تکامل چرخه مغناطیسی یک ستاره با تکنیک لرزه نگاری ستاره‌ای رصد شد

لکه‌های خورشیدی به فضاهایی از سطح خورشید گفته می‌شود که در آنها بیشترین فعالیت مغناطیسی وجود دارد. در خورشید چرخه فعالیت مغناطیسی هر 11 سال است.

به گزارش خبرگزاری مهر، اکنون گروهی از دانشمندان فرانسوی، اسپانیایی و مرکز ملی تحقیقات اتمسفری آمریکا چرخه فعالیت مغناطیسی را در ستاره دیگری مورد بررسی قرار دادند.

این ستاره که با شناسه HD49933 نامگذاری شده است در فاصله 100 سال نوری از زمین در صورت فلکی تکشاخ در شرق سحابی جبار قرار دارد.

این محققان با استفاده از تکنیک "لرزه نگاری ستاره‌ای" که امکان ثبت تکامل لکه‌های ستاره‌ای (فضاهایی در روی سطح یک ستاره که در آنها فعالیت مغناطیسی به حداکثر می‌رسد) را فراهم می‌کند به این نتایج دست یافتند.

ماهواره "کوروت" (CoRoT) با استفاده از حسگرهای CCD به مدت 187 روز اطلاعات مربوط به این ستاره را جمع آوری کرد. CCD یک ردیاب بسیار دقیق است که می‌تواند تغییرات نور ستارگان را نشان دهد.

HD49933 ابعادی بزرگتر از ابعاد خورشید دارد و چرخه مغناطیسی آن بسیار کوتاه‌تر از چرخه مغناطیسی ستاره منظومه شمسی است.

این دانشمندان در این خصوص توضیح دادند: "در دوره چرخه مغناطیسی لکه‌های ستاره‌ای، این ستاره همانند یک ناقوس می‌نوازد به طوری که صدای این ستاره براساس روند فعالیت مغناطیسی تغییر می‌کند."

این تکنیک علاوه بر بررسی چرخه مغناطیسی ستارگان می‌تواند در تحقیق درباره منظومه‌های فرامنظومه شمسی که می‌توانند میزبان اشکالی از حیات باشند مورد استفاده قرار گیرد.

این دانشمندان در این خصوص اظهار داشتند" "درک فعالیت ستارگانی که در مدار خود میزبان سیارات هستند به دلیل اینکه شرایط مغناطیسی می‌تواند بر روی توسعه حیات اثر بگذارند از اهمیت بالایی برخوردار است."