بسم الله الرحمن الرحیم
سلام
سلام امام غریبم. سلام جد بزرگوارم. سلام آبروی من. سلام عزیز من.
آقا جان! میدونی دلم برات تنگ شده؟ میدونی چند ساله نطلبیدی بیام پابوست؟ میدونی چقدر وقته دلم هواتو كرده؟ میدونی؟
انگار دیگه منو قابل نمیدونی. حتی كبوترا لیاقتشون از من بیشتره.
مهربونم! نمیخوای سلام برادرت شاه چراغ رو بهت برسونم؟ نمیخوای سلام سید علاءالدین حسین رو بهت برسونم؟ نمیخوای به پات بیفتم؟
یا امام رضا بهت بدهكارم. خودت میدونی! خودت میدونی كه چه حاجتهایی رو به واسطه‌ی وجود عزیزت از خدا گرفتم. خودت میدونی كه همیشه ضامن من پیش خدا بودی.
آقا جان! دلم برات تنگه. تو را به جان برادرت شاه چراغ(ع)، تو را به جان خواهرت حضرت معصومه(س)، تو را به جان جگر گوشت امام زمان(عج)، از خدا بخواه بازم زیارت تو رو نصیبم كنه. نه الان بلكه همیشه.
ای ضامن آهو! دلم میخواد ضمانت من روسیاه رو هم قبول كنی. هر چند میدونم كه پیش تو و خدا یه ذره هم آبرو ندارم. اما میدونم و مطمئنم اونقدر خوب و مهربونی كه روی من بی‌بها رو هم زمین نمی‌اندازی.
آقا جون دوباره دلتنگ تو ام دلم هی میكنه آهنگ تو ام
آقا جون باهام غریبی نكنی كه هنوز عاشق یكرنگ تو ام
الهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 