سلام
دوست عزیزمان بوفون بحثی را با عنوان افغان ها در ایران جایی ندارند را ایجاد کرد اما از آنجا که موضوع آن یک سویه بود از نظر دادن در آن صرف نظر کرده و در بحث جدید نگاهی هر چند کوتاه به این موضوع می اندازیم
ابتدا به بیان مقدمه ای می پردازم....
ایران به دلیل موقعیت استراتژیک و منابع عظیمش همواره مورد طمع بیگانگان بوده است و تجزیه ایران در دوران های گذشته به خوبی این مطلب را روشن می کند
انقلاب اسلامی به عنوان مهمترین عامل یکپارچگی و پیوند ایرانیان سبب شده است که تصور بهره برداری از ایران در ذهن بیگانگان کمرنگ شود اما دلیل بر آن نشد که کشور عزیزمان را به حال خود رها کنند
نگاهی به نقشه بیاندازید، همسایگان ایران و رابطه غرب با آنها از نظر بگذرانید
وجود بیگانگان در کشورهای همسایه آیا به نفع ایران است یا به ضرر آن؟ آیا فرصت است یا تهدید؟
اگر فرصت است که حق با شماست که هر مطلبی را در این مورد بگویید اما اگر تهدید است ما باید چه عکس العملی از خود نشان دهیم؟
قبل از اینکه به این سوال پاسخ دهم به یک استراتژی مهم از سوی غربی ها اشاره می کنم....
دنیای غرب برای اینکه بتواند کشور های به اصطلاح جهان سوم را همواره همراه خود و در مسیر اهداف خود قرار دهد یکی از اقداماتش پذیرش جوانان نخبه(هر کس که بتواند تاثیر گذار باشد چه در حال حاضر و چه در آینده) در دانشگاه ها و مراکز آموزشی شان است تا بدین طریق هز آنچه را می خواهند در ذهن آنها نقش دهند و ورود آنها به کشورشان را به فرصتی برای توسعه تبدیل می کنند
حال به بحث حضور افغان ها در ایران می پردازیم...
افغانستان به دلیل موقعیت مهم جغرافیایی همواره طعمه غربی ها بوده و این طمع زمانی دو چندان می شود که این کشور در همسایگی ایران یعنی بزرگترین چالش غرب قرار گیرد
طبق آنچه در بالا گفته شد و با توجه به اینکه ملت ها به سختی وجود بیگانگان در کشورشان را می پذیرند(نمی پذیرند) تربیت نیروهای افغانی که مطیع غرب باشند برای اداره این کشور از اهمیت ویژه برخوردار است با این اوصاف ما باید چه اقدامی در پیش گیریم؟ اکنون آیا وجود افغان ها در ایران فرصتی است که باید از آن بهترین بهره را برد و یا تهدیدی است که باید به شدت با آن مقابله کرد؟
به نظر بنده بزرگترین اشتباه ایران عدم اقدام موثر جهت با سواد کردن آنها لطمه بزرگی به ما زد و می زند
یکی از این لطمات همان جرایمی است که بواسطه عدم یادگیری تخصص و عدم تامین نیازهای زندگی به آن رو می آورند و معضلات اجتماعی که به دنبال آن به وجود می آورد
و دیگری اینکه اگر افغانستان به دست تحصیلکرده های موافق غرب افتد خطرش برای ایران به مراتب بیشتر از خطر وجود حتی تمام افغان ها در ایران است؟
پس باید نگاه ما به افغان ها ایجاد فرصتی برای آبادانی افغانستان و به تبع آن کم شدن معضلاتی که به دلیل مهاجرت های بی رویه صورت می گیرد، باشد
و از نگاه دیگر افغانستان پاره ای از ایران است که به دلایل بسیاری که شما بهتر می دانید از ایران جدا شد و اکنون نیز دارای نزدیکی بسیار زیادی در فرهنگ و زبان با ایرانیان است از این رو ما چگونه می توانیم پاره ای از وجود خود را نادیده بگیریم؟ آیا این به دور از انصاف نیست
افغانستان فرزند ایران است و به قول یکی از افغان ها چرا کسی نمی آید بگوید شما فرزند کیستید؟
سخن در مورد افغانستان بسیار زیاد و مجال سخن بسیار ناچیز به بزرگی خود بر من ببخشید
التما س دعا
منبع
http://g-hakim.blog.ir/1389/11/26/afghan