به نام خدای مهربون
سلام
**
خب این تاپیك از اونایی بود كه خیلی وخته میخونمش منتها چون نبودم!!!!!!!!!!!!! جواب ندادم دیگه... ههه
پس حالا كه هستم.. جواب میدم...
**
دوست دارید چگونه به شما پیشنهاد ازدواج دهند؟
غیر منتظره! ولی طرف مقابلم خودش آمادگی داشته باشه.. فقط برای من غیر منتظره باشه... اصنم باورم نشه... بعد چن روزم تو شوك باشم ( ینی خود آزاری تا چه حد!!)
چگونه مطمئن می شوید که فرد مناسبی را انتخاب کرده اید؟
و یا فرد مناسبی شما را انتخاب کرده است؟
خب مسلمن نه تنها من.. بلكه هر دختر یا پسری كه دم در بخت هست... باید برای خودش معیارهایی داشته باشه.. منظورم مثلن پولدار بودن و اینا نیست... باید فكر كرده باشه و خصلت هایی كه باهاشون مشكل داره... رو تو ذهنش داشته باشه..خصلت هایی كه دوست د اره همسرش داشته باشه رو هم تو ذهنش داشته باشه.. از اونجایی كه هیچ وقت 100 درصد یه نفر مطابق با خواسته های ما نمیشه... حتمن حتمن برای خواسته هاش اولویت بندی داشته باشه... و براش مشخص باشه كه مثلن این 5 تا خصلت رو باید حتمن طرف مقابل داشته باشه. و از همه مهم تر كه پیدا كردن این خصلت ها اون قدرا هم سخت نباشه كه تو همون آشنایی های اولیه بشه تشخیص داد... در ضمن.. از همه ی اینها كه بگذریم... یه موقع هایی دل آدم به آدم هم گواه میده.. ( دیگه بحث خیلی رمانتیك شد! شرمنده)
از چه کسی خواستگاری کنند؟ خودتان یا خانواده تان؟
من شخصن ترجیح میدم كه از خودم باشه...خدارو شكر تا حالا هم همین طور بوده... ترجیح میدم خودم حل و فصل كنم قضیه رو... البته خیلی سخته و خیلی خیلی هم به نفعم نبوده.. با این حال.. بازم ترجیح میدم اول خودم بدونم... دوست ندارم خانواده فك كنن كه من همش دارم همه رو الكی رد میكنم! (سوووت! ) مطمئنم كه اگه با خانواده مطرح شه همچین برداشتی میشه... چون واقعن برای خیلی ها من به شخصه نمیتونم دلیل قانع كننده ای بیارم.. ولی خب جوابم مثبت نیست!!!!!!! در ضمن.. به نفع خودشون هم هست... تو خونه ی ما نیس من گل سر سبدم الآن ( چه نوشابا برا خودم باز میكنم) بابا حساس هستن و كلنی میگن دختر مزدوج نمیكنیم... ( مرسی بابای عزیزم)
برای این موضوع با چه کسانی مشورت می کنید؟
خب دوستانم و مادرم! البته مادرم هم جزو دوستانم حساب میشه... پس دوستانم :دی
اگه شخص مناسبی انتخاب کرده اید که به شما جواب منفی می دهد ؛
چقدر پی گیر می شوید؟
البته من اگه پسر بودم... اول همه دلیل جواب منفی رو میپرسیدم.. اگه واقعن خودم هم لایق بودم و دلیل جواب منفی این بوده كه دل این خانوم با من همراه نبوده... كلن بیخیالش میشم...
اگه خودتون می خواین فرد مناسبو انتخاب کنید؛
چه مدت آشنایی، شما را در پیشنهاد دادن مصمم می کند؟
من كه باز دخترم و قرار نیست برم خواستگاری.. البته اگه میشد ... هههه... ولی برای پیشنهاد دادن معتقدم كه زمان هم میتونه مفید باشه هم مضر.. ولی ترجیح میدادم قبل از اینكه پیشنهاد بدم بعضی چیزها كه برام مهم هست مثه طرز برخورد و این چیزهای طرف مقابلم رو در نظر بگیرم ... بعد پیشنهاد بدم... كه زمانش برا آقا پسر ها فرق میكنه و بسته به ذكاوت و اینای آقا پسر داره.. ایهین
به شما چطور پیشنهاد خواستگاری دادند؟
خب.. مدل های مختلفی داشته.... ولی 90 درصدش تو دانشكده بوده و عین همین 90 درصد رو هم در نطفه خفه كردم.. ههههههههه....
خلاصه همین دیگه
**
مواظبت خودتون و دلای پاكتون باشید
یا علی
