تبیان، دستیار زندگی

به نام او....

سلام

بار دیگر گلی از بوستان نبوی پرپر شد....

تسلیت عرض میکنم شهادت هشتمین کوکب آسمان امامت، امام رضا(ع) رو به عاشقان نورالهدی،ضامن آهو، قرة العین المومنین

مکیدة الملحدین، کفو الملک، کافى الخلق، رب السریر و رئاب التدبی ضامن آهو، غریب آشنا امام رضا(ع)....

دوستان خوبم در انجمن قرآن و عترت و سایر انجمن های انجمن تخصصی تبیان، گله میکردید که چرا طرح شیدایی ها اجرا نشد، باید بگم برای شیدا شدن

هیچ وقت دیر نیست.... به بی بهانه هم میشه شیدا شد...

اما با بهانه شیدا میشیم

میخواهیم هدیه ای بدیم به امام رضامون... 

میخواهیم به این بهونه بشناسیم اماممون رو....

دوستان خوبم ازتون میخوام که امام رضا رو برامون تعریف کنید، با کلام خودتون، با قلم خودتون و یا از دیگران،

با شعر با عکس، با مقاله( خیلی کوتاه) ... با نقاشی...با داستان های زندگی حضرت، با احادیث ایشون، با روایات و...با هر چی که دوست دارید

مختصر و مفید

یکی ، دو تا...سه تاا.... هر چقدر که دوست دارید

انشاء الله با پست های ارسالیتون مجموعه ای درست میکنم و به مدیر سیستم سرکار خانم احمدی تقدیم خواهد شد با عنوان :

بوی رضا، هدیه ای به غریب آشنا

کاربران انجمن های تخخصی تبیان،

پرندگان غریب حرم امام غریبان

---------------------

مـن غـریـب آمده ام، مثل شما، اى مولا!
         
تـو انـیـس دل غـمـگـیـن غریبانستى

بـاز آهـوى دلـم زار و اسـیر غمهاست   

ضـامـنـم بـاش كـه تو حامى انسانستى

تو به گرداب غم و دلهره و ترس و عذاب
         
مـنـجـى و مـأمـن دلـهاى پریشانستى

سـاكـنـان حـرمت غرق سعادت هستند
         
بـركـت و روشـنـى اهـل خراسانستى

دل اسـیـر غـم و دارم ز تـو امید نجات       

اى كـه تـو ضـامـن آهـوى بـیابانستى

امام: ای جاثلیق، من زنده کردن مردگان را به دست حضرت عیسی علیه السلام را انکار نمی‌کنم، ولی او به اذن خداوند مردگان را زنده می‌کرد.

امام فرمود: قریش نزد رسول خدا آمدند و گفتند:" مردگان را زنده کن" رسول اکرم، امیرالمؤمنین علی علیه السلام را خواست و فرمود: « به گورستان برو و افرادی را که اینها نام می‌برند، صدا بزن و بگو محمد می‌گوید به اذن خداوند از جای خود حرکت کنید» آنان زنده شدند و به رسالت پیامبر اسلام اقرار کردند.

آری، پیامبر اسلام بیماران و دیوانگان را شفا می‌داد و با حیوانات سخن می‌گفت ولی ما مسلمان‌ها او را خدای خود نگرفتیم. همچنین یکی از انبیاء بنی اسرائیل به امر خداوند به یک مشت استخوان پوسیده خطاب کرد که « به اذن خداوند از جای خود حرکت کنید.» آنها همه زنده شدند . ابراهیم خلیل پرندگانی را قطعه قطعه کرد و آنها را کوبید و هر قسمت را سر کوهی قرار داد؛ وقتی آنها را خواند، همه زنده شدند.

حضرت موسی با هفتاد نفر از برگزیدگان امّت خود به کوه طور رفت و آنها در اثر درخواست نابجای خود که گفتند می‌خواهیم خدا را ببینیم، به وسیله‌ی صاعقه‌ای هلاک شدند. آن‌گاه حضرت موسی دعا کرد و آنها زنده شدند. زنده کردن مردگان به دست پیامبران الهی نمونه‌های بسیار دارد.
من این داستان ها را نقل کردم تا نتوانی آنها را رد کنی. آیا هر کس مردگان را زنده کند باید پرستش شود؟ اگر چنین است پس همه‌ی این پیامبران باید پرستش شوند. چه می گویی؟

[سپس امام رضا علیه السلام به راس الجالوت رو کرد]

و فرمود: تو را به حق آن ده آیه‌ای که بر حضرت موسی علیه السلام نازل شد، آیا خبر محمد صلی الله علیه و آله وسلم را در تورات ندیده‌ای؟

امام فرمود: اطلاع تو نسبت به انجیل بسیار کم است. اگر آن را فقط یک روز گم کرده‌اید، چرا در آن این همه اختلاف است؟ بدان هنگامی که انجیل از میان شما گم شد، نصاری دور هم جمع شدند تا ببینند چه باید بکنند.
لوقا و مرقابوس گفتند انجیل در سینه‌ی ما محفوظ است، آن را خواهیم نوشت.
سپس با یوحنا و متی دور هم جمع شدند و این چهار انجیل را نوشتند. لذا اناجیل چهارگانه با هم اختلاف دارد.

به طوری که جاثلیق گفت:« لوقا و مرقابوس و متی در مورد حضرت مسیح، شهادت دروغ داده‌اند.
سپس گفت: « ای دانشمند مسلمانان! مرا معاف بدار و بگذار دیگران سؤالات خود را مطرح کنند که به مسیح سوگند، در میان علمای مسلمانان، کسی مانند شما نیست.

منبع: دانشنامه رشد

السلام علیک یا ضامن آهو

به هر نغمه برد نام رضا را

دلم در تاب و تب افتاده، یا رب

شده بی تاب چونان  موج دریا

نمیدونم چی باید بگم من زندگیمون رو مدیون امام رضا (ع) هستم و این تعارف نیست

امام رضا به من پناه داد و مثل اون اهو ضامنم شد

یا علی

به نام او

سلام

تشکر میکنم عزیزان...

فوق العاده بود متن ها و شعراتون

واقعا دوستشون داشتم

فکر میکنم با توجه به اینکه نسبتا بلند بود مطالب ارسالی و برای اینکه از همش استفاده کنم یه کوچولو برنامه رو تغییر بدم

مجددا برای هدیه ی خودم خدمت میرسم

یا علی

 به نام مهربان بی همتا

همیشه از حرمت بوی سیب می آید                            صدای بال ملائك عجیب می آید 

سلام ، ضامن آهو ، دل شكسته من                              به پابوس نگاهت غریب می آید 

به پای درد دلــــت ای غــــریبه تنهــا                           علی زسمت نجف عن قریب می آید 

طلای گنبد تو وعدگاه كفترهاست                                 كبوتر دل من بی شكیب می آید 

( خدیجه پنجی )

سلام آقا و سرورم, همه چیزی گفتند,سلامی دادند, منم مثل همیشه عقب موندم

 چی بگم؟ آقا جان... چی بگم که سرورم هستی و همه چیز میدانی...چقدر خوبه...فقط اینو بگم؟

 السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی

 هر وقت این جمله رو بهتون میگم...

به نام او

سلام

اینم دل نوشته ی یکی از دوستان خوبمون در انجمن که دوست نداشت اسمش گفته بشه:

اشک من رو که در اورد....خیلی زیبا بود

بسم‌الله الرحمن‌الرحیم

یا ذالجلال و‌الاكرام

سلام

صلوات بر على بن موسى علیهماالسلام

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى عَلِىِّ بْنِ موُسىَ الَّذِى ارْتَضَیْتَهُ وَرَضَّیْتَ بِهِ مَنْ

خدایا درود فرست بر على بن موسى آن بزرگوارى كه او را پسندیدى و خوشنود ساختى بوسیله او هر كه را

شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ اَللّهُمَّ وَكَما جَعَلْتَهُ حُجَّةً عَلى خَلْقِكَ وَقآئِماً بِاَمْرِكَ

خواستى از آفریدگانت خدایا چنانچه گرداندى آن حضرت را حجتى بر آفریدگانت و قیام كننده به دستورت

وَناصِراً لِدینِكَ وَشاهِداً عَلى عِبادِكَ وَكَما نَصَحَ لَهُمْ فِى السِّرِ

و یاور دینت و گواه بر بندگانت و چنانچه آن جناب خیرخواهى نمود براى ایشان در پنهانى

وَالْعَلانِیَةِ وَدَعا اِلى سَبیلِكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ فَصَلِّ

و آشكار و دعوت كرد براه تو با كلمات حكیمانه و پند و اندرز نیكو پس درود فرست

عَلَیْهِ اَفْضَلَ ما صَلَّیْتَ عَلى اَحَدٍ مِنْ اَوْلِیآئِكَ وَخِیَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ

بر او بهترین درودى را كه فرستى بر یكى از دوستانت و از برگزیدگان از خلق خود

اِنَّكَ جَوادٌ كَریمٌ

كه تو بخشنده و بزرگوار هستى

مفاتیح‌الجنان

به این دو محل نورانی تشریف بیاورید.ممنونم

اللهم عجل لولیك‌الفرج

به نام او

سلام

زائر رضا دلت هوای مشهد نكرده ؟ یادش بخیر میرفتم حرم تا سحر میموندم اونجا . دلمو میدادم دست آقا . اونایی كه رفتن میدونن تو حرم میشه امام رضا رو دید نمیدونم ولی ... وقتی میگن رئوفه وقتی میگن مهربونه راست میگن اصلا همش حس میكنم صفت غالب امام رضا همون مهربونی ایشون هست وقتی دم در حرم می ایستی وقتی گنبد رو میبینی سرتو كه خم میكنی دست كه رو سینه میذاری با دلشكستگی میگی : السلام علیك یا علی بن موسی الرضا.... وقتی وسط سلام بغض گلوتو میگیره احساس میكنی آقا یه نگاه تو چشات میكنه با همون مهربونیش دست رو سرت میكشه آرومت میكنه ... خوش بحال اونایی كه اینقدر بی تابی میكنن دل رئوف حضرت طاقت نمیاره دیگه اونا رو تو آغوشش میكشه آرومشون میكنه........ كیه رفته مشهد امام رو ندیده؟ كی میتونه بگه رفتم و ندیدم ؟ محاله ... اونم امام رضا مگه مهمون نوازتر از اون میبینی ؟ قبل از اینكه مشهد برسی میاد استقبالت . كیه كه چشماش به ضریح خورده و جمال حضرت رو ندیده؟ مگه میشه ؟ جواب سلام كه واجبه چطور سلامش كردی و جواب نشنیدی اون كه جواب داد تو حواست كجا بود؟ چه صفایی داره وقتی آماده بشی برای حرم آروم آروم به نشانه احترام راه بری سرتو بندازی پایین وگرنه اینقدر عجله داری كه دوست داری عین كبوتراش پرواز كنی بشینی رو گنبد طلا .. با هر قدم دلت تندتر میزنه . میرسی به در حرم معنویت بهت غالب میشه در حرم رو میبوسی یه قدم میری جلوتر چشات كه به گنبد نورانیش میفته بی تاب میشی سرتو خم میكنی سلام میكنی ... صدای زمزمه زائرا رو میشنوی یه سری كنار باب المراد نشستن منتظر شفای مریضشون هستن ... تو هم دلتو ببند به ضریح مگه نمیخوای این دل مریض هم شفا بگیره مگه نمیخوای این دل پر معصیت با یه نگاه آقا پاك بشه دلی كه جای هر كس و ناكس نیست دلی كه بهت دادن گفتن پاك نگهش میداری جای خداست ... چقدر بهش بی توجهی كردی چقدر با گناه سیاهش كردی به حضرت بگو دستم از همه جا كوتاهه گفتن بیا پیش غریب الغربا منم اومدم اینجا یه عنایتی كن آقا اگه دلت شكست یعنی اذن دخول رو گرفتی . جلوتر میری هر چی به ضریح مبارك نزدیكتر میشی سر وصداها بیشتر میشه سر وصدایی كه دوستش داری زمزمه ایی كه برات آشناست همراه درد دلای مردم صدای بال ملائك هم شنیده میشه ........یه غم سنگینی رو دلت میشینه یه بغضی كه نمیدونی چرا هر وقت به ضریح نزدیك میشی گلوتو میگیره یه حالی كه شاید ناشی از غربت سلطان و شاه خراسان هست فقط یه جورا دوست داری سر رو شونه امام بذاری و تا صبح قیامت اشك بریزی .. به اوج بی نیازی میرسی دیگه هیچی نمیخوای از همه جا بریده شدی یه سبكی و یه احساس پاك یه آزادی از قفس بدن یه عروج از فضای پست دنیا ... شاید ساعتها بگذره و تو حس نكنی نمیدونی كجا داری سیر میكنی كجا داری میری یا بهتره بگم كجا دارن تو رو میبرن فقط اونقدر روحت شفاف شده كه یه چیزایی میبینی كه قبلا نمیدیدی......... .........یه دنیا شرمندگی یه دنیا خجالت از حریم كسی كه دعوتت كرد و بهش قول میدی آدم بشی ولی وقتی برمیگردی ... چقدر ادعاهای ما زیاده چقدر بوی ریا از كارامون میاد یه كار كوچولو میكنیم دوست داریم به همه بگیم من فلانم من چنانم با اخلاص خداحافظی ابدی كردیم!!! و دیدار به قیامت گفتیم با خودمون عهد بستیم هر جوری هست مانع ظهور بشیم فقط الكی الكی ادعا میكنیم منتظریم عاشقیم محبیم ... به كوچكترین بهانه ها دل همدیگه رو میشكونیم زود قضاوت میكنیم و تهمت میزنیم همدیگه رو وادار به دشمنی میكنیم حتی حرفای به ظاهر خداجویانه ما عمقش ریا و خودپسندی شده دوست داریم به همه بگیم ما عقل كلیم همه باید مثل ما بشن به هر كسی رسیدیم از خودمون گفتیم و گفتیم نشون دادیم خیلی به فكر اسلامیم و در واقع هیچ و پوچیم ... آخه چه بلایی سر ما اومده ؟ این خصلتها در شیعه علی چكار میكنه؟ جای این رذایل دل یه بچه شیعه كه نیست .... دلم بدجوری پره از اونایی كه فكر میكردم ..... ولش كن بیخیال . خودمم دست كم ندارم!!! فردا كه مولای ما ظهور كرد باید بهش جواب بدیم كه چرا با كارامون هم فرج رو عقب انداختیم هم دل حضرت رو شكوندیم اونهم چجوری هی ادعا كردیم ما جزو ملائك مقربیم اونایی كه تازه از مشهد برگشتن اگه یه ذره هم عوض نشدن زیارتشون بی اثر بود مشهد رفتن كه فقط دیدن ضریح و چند قطره اشك نیست حرم یعنی تحول یعنی عوض شدن یعنی حداقل یه قدم بالا رفتن ... زائر رضا دلت هوای مشهد نكرده ؟ دوست نداری دوباره دیوونگی كنی جلوی حرمش ؟ از خود بیخود بشی و رضا رضا كنی اونجا دیگه بهونه واسه اشك ریختن نیست راحت راحت یه گوشه میشینی و هر چی تو دلته خالی میكنی .. صفایی داره كه جای دیگه پیدا نمیشه . خوش بحال اونایی كه همیشه حال و هوای مشهد و حرم تو دل اوناست خوش بحال اونایی كه دائم زمزمه زوار امام تو گوششونه . نماز كه میخونن روحشون پر میكشه اونجا ... دلم لك زده واسه اون كبوترا كه بیقرار از اینور به اونور صحن و گنبد میپرن ... دلم تنگ شده واسه وقتی كه وارد حرم میشدم ... دلم گرفته از آخرین خداحافظی كه با حرم كردم وقتی كه اینقدر دلم گرفته بود نتونستم جمله آخر رو بگم وقتی كه نزدیك در شدم گفتن بریم طاقت نیاوردم باید میرفتم ولی دلم نمیذاشت سرمو كه خم كردم بگم با اجازه من رفتم ‚ یاد سلام كردنام افتادم آخه من تازه اومدم هنوز هیچی نگفتم هنوز گیجم باورم نشده اومدم چرا با این عجله میگی برو من كه هنوز كارت دارم علی بن موسی الرضا ... وای از اون وقتی كه دیگه به هر ترتیبی شده از حرم میبرنت بیرون بریم دیگه داره دیر میشه .. ولی تو در عالم خودتی یه بغض تو گلوته كه شكسته و چشمات اشك میریزه تو راه همش به فكر اون لحظاتی بودی كه تو حرم گذشت اون حال و هوا اون صفای حرم ... صحنها ، سقاخونه ها ، خادمها ، كبوترا ، زائرا ... هر چند دقیقه سرتو برمیگردونی عقب یه نگاه به گنبد میندازی انگار یكی داره با تیشه به دلت میزنه ... آخه تو كه اینجوری منو آواره خودت كردی چطوری دلت اومد بگی برو تو كه میدونی چه دلی دارم چرا نذاشتی بیشتر بمونم اصلا من حالا كجا برم برگردم به دنیا و شلوغی دست و پا گیرش؟ ولم نكن همه جا دستمو بگیر غریب الغربا ...... اللهم عجل بظهور الحجه التماس دعا

به نام او

سلام

یا ضامن آهو  مولای نهان آشکار ِسبز پوش !!

دلم برای حرمت بهانه می گیرد ...

از پرده برون آ ....!

بخوانم !!   بخواهم  که پر بگیرم تا اوج  ِحریم آسمانیت...!

شب را کنار پنجره فولاد تو صبح کردن چه تماشا دارد ...

های های تنهایی در نیمه شبهای حرمت چه تماشا دارد...

من دلم گرفته است؛ گنبد نورانیت بغض ِدلم می شکند...

گوشه ای می خواهم که به زانو گیرم سر ِآلوده به درد را ....

چشم آلوده به اشک را... تن ِآلوده به تب را .....!

جانم از تکرار ناموزون لحظه های بیکسی به تنگ آمده کاری بکن از غصه رهایم کن ..!