تبیان، دستیار زندگی

 

سَلَامٌ قَوْلًا مِن رَّبٍّ رَّحِیمٍ

دیروز از هر چه بود گذشتیم

امروز از هر چه بودیم!!!!

آنجا در پشت خاکریز بودیم

اینجا در پناه میز!!!!

دیروز دنبال گمنامی بودیم

امروز مواظبیم ناممان گم نشود!!!

                     اونجا همه با هم یکسان بودند       

                                    اینجا ایمانمان «بو»‌ می‌دهد!

                        اونجا از همه جا عشق می بارید   

                                            ولی اینجا عشق معنیه اصلی شو گم کرده

                    جبهه؛  سرزمین صداقت بود؛      

                                            اینجا         پر از مین حسادت!!

                        جبهه؛ زمین جوانمردی بود         

هوالباقی...

سلام

خیلی قشنگ بود!!!

شهیدان مقدر بود پر کشیدن
ولی تور ا در تقدیر الهی پربستند محکم کشیدند

بسی گفتیم و گفتند از شهیدان
شهیدان را شهیدان می شناسند

تقدیم به تمام جانبازان ایثارگر ایران زمین

كانون گفتمان قرآن

در پناه یزدان پاك...

با سلام

دست شما درد نکنه خیلی ممنون و متشکر الحمد الله رب العالمین همه شهدا و دفاع مقدس رو دوست دارند و همه روی ارمانهاشون ثابت قدم هستند و ارمان شهدا رو با ارمانهای اسلام و انقلاب یکی میدونن دست همگی درد نکنه ممنون و متشکر اما یک موضوع یک مشکل یک پیشنهاد یک در خواست

یکم خلاقیت یکم نو آوری یکم حرف های تازه یکم تولید یکم حرف دل

من بلد نیستم شما کمک کنید کار شهدا رو زمین نمونه

اونایی که هستند یا علی

*خاک*

ای خاک ای فرش زمین تو از اسمان بر تری 

ای خاک ای محل عبور

  ای جایگاه من تو بهترینی بر خود ببال

 ای خاک ای خاک سرزمین دوست

 ای خاک ای مامن محبوب

ای خاک چه دیر ترا شناختم و چرا رنگ رخسارم که رنگی از توست هیچگاه ترا در خاطرم تجلی نکرد

ای خاک از تو پوزش می طلبم چرا که گامهایم  قداست ندارد می لرزد و توان و ارزش ترا در نمی یابد

ای خاک چه رمزی در تو نهفته است که پیشانیم هر روز با تو اشناست و دلم همیشه با تو غریبه

ای خاک چرا ترا نشناختم تو که مطهری و تو که جایگاه و مامن مردان و زنان خدایی

ای خاک چگونه توانستی جواهرات زمین را در خود پنهان کنی چگونه توانستی سجده گاهش را از  نظرم پنهان کنی

ای خاک تو با پدر و برادرانم اشنای دیرینه ای چرا که رنگت رنگ انان است و آنان همیشه صورت در صورت تو بوده اند

ای خاک بگو ، بگو چگونه نزدیک ترین محبوب مردان خدا بودی و چگونه معبر اسمان گشتی

بگو چرا دوستانت از بین تو و اسمان تو را برای پرواز برگزیدند

سلام

کجایید مردان بی ادعا ؟!
و لا تحسبن الذین قتلوا فی سبیل الله اموات بل هم احیاء عند ربهم یرزقون

چه دارند که خدا هم به آنان می بالد !!!

می فهمم ، خوب می فهمم که هیچ کس نمی تواند به آسانی مثل اون ها بشه ،اون هایی که بدون هیچ ادعایی رفتند ، چه طور میشه آدم به آسانی از همه چیز دل بکنه ؟!

به خدا اون ها یه چیزی داشتند که بدون هیچ توقعی برای من و تو رفتند جنگیدن ...

یه چیزی داشتند که الان من ندارم ، که الان از نبود همون چیزه که من غرق گناهم !

یه چیز داشتند ....

در این شکی نیست که خیلی چیز ها داشتند که الان من ندارم اما مهم ترین چیز این بود که اون ها درک کرده بودند که وقتی خدا میگه شهدا زنده اند یعنی زنده اند نه مثل من که هنوز نمی تونم خوب درک کنم ، نه مثل من که هنوز از شدت گناه می ترسم قدمی بردارم ، از ترس این که اگر بمیرم ، حتما میرم جهنم با این همه گناه ، منی که هنوز درک نکردم اگر خالصانه شهید بشیم ، اولین قطره ی خونمان که روی زمین می چکد گناهانمون آمرزیده میشه ، هنوز درک نکردم !!!

خدایا این بار دعا می کنم :

اللهم ارزقنی درک الشهادت و بعده سعادت الشهادت فی سبیلک

* الهی آمین *

التماس دعا

*پوتین*

تکه ای چرم گلی یادآور ستونهایی از ایمان و ایثار

انگار دارم قلبم رو توش می زارم انگار دارم تمام ایمان و عیده ام رو گره میزنم و محکم می کنم باید حواسم رو خوب جمع کنم راه زیادی در پیش دارم باید مواظب باشم

مواظب قدم هایی که برمی دارم

نکنه حرمت کسانی که این راه رو رفتند شکسته بشه

نکنه من راهی رو برم که اونا دوست نداشتند

گره بعدی رو محکم تر می زنم

هنوز هم دارم بشون نگاه می کنم مثل روزای اول

خدایا تو شاهد باش که برای رضای تو اومدم و برای رضای تو بر میگردم

خدایا تو شاهد باش که تو راهت ثابت قدم هستم

خدایا تو شاهد باش که تمام تلاشم رو می کنم تا لایق راهی باشم که خیلی ها قبل تر از من رفتن.

خدایا کمکم کن کمکم کن تا تو این راه طولانی هیچوقت خسته نشم

باید رفت جای موندن نیست

یا علی

راستی اگه به سرزمین ما اومدید فراموش نکنید که

فاخلع نعلیک انه بالواد المقدس طوی

کفشاتون رو دربیارید اینجا سرزمین فرشته هاست بشون نیازی ندارید

هوالحق

کاشکی من هم دلی همچون شهیدان داشتم
تا که در صحـــــرای سینه لاله ای می کاشتم
کاشکی در من توان دل بریـــــــــدن بود کاش
تا  که  دسـت از دامن این خـــاک بر می داشتم

(منوچهر پرو ینی)

----------------------------------------------------------------------

خوشا آنان كه جانان می شناسند
طریق عشق و ایمان می شناسند
بسی گفتیم و گفتند از شهیدان
شهیدان را شهیدان می شناسند

علیرضا قزوه

سالهاست كه از روز های جنگ می گذرد و هر روز از شهدا دورتر و دورتر می شویم

شاید هر از گاهی یادی از آنها بكنیم

ولی در واقع هنوز نمی دانیم كه آنها به امید چه كسانی و برای كدام اندیشه و هدف رفتند

درهجوم آتش و دود