دوستی بین مردم دنیا رخ نمی دهد! فقط در یک حالت دو نفر رفیق اند:"تو کجا می روی؟پیش خدا،تو؟من نیز پیش خدا"مگر می شود مردم دنیا دوستی واقعی باشند؟زیرا هریک به دنبال هوی و هوس های خویش اند و هریک به فکر دنیای خویش.ولی اگر هر دو، فقط در فکر خدا باشند،دوستی واقعی اند.حتّی دو نفر که ازدواج می کنند،تنها در صورتی که خدایی فکر کنند،باهم جاودان می مانند.امّا اگر اینطور نباشد تنها چند روزی که شهواتی هست و... باهم اند و دیگر هیچ.