خبر کوتاه بود و تلخ؛ تيم اميد ايران از راهيابي به المپيک لندن بازماند.
با اينکه ديروز اخبار ضدو نقيضي درباره اتفاقاتي که منجر به بيانگيزه شدن بازيکنان تيم اميد در ظهر روز مسابقه با عراق شد، منتشر گرديد اما بايد واقعبين بود و پذيرفت که تيم ما به هر حال حذف شده است و بايد هدف، جلوگيري از تکرار چنين اتفاقاتي باشد. با توجه به اينکه مانند هميشه همه افراد مسئول قصد دارند توپ قصور و کمکاري را به زمين ديگري بيندازند، ضروري است متهمان احتمالي اين پرونده ورزشي سنگين با پرهيز از فرافکني به افکار عمومي پاسخ بدهند:
متهم رديف اول: اگر سري به پايگاه اينترنتي کنفدراسيون فوتبال آسيا بزنيد، گزارش ناظر هر دو بازي رفت و برگشت ايران و قرقيزستان در مرحله نخست رقابتهاي انتخابي المپيک موجود است. در اين گزارشها کاملا مشخص است که کمال کاميابينيا در اين دو بازي کارت زرد دريافت کرده و براي بازي با عراق دواخطاره بوده است. چگونه است که کادر فني تيم اميد خصوصا سرپرست اين تيم که يکي از شرح وظايفش، کنترل بازيکنان اخطاري است چنين زحمتي بهخود نداده است؟
متهم رديف دوم: تصميماتي که کميته انضباطي فيفا اتخاذ ميکند در فاصله کوتاهي پس از پايان بازي به فدراسيون فوتبال کشور مربوط ارسال ميشود. به هر حال دبيرکل فدراسيون بهعنوان دريافتکننده نامههاي رسمي فيفا و همچنين کميته روابط بينالملل بهعنوان پل ارتباطي فدراسيون با منابع خارجي، بايد در اين زمينه پاسخگو باشند. البته زماني که سرپرست کميته روابط بينالملل فدراسيون علاوه بر اين پست بهطور همزمان 2 سمت ديگر در فدراسيون دارد، طبيعي است که چنين اتفاقاتي رخ بدهد.
متهم رديف سوم: از آنجايي که فدراسيون فوتبال و کميته ملي المپيک هر دو خود را متولي تيم اميد ميدانند حالا بايد پاسخگوي اين رسوايي بزرگ باشند. آنچه علاقهمندان به فوتبال را بيشتر آزار ميدهد نحوه پاسخگويي رئيس فدراسيون فوتبال، دبيرکل کميته ملي المپيک و رئيس سازمان تربيتبدني است. يکي ميگويد اگر از اين بازي هم پيروز خارج ميشديم حتما در مرحله بعد شکست ميخورديم. ديگري حرفهاي تکراري خود را براي چندصدمين بار به زبان ميآورد و متولي ورزش کشور نيز در پايان بازي ميگويد که عجله دارد و بايد برود.
متهم رديف چهارم: اگر بخواهيم از زاويه روانشناسي به ارزيابي اين فاجعه بزرگ بپردازيم، بايد سؤال کرد که آيا صلاح بود که بازيکنان تيم اميد از اين اشتباه بزرگ پيش از بازي مطلع شوند؟ با توجه به پتانسيل تيم اميد و همچنين وضعيت تيم عراق بهطور حتم اگر نحوه اطلاع رساني اين خبر به بازيکنان مديريت ميشد، تيم اميد توانايي شکست دادن تيم عراق را در تهران داشت. با توجه به تجربيات قبل بهسادگي ميتوان پيشبيني کرد که اتفاق خاصي براي متهمان رديفهاي اول نيفتد و پس از چند روز اين فاجعه نيز به فراموشي سپرده شود. همچنين مطمئن باشيد که استعفايي نيز در کار نخواهد بود چون اصولا دستاندرکاران ورزش کشور با استعفا بيگانه هستند.
منبع:www.hamshahrionline.ir