| (ببخشید دیر شد...) در جواب دوست خوب saeidan لینوکس Suse خیلی چیز بیستیه به درد متوسط ها میخوره فکر کنم درایوهای ویندوز رو هم میشناسه . در مورد تقسیم بندی هارد در لینوکس باید بگم شما احتیاج به چندین پارتیشن دارید که سه تا از اون ها حتماً باید ایجاد بشه (تو بعضی نسخه ها سه تاست) ... یکی root ,swap و boot . پارتیشن root رو که سعی کنین بین 3 تا 5 گیگابایت باشه . بیشتر هم شد مشکلی نیست. رو بعضی نسخه ها ممکنه تا 7 گیگابایت هم لازم باشه . root دایرکتوری اصلی یا ریشه ست . پارتیشن swap هم که باید دوبرابر (یا دو و نیم برابر یا سه برابر) RAM شما باشه حالا بعضی ها میان فضای بیشتری به این پارتیشن اختصاص میدن که خوب این به ضرر خودشونه ... چون شما نمی تونید روی این پارتیشن اطلاعاتی ذخیره کنید . پارتیشن boot هم که خوب برای بوت شدنه . پارتیشن های دیگه ای هم هستن مثل home که میتونید ایجاد نکنید مثل my Document ویندوزه ... یکی از مزیت های لینوکس نسبت به ویندوز همینه ... تو ویندوز شما My Document دارید که تو درایو ویندوزه ... یعنی اگه ویندوز قاطی کنه و مجبور به نصب مجدد بشید اطلاعات و اینا پریده . در ضمن فایل های تنظیمات تو دایرکتوری etc ذخیره میشن . ودرایو های هارد ... که اینطوری نام گذاری میشن : hd [letter] [NUM مثل : hda1 letter مربوط به محل مربوطه در درایو کامپیوتره که معمولاً a هست. (Primary master) ( number(NUM) هم شماره پارتیشن ه. فلاپی درایو هم که اینه : fd0 در کل اگه دوست دارین پارتیشن بندی به بهترین نحو انجام بشه بزارین لینوکس کل هارد رو فرمت کنه بعد خودش به بهترین شکل پارتیشن ها رو تغییر میده . و اگه خودتون هم یکم ور برید بعد از یه مدت همه چیز رو خودتون یاد میگیرید . مثل ویندوز . هیچ کس به شما نگفته بود مثلاً فایل های سیستمی کجا اند و ... | 