الهی! دانی به چه شادم ؛
به آنکه نه بخویشتن ، بتو افتادم
سلام
بچه که بودم برام سووال بود که چرا تو جعبه مداد رنگی رنگ سفید هم هست.(به خدا بود)
این مداد سفیدو هیچکی استفاده نمی کرد.
همیشه بزرگ ؛ مثل روز اول می موند.بقیه رنگها تموم می شدن. ولی این نه.دلم براش می سوخت. برای همین من سفیدو خیلی دوست داشتم.(می خواستم از کمبود محبت عقده ای نشه)
وقتی پرسپولیسی شدم دیدم رنگ قرمز هم بد نیستا.
ولی بعد از یه مدت به خاطر عشقی که به بارون دارم به رنگ آبی آسمونی علاقه مند شدم.
الان سبز هم به رنگهای مورد علاقه من اضافه شده.
البته همه ی رنگها رو دوست دارم.(گناه دارن.همه رنگها داشتن منو نگاه می کردن)
بعد همه ی این حرفا سفید یه چیزه دیگس.
توو یه جمعی یکی پرسید عشق چه رنگیه؟منم سریع گفتم : سفیده ه ه ه ه .
همه خندیدن.
به نظر اونا عشق قرمز بود بدون هیچ شکی!
