در انگلیسی بیشتر به « پادَر » شبیه است تا تلفظ «پدر» ! « خواهر » از ریشه «خواه » است یعنی آنکه خواهان خانواده و آسایش آن است . « برادر » نیز در اصل « بَرا + در » است یعنی کسی که برای ما کار انجام می دهد یعنی کار انجام دهنده برای ما و برای آسایش ما . « مادر » یعنی « پدید آورنده ی ما » .السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین (ع)
