تبیان، دستیار زندگی

واقعا از این متن خوشم اومد حیفم اومد که نخونیدش
نظر دوستان عزیزم چیه ؟
به نظرتون واقعا ما از درون زنگ زده ایم؟
راه پیرایش این زنگار چیه؟
چطوری تو این جامعه بد رو از خوب و زشت رو از زیبا تشخیص بدیم؟
آهن تقوای دل را چطور از زنگ فساد شیطان های پلید بیرونی محافظت کنیم ؟
رنگ چاره ی آن است؟
یا جنگ ؟
یا با هزار و یک دنگ و فنگ دیگر؟

سلام

اتفاقا من اصلا خوشم نیومد... شعرش پر از ناامیدیه... من ایران رو دوست دارم... و میبینم كه داریم رو به جلو حركت میكنیم...

اگه آدم واقعا مومن باشه زنگ نمیزنه.مشکل اینه که بعضی از افراد جامعه اصول اخلاقی و ایمانی رو کنار گذاشتن لذا زنگ زدن


به قول دهکده جان تم اصلی این شعر اشاره به کمبودهاست.