تبیان، دستیار زندگی

به نام او....

سلام

 (با دستانی لرزان وقلبی تپان! و... مینویسم... هم بحثمو دوست دارم هم میترسم تکراری باشه...یا اینکه مثل اون یکی بحثم شوت بشم!)

امروز سر کلاس نجوم بحث "ستاره ی سهیل" شد و مطلب بسیار جالبی گفتن ایشون که خیلی جالب بود...شروع کردم خوندن راجع به این ستاره های قشنگ با اسمای قشنگشون...ستاره سهیل...ستاره ی دنباله دار و....

به مطلبی برخوردم در مورد این ستاره های دنباله دار..که آیا واقعا نیک هستند؟یا شوم؟

واقعی هستند یا خرافی؟

حالا به نظر شما ایا واقعا ستاره ی دنباله دار وجود داره؟ یا اون اعتقادات قشنگی که راجع بهشون وجود داره درسته؟!! غلطه؟

خرافات ه؟ بهش اعتقاد دارید ؟ندارید؟

یه خورده راجع بهش صحبت میکنیم و بعد به صورت جدی راجع به ستاره های مورد علاقه ی من میگیم... 

آسمون شباتون پر ستاره .... (با سهیل و دنباله دار اضافه!)

به نام خدا

سلام.

عجب بحث قشنگی شده ها !

چند تا سوال به ذهنم رسید:

این دنباله دارها چطور شکل گرفتن؟

از کجا دارن میان؟

آیا قسمتی از یه سیاره هستن؟

چه قدر احتمال داره اونجایی که ازش دارن میان حیات وجود داشته باشه؟ (به خاطر وجود آب میگم. چون جنسشون از یخه دیگه !)

اصلا چرا مدارشون این مدلیه؟ تحت تاثیر چه نیرویی این مدارشون شکل گرفته؟ دارن دور چی میگردن؟ (با توجه به شکلی که ممل عزیز از هالی قرار دادن)

همینا دیگه فعلا ...

یا علی

به نام او...

سلام

جناب jafar سوالای خوبی بود سوالای منم هست البته....یه متنی رو خوندم شاید بشه گفت جواب این سوال ه...

حالا منتظر میمونیم تا بقیه ببینیم چه جوابی دارن...

goolha عزیز مطالبت خوب بود عزیزم...فقط یه نکته رو من همیشه میگم...مطالب رو زیاد ثبت نکنید که حوصله ی خوندنش رو داشته باشن کاربرا

بازم ممنون از پست های خوبت

اینم ادامه ی مطلب خودم:

كوما(؟؟شایدم کُما): كوما تقریباً فضایی از گاز است كه هسته را احاطه كرده است و حدود یك میلیون كیلومتر عرض دارد. هنگامی كه ستاره دنباله دار به منظومه شمسی داخلی نزدیك می شود گرمای ناشی از خورشید مقداری از یخ روی سطح هسته را بخار می كند و ذرات گاز و گرد و غبار را به فضا بیرون می دهد. این همان كوماست. كوما ازتركیب بخار آب، گاز دی اكسید كربن، آمونیاك، گرد وغبار و گازهای طبیعی كه از هسته خاكی تصعید شده، تشكیل شده. كوما و هسته سر

ستاره دنباله دار را تشكیل می دهند. 

یک عدد سوال؟ اینایی که ما الان مینویسم اصلا درست هست یا نه؟

و اینکه این که الان نوشتم بالاخره کُماست(اونجوری که جناب mamal92) نوشتن یا کوما؟

موید باشید

سلام

در پاسخ سوالات جعفر عزیز پیشنهادی داشتم، جعفر جان سوالاتی خوب مطرح کردن، چه خوب که خودشون برامون جواب هاش رو بزارن تا دیگران هم استفاده کنن.

در پاسخ سوال خانم آنشرلی، فکر کنم فرقی نداشته باشه، "کما" یا "کوما" چون این تلفظ اصطلاح لاتین این کلمه هست و بعضی ها جاها "اُ" و بعضی جاها "او" استفاده کردن، چون تلفظ کلامی هست این اختلاف نظرات هست، که چجوری تلفظ بشه، برای همین دوجور نوشته شده این اصطلاح.

سربلند و پیروز باشین...

به نام خداوند جهان آفرین

سلام

زندگی یک دنباله دار...

هر بار که یک دنباله دار وارد منظومه شمسی می شود، قسمتی از یخ و غبار خود را از دست می دهد. گاهی قسمتی از دنباله آنها پس از ورود به جو زمین به شکل شهاب سنگ درآمده و در اتمسفر زمین می سوزد. در نهایت بعضی از دنباله دارها همه یخ خود را از دست می دهند. آنها از هم می پاشند و تبدیل به ابری از غبار می شوند و یا به صورت اجرام غیر فعالی نظیر سنگهای آسمانی در می آیند.
مدارهای بلند بیضی شکل دنباله دارها می توانند از مدارهای تقریبا دایره ای سیارات عبور کنند. در نتیجه، گاهی دنباله دارها با سیارات و اقمار آنها برخورد میکنند. بسیاری از چاله های برخوردی در منظومه شمسی به دلیل برخورد همین دنباله دارها ایجاد شده اند.

موفق و مؤید باشید...

راجع به ستاره ای که احتمالا خبر از تولد حضرت عیسی داده است به این مقاله رجوع کنید:

http://www.tebyan.net/index.aspx?pid=81101

ستاره دنباله دار

هر ستاره دنباله دار، هسته ای متشکل از یخ و غبار (موسوم به گلوله برفی کثیف) دارد که پهنای آن حدود ۲۰ کیلومتر (۱۲ مایل) است. هنگامیکه این ستاره به خورشید نزدیک می گردد، هسته اش تبخیر شده و سری درخشان و دنباله ای طولانی شکل می گیرد.
بخش اعظم میلیاردها ستاره دنباله دار منظومه شمسی، در محدوده های دور دست آن قرار دارند، اما مدار بعضی از این ستارگان از نزدیکی خورشید عبور می کند و این امر موجب می شود تا شب هنگام در آسمان بخوبی دیده شوند.
تمام منظومه شمسی ما از جمله دنباله دارها حدود۴.۵ میلیون سال پیش از رمبیدن یک توده ی بزرگ ابر و گاز به وجود آمد.این توده ابتدا به آرامی می چرخید ولی هر چه رمبش ادامه پیدا کرد ،چرخش سریعتر شد و دمای آن بالا رفت.(درست مثل این که یک اسکیت باز با جمع کردن دستانش سریعتر می چرخد). این چرخش سریع از ریختن همه ی مواد به داخل هسته جلوگیری کرد.در عوض این ابر و مواد موجود در آن به شکل یک صفحه ی تخت متراکم گشت.در همین زمان دمای هسته ی این ابر بالا رفت تا آن جا که همجوشی هسته ای آغاز گشت و بدین گونه خورشید به وجود آمد. با وجود این مناطق خارجی این صفحه کاملا سرد بود .به علت کم بودن دما دانه های یخ شکل گرفتند و با تجمع آن ها توده های یخی با بزرگی چند کیلومتر شکل گرفتند،و توده های بزرگتر نیز سیاره ها را شکل دادند.
پهنای هسته یک ستاره دنباله دار فقط چند کیلومتر می باشد، اما دنباله آن بسیار طولانی است. ستاره دنباله دار عظیمی که در سال ۱۸۴۳ دیده شد، دارای دنباله ای بطول ۳۳۰ میلیون کیلومتر (۲۰۵ میلیون مایل) بود. چگالی این دنباله ها حتی از بهترین خلئی که در شرایط آزمایشگاهی در روی زمین ایجاد شده، کمتر است.
● چرا ستاره های دنباله دار دنباله دارند؟
دنباله ی یک دنباله دار بارزترین مشخصه آن است. همچنانکه دنباله دار به خورشید نزدیک تر می شود دم درخشانی در امتداد آن و در جهت مخالف خورشید گسترش می یابد. در فاصله ای زیاد از خورشید هسته دنباله دار ها سرد و مواد داخل آن منجمد می باشند. با نزدیک شدن به خورشید باد های شدید خورشیدی قسمتی از هسته را تصعید می کنند که این مواد کما را تشکیل می دهند. فعل و انفعالاتی که باد های خورشیدی روی کما انجام می دهند باعث به وجود آمدن هسته می شوند. ساختار شیمیایی کما مواد تشکیل دهنده دنباله را تعیین می کند. ممکن است به نظر آید که دنباله داری دم ندارد ولی واقعا این طور نیست بلکه دنباله آن قدر شفاف است که دیده نمی شودولی دانشمندان با استفاده از فیلتر های مخصوص قادر به دیدن آن ها هستند.مثلا دم دنباله دار هیل پاب(۱۹۹۷)به راحتی در نور مرئی دیده می شد ولی عکس هایی که با فیلترتهییه شده بودند وجود تعدادی دنباله تشکیل شده از غبار و گاز های یونیده را نشان دادند.
● انواع دنباله ها:
دو نوع دنباله وجود دارد:غبار و گاز یونیده.یک دم تشکیل شده از غبار محتوی ذراتی به بزرگی ذرات موجود دردود می باشد.این نوع دم هنگامی تشکیل می شود که یک باد خورشیدی مقداری ماده از کما جدا می کند.چون این ذرات بسیار کوچکند با کوچکترین نیرویی جابجا می شوند در نتیجه این دنباله ها مامولا پخش و خمیده اند.دنباله های گازی وقتی تشکیل می شوند که نورخورشید مقداری از مواد کما را یونیده می کند و سپس یک باد خورشیدی این مواد یونیده را از کما دور میکند.دنباله های یونی معمولا کشیده تر و باریک ترند.هر دوی این دنباله ها ممکن است تا میلیون ها کیلومتر در فضا پراکنده شوند.وقتی که دنباله دار از خورشید دور میشود دم و کما ازبین میروند و فقط مواد سرد و سخت درون هسته باقی می مانند.تحقیقات راجع به ستاره دنباله دار هیل پاب وجود نوعی دم رانشان داد که شبیه دنباله های تشکیل شده از غبار بود ولی از سدیم خنثی تشکیل شده بود.(همان طور که گفتیم مواد موجود در هسته نوی کما و دنباله را تعیین می کنند).
● دنباله دار ها از کجا می آیند؟
دنباله دار ها در دو جا به طور بارز یافت می شوند :کمر بند کوییپر و ابر اورت.دنباله دار های کوتاه مدت معمولا از ناحیه ای به نام کمربند کوییپر می آیند.این کمربند فراتر از مدار نپتون قرار گرفته است.اولین جرم متعلق به کمربند کوییپر در سال ۱۹۲۲ کشف شد.این اجسام معمولا کوچک هستند و اندازه ی آن ها از ۱۰ تا ۱۰۰ کیلومتر تغییر می کند.طبق رصد های هابل حدود ۲۰۰میلیون دنباله دار در این ناحیه وجود دارد که گمان می رود از ابتدای تشکیل منظومه ی شمسی بدون تغییر مانده اند.دنباله دار های با تناوب طولانی مدت از ناحیه ای کروی متشکل از اجرام یخ زده به نام ابر اورت سرچشمه می گیرند.این اجرام در دورترین قسمت منظومه ی شمسی قرار دارند و از آمونیاک منجمد ، متان ، سیانوژن ، یخ آب و صخره تشکیل شده اند.معمولا یک اختلال گرانشی باعث راه یافتن آن ها به داخل منظومه ی شمسی می شود.
● مسیر حرکت دنباله دارها
مدار سیارات نزدیک به دایره است حال آن که مدار دنباله دار ها به شدت بیضوی است. به علت تاثیرات گرانشی دنباله دار ها در حضیض سریعتر حرکت می کنند تا در اوج.دنباله دار ها از مدت چرخششان یه دور خورشید طبقه بتدی می شوند: دنباله دار ها بامدت تناوب کوتاه و متوسط-مانند هالی با دوره تناوب ۷۶ سال- بیشتر در بین خورشید و پلوتون به سر می برند.این دنباله دارها ابتدا در کمربند کوییپر هستند ولی نیروی گرانش یکی از سیارات به خصوص مشتری آن ها را نزدیک خورشید می راند و دوره تناوب آن ها کمتر از ۲۰۰ سال است.(شومیکر-لوی ۹ یکی از این دنباله دارها بود که عاقبت در مشتری سقوط کرد). دنباله دار های بلند مدت با تناوبی بیش از ۲۰۰ سال که بیشتر در ابر اورت هستند. هیل پاب نمونه ای از این دنباله دار ها است که تناوبی برابر با۴،۰۰۰ سال دارد.
ستارگان دنباله دار بر اساس دوره تناوب مداری شان به دو دسته تقسیم میشوند:
ـ ستارگان دارای دوره تناوب مداری بیش از ۲۰۰ سال
ـ ستارگانی که دوره تناوب مداری شان کمتر از ۲۰۰ سال می باشد.
گروه اول، ستارگان با دوره تناوب طولانی و گروه دوم ستارگان با دوره تناوب مداری کوتاه هستند.
این ظن وجود دارد که ستارگان دارای دوره تناوب مداری کوتاه، زمانی در ابر اوپتیک - اورت دارای دوره تناوب طولانی بوده اند. بسیاری از ستارگان دارای دوره تناوب مداری کوتا ، در فواصل زمانی منظمی دیده شده اند که معروفترین آنها ستاره دنباله دار هالی است. ستاره دنباله دار انکی کوتاهترین دوره تناوب مداری را دارد که ۵/۳ سال می باشد.

ستارگان دنباله دار با هر بار گذشتن از کنار خورشید، مقداری از مواد خود را بر اثر تبخیر از دست می دهند. دنباله ستارگان دارای دوره تناوب مداری کوتاه، بسیار درخشان است، اما با هر بار گذشتن از کنار خورشید، مواد خود را از دست داده و بدین ترتیب، امکان رویت آنها کمتر می شود.
بعضی از این ستارگان قبل از متلاشی شدن فقط یک بار دیده می شوند، هر چند که طول عمر معمولی یک ستاره دنباله دار با دوره تناوب کوتاه حدود ۱۰۰۰۰ سال است. گردش بسیاری از ستارگان دنباله دار دارای دوره تناوب طولانی بدور خورشید هزاران یا حتی میلیونها سال طول می کشد. بنابر این، طول عمر این ستارگان بسیار بیشتر از نوع دیگر است.

هالی مشهورترین ستاره ی دنباله دار دوره ای است-از نوع ستاره هایی که به دور خورشید می گردند و در زمانی مشخص در آسمان ما پدیدارمی شوند-.

این ستاره ی دنباله دار به نام یک ستاره شناس انگلیسی ،ادموند هالی (1742-1656) نامیده شده که در سال 1682 آن را رویت کرده است؛ او به طور دقیق پیش بینی کرد که این ستاره در سال 1758 برخواهد گشت، اماخیلی زودتر از آنکه بتواند دوباره آن را ببیند خودش مرد. ستاره هالی یک دوره ی هفتاد و شش ساله دارد و در 1910 و در آخرین بار در 1986 دیده شده است.در سال 2061 نیز دوباره ظهور خواهد کرد .

__._,_.___

سلام

به نام او

سلام

حالا یه دو روز نیستیم ها....هی بکوبید تو سرمون!!!!!!

دارم رو یه موضوعی در همین مورد کار میکنم که به صورت یه تاپیک جدید ارائه میدم خدمتتون که بعدا ادغامش کنید

سپاسگزارم از توجهتون 

آسمون شباتون پر ستاره

سلام