کنفرانس مجموعهای از دیگر «برنامههای عمل»، از مخالفت با مداخله نظامی ایالات متحده در آفریقا، تا «نه به جنگ یا تحریمها علیه ایران»، تا «آزادی فوری» لین استوارت* (Lynn Stewart) وکیل حقوق بشر زندانی، را تصویب کرد. «سازماندهندگان کنفرانس مصمم بودند که گردان ضدجنگ فعالی در آکسیون ۲ اکتبر حضور خواهد داشت.»
کمک ایالات متحده به اسرائیل مهمترین موضوع بحثانگیزی بود که در کنفرانس مطرح شد. حامیان اسرائیل در تلاش برای از خط خارج کردن پیشنهاد «جرگه همبستگی با فلسطین» برای «پایان دادن به کمک نظامی، اقتصادی و دیپلماتیک ایالات متحده به اسرائیل»، «پایان دادن به پشتیبانی ایالات متحده از اشغال فلسطین و محاصره غزه» به تاکتیک دفعالوقت متوسل شدند. مخالفان ادعا میکردند که گنجاندن قطعنامه، جلب فعالین کارگری به صفوف ضدجنگ را برای آنها دشوار خواهد کرد- گویا صهیونیستها همه جا در خانه کارگران حاکم اند. بعد از یک سری مانورهای رقیقکننده از طرف فراکسیون هوادار اسرائیل، کنفرانس با اکثریت آرا موضع «جُرگه همبستگی با فلسطین» را تصویب کرد.
شاید حُزن انگیزترین لحظه پایان آخر هفته موقعی بود که «رالف پوینتر» نامه «لین استوارت» همرزم خود در نزدیک به پنجاه سال مبارزه را که بخشی از کمیته هماهنگ کننده بود، قرائت کرد. او نوشت: «من به خاطر عدم حضور از دستگاه هماهنگ کننده غایب بوده ام. با صداقت، مهربانی و احترام به مردم خدمت کنید. مبارزه را دوست داشته باشید.»
*
خانم لین استوارت، ۷۱ ساله، وکیلی بود که از پروندهها و موکلان ویژه دفاع
میکرد. او در سال ۲۰۰۵ به اتهام توطئه و کمک مادی به تروریستها محاکمه و
به ۲۸ ماه زندان محکوم و پروانه وکالت وی لغو شد. جرم او انتقال پیامهای
موکل خود، شیخ عمر عبدالرحمان، به پیروانش در بیرون از زندان بود. پرونده
خانم استوارت در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۰ مورد بررسی مجدد قرار گرفت و این بار با در
نظر گرفتن عواملی که قاضی پرونده در گذشته ندیده بود، محکومیت او به ۱۰ سال
افزایش یافت!!