"جان پریسکو" استاد زمین شناسی دانشگاه مونتانا می گوید: مطمئنم این گروه هرکاری از دستش بر بیاید برای رسیدن به این هدف انجام خواهند داد. زمانی که آنها به آب دریاچه برسند آن را از دریاچه خارج کرده و منجمد می کنند تا سال آینده و در پی بازگشت از قطب بر روی آن مطالعه کنند.
با وجود اینکه تنها چند دانشمند در تلاشند تا به این دریاچه دسترسی پیدا کنند، دانشمندان زیادی در سرتاسر جهان در انتظار دیدن نتایج تحقیقات آنها به سر می برند زیرا گمان می رود این دریاچه برای 15 میلیون سال در معرض هیچ عامل خارجی قرار نگرفته است از این رو در حال حاضر نوعی حیات در آب این دریاچه وجود دارد که می تواند پاسخ بسیاری از سوالات دانشمندان را در بر داشته باشد، چگونگی شکل گیری این حیات، تکامل و بقای آن از نکات مورد توجه دانشمندان است.
در اصل دانشمندان سالها است که در انتظار چنین لحظه ای به سر می برند، پروژه دریاچه وستوک از سال 1998 یعنی از 13 سال پیش آغاز شده است، در این سال حفر گودال در این دریاچه 15 هزار و 690 کیلومتری آغاز شد. امکان دسترسی سریعتر و نفوذ به عمق سه هزار متری دریاچه از همان ابتدا وجود داشت اما دانشمندان مجبور بودند به منظور جلوگیری از آلوده شدن آب دریاچه ای که تا به امروز هرگز دست انسان به آن نرسیده است، به شدت احتیاط کنند.
به گفته پریسکو، یخ با سنگ تفاوت دارد و از این رو به منظور بهبود کار درون دریل از مایعی به نام کروسن استفاده شد، مایعی که قابلیت رشد دادن باکتری ها را در خود دارد و در حال حاضر نیز بیش از 65 تن از این مایع درون حفره است، در صورتی که کروسن آب دست نخورده این دریاچه را آلوده کند، فاجعه ای بزرگ رخ خواهد داد.
بر اساس گزارش فاکس نیوز، محققان به منظور جلوگیری از وقوع این فاجعه از حسگری استفاده می کنند که در صورت نزدیک شدن به آب آزاد به آنها اخطار خواهد داد، به این شکل مقادیر تعیین شده ای از کروسن از حفره خارج خواهد شد و سپس با تنظیم فشار حفره می توان از نشت کروسن به درون آب دریاچه جلوگیری کرد.
