محققان دانشكده پزشكی دانشگاه استنفورد آمریكا موفق به ابداع شیوه‌ای جدید برای اتصال رگهای خونی، بدون بخیه شده‌اند كه به نظر جایگزین سریعتر، ایمن‌تر و آسان‌تری برای شیوه‌های قبلی است.
این محققان در تحقیقات خود بر روی حیوانات از ژل پلوكسامر و مواد پلیمری طبیعی چسب‌مانند، به جای سوزن و نخ برای اتصال رگهای خونی استفاده كردند و این شیوه را آناستوموز عروق نامیدند.
اشكال بزرگ بخیه‌ها این است كه استفاده از آنها برای رگ های خونی كوچكتر از یك میلی‌متر، كاری بسیار مشكل است.
بخیه‌ها ممكن است عوارضی به همراه داشته باشند كه «هیپرپلازی انتیما» كه در آن سلول‌ها به آسیب‌های كه توسط سوزن و نخ در دیواره‌ی داخلی رگهای خونی ایجاد می‌شود، واكنش نشان داده و باعث باریك شدن آن ناحیه می‌شوند.
این امر خطر لخته شدن خون و در نتیجه انسداد جریان خون را افزایش می‌دهد.
محققان دریافتند، ماده‌ای كه بتواند به آسانی از حالت مایع به حالت جامد تبدیل شده و دوباره به حالت مایع بازگردد، برای استفاده در جراحی عروق ایمن خواهد بود. آنها پلوكسامر را طوری تغییر دادند كه بتواند در اثر حرارت بدن به حالت جامد و قابل ارتجاع تبدیل شود، اما در صورت سرد شدن بدون ایجاد آسیب، داخل جریان خون حل شود.
پس از آن پلوكسامر، برای بزرگ كردن دو دهانه‌ی یك رگ خونی قطع شده مورد استفاده قرار گرفت كه امكان چسباندن دقیق آنها به یكدیگر را برای محققان فراهم می‌ساخت.
محققان از یك لامپ هالوژن ساده برای گرم كردن این ژل نیز استفاده كردند.
طبق بررسی محققان، این شیوه پنج برابر سریعتر از شیوه‌های سنتی اثرگذار بوده و التهاب و زخم بسیار كمتری را ایجاد كرده است.
این شیوه برای رگهای خونی بسیار باریك - تنها 2/0 میلی‌متر- نیز كاربر دارد.
