به نام خالق مخلوقات
با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد (ص)
محرم آمد و و قت عزا شد
وصیت نامه
( قسمت دوم )
پس همچنین من (مؤلف)
به همه خواهران و برادران خود از مؤمنین و مسلمین وصیت می نمایم به آنچه معتقدم از
اموری که موجب سعادت و رستگاری و کمال و نجات است و از خدای تعالی و پرودگار یکتا می
خواهم که مرا و تمام مؤمنین و مؤمنات را برای رسیدن به آن موفق گرداند.
شما را سفارش می نمایم
به پرهیزگاری البته آن طوری که شایسته پرهیزگاری است و
توجه به خدای سبحان با تمام
همت و توانایی و اینکه هرگز و در هیچ حال
چه در حال آسایش و تندرستی و چه در حال سختی
و مرض و چه در نعمت و یا تنگدستی و عافیت یا آفت زدگی و فقر و یا بی نیازی
از او لحظه
ای غفلت ننمائید و با قلب و زبان همیشه به یاد او باشید و اوامر و نواهی او را ترک
ننمائید
چنان که امام صادق (علیه السلام) برای ابو عبیدة خزاعی در ضمن سخنان خود فرمودند:
(همیشه به یاد خدا باش ولی نه این که مقصودم کلمه سبحان الله و الحمد الله و لا اله
الا الله و الله اکبر باشد اگر چه آن هم ذکر خدا است
لکن مقصود من آن است که وقتی با
حلال و حرام مواجه شدی خدا را فراموش مکن
اگر طاعت است به جای آر و اگر معصیت است از
آن دوری گزین)
و این آیه را از قرآن کریم که می فرماید:
(رجال لاتلهیهم تجارة
و لابیع عن ذکر الله و اقام الصلوة وایتاء الزکاة یخافون یوماً تتقلب فیه القلوب والابصار
لیجزیهم الله احسن ما عملوا و یزیدهم من فضله)
فراموش مکن زیرا تنها
پرهیزکارانند که اعمالشان مورد پسند باری تعالی واقع می شود
چنان که فرموده است:
(انما
یتقبل الله من المتقین).
و به پرهیزکاری است که نفس انسان تکامل می پذیرد و به مرتبه
عبودیت که همان ربوبیت است واصل می گردد، و نیز به صفت تقوی است که برای متقی علم و
آگاهی به دست می آید
چنان که حق تعالی فرموده است:
(و اتقوا الله و یعلمکم الله).
و
معلوم است که دانشی که به وسیله تقوی حاصل می گردد، غیر از علمی است که به وسیله تعلم
و اکتساب از ادلّه نظری به دست می آید
زیرا دانشی که به کسب و نظر حاصل می شود علم
رسمی است و نور و ضیائی از آن حاصل نمی شود
چنان که شیخ بهایی (قده) گفته است:
علم رسمی سر بسر قیل
است و قال نه
از او کیفیتی حاصل نه حال
اما علم و دانشی که از
تقوی پدید می آید
نوری است که می تابد در قلب بنده ای که خدا می خواهد.
ادامه دارد ....
